Historiae
   Lib. Cap.
 1   3, 41|         tanto quidem discrimine infamia caruit, quo minus rapere
 2   4, 62| paventes, melior pars rubore et infamia: quale illud iter? quis


Annales
   Lib. Cap.
 3   3, 57|  foedissimae adulationis tantum infamia usurus. ~
 4   3, 65|     factisque ex posteritate et infamia metus sit. ceterum tempora
 5   3, 69|       vita probrosus et opertus infamia provinciam sortiretur, idque
 6   3, 70| intercedere. Capito insignitior infamia fuit quod humani divinique
 7  13, 21|        rependunt, ideo aut mihi infamia parricidii aut Caesari conscientia
 8  13, 27|     quasi iure civili, non sine infamia principis, cuius iussu perpetratum
 9  13, 46|      civilia arma non ex priore infamia, sed integre sancteque egit,
10  14, 2 |      quae simul suo periculo et infamia Neronis anxia deferret pervulgatum
11  14, 15|       inde gliscere flagitia et infamia, nec ulla moribus olim corruptis
12  14, 48|    iudicum saevitia et temporum infamia supplicia decernerentur.
13  15, 28| fortunae gloriam augeret. neque infamia Paeti angebatur, quod eo
14  15, 44|      deum placamentis decedebat infamia, quin iussum incendium crederetur.