XXIII.

Caelo supinas si tuleris manus
nascente luna, rustica Phidyle,
   si ture placaris et horna
      fruge Laris avidaque porca:

nec pestilentem sentiet Africum
fecunda vitis nec sterilem seges
   robiginem aut dulces alumni
      pomifero grave tempus anno.

nam quae nivali pascitur Algido
devota quercus inter et ilices
   aut crescit Albanis in herbis
      victima, pontificum securis

cervice tinguet: te nihil attinet
temptare multa caede bidentium
   parvos coronantem marino
      rore deos fragilique myrto.

inmunis aram si tetigit manus,
non sumptuosa blandior hostia,
   mollivit aversos Penatis
      farre pio et saliente mica.