De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 18     |   auspiciis admonetur venire se laborum periculorumque sociam, idem


Historiae
   Lib. Cap.
 2   2, 29|       Viennensium aurum, pretia laborum suorum, occultare clamitantes,
 3   3, 30|            30-~ ~Ac rursus nova laborum facies: ardua urbis moenia,
 4   4, 32|       egregium» inquit «pretium laborum recepi, necem fratris et
 5   5, 4 | placuisse ferunt, quia is finem laborum tulerit; dein blandiente
 6   5, 6 |    hominum salubria et ferentia laborum. Rari imbres, uber solum: [


Annales
   Lib. Cap.
 7   1, 31|       dilectu, lasciviae sueta, laborum intolerans, implere ceterorum
 8   3, 54|       ego et laudo et exonerari laborum meorum partem fateor: sin
 9   4, 1 |         ceciditque. corpus illi laborum tolerans, animus audax;
10   4, 2 |       atque ita prono ut socium laborum non modo in sermonibus,
11   4, 25|          infensus miles memoria laborum et adversum eludentis optatae
12  14, 33|        intutum, laeti praeda et laborum segnes petebant. ad septuaginta