VI.

Delicta maiorum inmeritus lues,
Romane, donec templa refeceris
   aedisque labentis deorum et
      foeda nigro simulacra fumo.

dis te minorem quod geris, imperas:
hinc omne principium, huc refer exitum:
   di multa neglecti dederunt
      Hesperiae mala luctuosae.

iam bis Monaeses et Pacori manus
inauspicatos contudit impetus
   nostros et adiecisse praedam
      torquibus exiguis renidet.

paene occupatam seditionibus
delevit Vrbem Dacus et Aethiops,
   hic classe formidatus, ille
      missilibus melior sagittis.

fecunda culpae saecula nuptias
primum inquinavere et genus et domos:
   hoc fonte derivata clades
      in patriam populumque fluxit.

motus doceri gaudet Ionicos
matura virgo et fingitur artibus
   iam nunc et incestos amores
      de tenero meditatur ungui.

mox iuniores quaerit adulteros
inter mariti vina neque eligit
   cui donet inpermissa raptim
      gaudia luminibus remotis,

sed iussa coram non sine conscio
surgit marito, seu vocat institor
   seu navis Hispanae magister,
      dedecorum pretiosus emptor.

non his iuventis orta parentibus
infecit aequor sanguine Punico
   Pyrrhumque et ingentem cecidit
      Antiochum Hannibalemque dirum,

sed rusticorum mascula militum
proles, Sabellis docta ligonibus
   versare glaebas et severae
      matris ad arbitrium recisos

portare fustis, sol ubi montium
mutaret umbras et iuga demeret
   bubus fatigatis amicum
      tempus agens abeunte curru.

damnosa quid non inminuit dies?
aetas parentum, peior avis, tulit
   nos nequiores, mox daturos
      progeniem vitiosiorem.