Historiae
   Lib. Cap.
 1   2, 33| adfore conatibus testabantur, neu quis obviam ire sententiae
 2   2, 48|     appellatos, irent propere neu remanendo iram victoris
 3   2, 48|       animo capesseret vitam, neu patruum sibi Othonem fuisse
 4   4, 46|  petere, ne desererentur soli neu pari causa disparem fortunam


Annales
   Lib. Cap.
 5   1, 7 |       laeti excessu principis neu tristiores primordio, lacrimas
 6   1, 35| numerantes, mederetur fessis, neu mortem in isdem laboribus,
 7   2, 58|    Vonones in Syria haberetur neu proceres gentium propinquis
 8   2, 72|  fortunae summitteret animum, neu regressa in urbem aemulatione
 9   3, 63|   aera sacrandam ad memoriam, neu specie religionis in ambitionem
10   3, 71|     diebus publici sacrificii neu saepius quam bis eundem
11   6, 5 |        ne verba prave detorta neu convivalium fabularum simplicitas
12  15, 22|      prove consulibus grates, neu quis ea legatione fungeretur.~    
13  15, 31|  servitii Tiridates perferret neu ferrum traderet aut complexu
14  15, 63|    oratque temperaret dolori [neu] aeternum susciperet, sed
15  15, 73|       privati odii videretur, neu compostia aut obliterata
16  16, 34|     facessere propere Thrasea neu pericula sua miscere cum