De origine et situ Germanorum
Cap. 1 14 | eius adsignare praecipuum sacramentum est. Principes pro victoria
Historiae
Lib. Cap. 2 1, 36| conlocare iuxta, praeire sacramentum, modo imperatorem militibus,
3 1, 36| universa classicorum legio sacramentum eius accepit, fidens viribus,
4 1, 56| Romani verba iurasse. id sacramentum inane visum: occupari nutantem
5 2, 6 | Antequam Titus adventaret sacramentum Othonis acceperat uterque
6 2, 74| adeo paratus ut praeeuntem sacramentum et fausta Vitellio omnia
7 3, 42| procurator, fidus Vitellio, cuius sacramentum cunctis circa hostilibus
8 4, 21| castra concesserant, ut idem sacramentum acciperent. redditur responsum:
9 4, 31| instantibus tribunis, dixit sacramentum, non vultu neque animo satis
10 4, 58| Classicus sperat imperiumque et sacramentum Galliarum ostentat. adeo
11 4, 58| proditoribus inter recens et vetus sacramentum invisi deis errabitis? te,
12 4, 59| ultra suppeditavere quam ut sacramentum recitaret: iuravere qui
De vita Iulii Agricolae
Cap. 13 7 | vicesimae legioni tarde ad sacramentum transgressae praeposuit,
Annales
Lib. Cap. 14 1, 8 | Valerius renovandum per annos sacramentum in nomen Tiberii; interrogatusque
15 1, 28| Percennione et Vibuleno sacramentum dicturi sumus? Percennius
16 1, 42| compescuit, Quirites vocando qui sacramentum eius detrectabant: divus
|