Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 12|       sane crebrior tota civitate sermo per illos mensis fuerat,
 2   1, 17|           animi motum prodidisse. sermo erga patrem imperatoremque
 3   1, 19|         longior quam apud militem sermo: Pisonis comis oratio. et
 4   2, 41|            interruptus tribunorum sermo, eoque incertum fuit insidias


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 5 11     |      superstitionum persuasiones; sermo haud multum diversus, in


Annales
   Lib. Cap.
 6   1, 9 |       Multus hinc ipso de Augusto sermo, plerisque vana mirantibus,
 7   2, 57|      paucis familiarium adhibitis sermo coeptus a Caesare, qualem
 8  13, 45| claritudine generis sufficiebant. sermo comis nec absurdum ingenium.
 9  14, 62|                      62-~ ~Varius sermo et ad metum atque iram adcommodatus
10  15, 17|             Ducum inter se brevis sermo secutus est, hoc conquerente
11  15, 56|         interrogantur, quisnam is sermo, qua de re fuisset. tum
12  15, 58|         coniuratos, sed fortuitus sermo et subiti occursus, si convivium,


Dialogus de oratoribus
   Cap.
13 1      |       nostris temporibus, hominum sermo repetendus esset, quos eandem
14 2      |          de re per urbem frequens sermo haberetur, venerunt ad eum
15 2      |     quantum satis erat, profluens sermo non defuit, et Aper omni
16 14     |        Apri nostri accuratissimus sermo, cum Maternum ut omne ingenium
17 14     |             Me vero» inquit «[et] sermo iste infinita voluptate