XIII.

Ille et nefasto te posuit die
quicumque primum, et sacrilega manu
   produxit, arbos, in nepotum
      perniciem opprobriumque pagi;

illum et parentis crediderim sui
fregisse cervicem et penetralia
   sparsisse nocturno cruore
      hospitis; ille venena Colcha

et quidquid usquam concipitur nefas
tractavit, agro qui statuit meo
   te, triste lignum, te, caducum
      in domini caput inmerentis

quid quisque vitet, numquam homini satis
cautum est in horas: navita Bosporum
   Poenus perhorrescit neque ultra
      caeca timet aliunde fata,

miles sagittas et celerem fugam
Parthi, catenas Parthus et Italum
   robur; sed inprovisa leti
      vis rapuit rapietque gentis.

quam paene furvae regna Proserpinae
et iudicantem vidimus Aeacum
   sedesque discriptas piorum et
      Aeoliis fidibus querentem

Sappho puellis de popularibus
et te sonantem plenius aureo,
   Alcaee, plectro dura navis,
      dura fugae mala, dura belli.

utrumque sacro digna silentio
mirantur umbrae dicere, sed magis
   pugnas et exactos tyrannos
      densum umeris bibit aure volgus.

quid mirum, ubi illis carminibus stupens
demittit atras belua centiceps
   auris et intorti capillis
      Eumenidum recreantur angues?

quin et Prometheus et Pelopis parens
dulci laborem decipitur sono
   nec curat Orion leones
      aut timidos agitare lyncas.

XIV.

Eheu fugaces, Postume, Postume,
labuntur anni nec pietas moram
   rugis et instanti senectae
      adferet indomitaeque morti,

non, si trecenis quotquot eunt dies,
amice, places inlacrimabilem
   Plutona tauris, qui ter amplum
      Geryonen Tityonque tristi

conpescit unda, scilicet omnibus
quicumque terrae munere vescimur
   enaviganda, sive reges
      sive inopes erimus coloni.

frustra cruento marte carebimus
fractisque rauci fluctibus Hadriae,
   frustra per autumnos nocentem
      corporibus metuemus austrum:

visendus ater flumine languido
Cocytos errans et Danai genus
   infame damnatusque longi
      Sisyphus Aeolides laboris.

linquenda tellus et domus et placens
uxor neque harum quas colis arborum
   te praeter invisas cupressos
      ulla brevem dominum sequetur.

absumet heres Caecuba dignior
servata centum clavibus et mero
   tinguet pavimentum superbo,
      pontificum potiore cenis.