XX.

Non usitata nec tenui ferar
penna biformis per liquidum aethera
   vates neque in terris morabor
      longius invidiaque maior

urbis relinquam. non ego, pauperum
sanguis parentum, non ego, quem vocas,
   dilecte Maecenas, obibo
      nec Stygia cohibebor unda.

iam iam residunt cruribus asperae
pelles et album mutor in alitem
   superne nascunturque leves
      per digitos umerosque plumae.

iam Daedaleo notior Icaro
visam gementis litora Bospori
   Syrtisque Gaetulas canorus
      ales Hyperboreosque campos.

me Colchus et qui dissimulat metum
Marsae cohortis Dacus et ultimi
   noscent Geloni, me peritus
      discet Hiber Rhodanique potor.

absint inani funere neniae
luctusque turpes et querimoniae;
   conpesce clamorem ac sepulcri
      mitte supervacuos honores.