XIX.

Bacchum in remotis carmina rupibus
vidi docentem, credite posteri,
   Nymphasque discentis et auris
      capripedum Satyrorum acutas.

euhoe, recenti mens trepidat metu,
plenoque Bacchi pectore turbidum
   laetatur. euhoe, parce Liber,
      parce gravi metuende thyrso.

fas pervicacis est mihi Thyiadas
vinique fontem lactis et uberes
   cantare rivos atque truncis
      lapsa cavis iterare mella;

fas et beatae coniugis additum
stellis honorem tectaque Penthei
   disiecta non leni ruina
      Thracis et exitium Lycurgi.

tu flectis amnis, tu mare barbarum,
tu separatis uvidus in iugis
   nodo coerces viperino
      Bistonidum sine fraude crinis.

tu, cum parentis regna per arduom
cohors gigantum scanderet inpia,
   Rhoetum retorsisti leonis
      unguibus horribilemque mala;

quamquam choreis aptior et iocis
ludoque dictus non sat idoneus
   pugnae ferebaris; sed idem
      pacis eras mediusque belli.

te vidit insons Cerberus aureo
cornu decorum leniter atterens
   caudam et recedentis trilingui
      ore pedes tetigitque crura.