De origine et situ Germanorum
Cap.
1 5 | est? Possessione et usu haud perinde adficiuntur. Est
2 23 | suggerendo quantum concupiscunt, haud minus facile vitiis quam
3 28 | separentur. Ipsam Rheni ripam haud dubie Germanorum populi
4 34 | cludunt, aliaeque gentes haud perinde memoratae, a fronte
5 39 | est, attolli et insurgere haud licitum: per humum evolvuntur.
Historiae
Lib. Cap.
6 1, 5 | a Nerone adsuefactos ut haud minus vitia principum amarent
7 1, 7 | nuntiarentur. Macrum in Africa haud dubie turbantem Trebonius
8 1, 17| adquiri, ita per bonas artis haud spernendum. circumsteterat
9 1, 36| 36-~ ~Haud dubiae iam in castris omnium
10 1, 39| erat; iam Marius Celsus haud laeta rettulerat, cum alii
11 1, 46| exoluturum promisit, rem haud dubie utilem et a bonis
12 1, 62| interritae alitis fuit ut haud dubium magnae et prosperae
13 1, 66| exercitus arbitrarentur, cum haud ignari discriminis sui Viennenses,
14 1, 69| 69-~ ~Haud facile dictu est, legati
15 1, 72| praetexentis servatam ab eo filiam. haud dubie servaverat, non clementia,
16 1, 73| Macrum, famem populo Romano haud obscure molita, totius postea
17 1, 81| timeret Otho, timebatur. sed haud secus discrimine senatus
18 1, 89| pretiis, quae motu Vindicis haud perinde plebem attriverant,
19 2, 1 | fore: sin rediret, offensam haud dubiam victoris, set incerta
20 2, 2 | per indigenas advenasque. haud fuerit longum initia religionis,
21 2, 6 | secutum est civile bellum, haud prosperi exitus fuerant;
22 2, 11| praeveniebant; et ex ipsa urbe haud spernenda manus, quinque
23 2, 19| partibus defuit, cum virtutis haud paeniteret. ~
24 2, 22| primipilaris et Caecinae haud alienus, quod ordines in
25 2, 23| Isdem diebus a Martio Macro haud procul Cremona prospere
26 2, 27| 27-~ ~Haud proinde id damnum Vitellianos
27 2, 32| mutationem soli caelique haud toleraturos. multa bella
28 2, 45| et victoria. postera die haud ambigua Othoniani exercitus
29 2, 55| epistulae ad consules scriptae haud immoderate: gratior Caecinae
30 2, 58| provinciae administratione, haud spernendis viribus agebat.
31 2, 78| sperantibus plura dicuntur. haud dubia destinatione discessere
32 2, 81| accessere cum regno Sohaemus haud spernendis viribus, Antiochus
33 2, 84| ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante, donec
34 2, 86| Bedriacensis pugnae retinentes, haud cunctanter Vespasiano accessere,
35 3, 17| hostem vertit. quo pudore haud plures quam centum equites
36 3, 18| pugnando fessum. [forte victi] haud perinde rebus prosperis
37 3, 23| intercidere nomina: de facto haud ambigitur. neutro inclinaverat
38 3, 28| Plinius, qui Antonium incusat, haud facile discreverim, nisi
39 3, 35| ruinis noxia tabo humus haud diu permisit. ad tertium
40 3, 41| ducis reverentia morabatur, haud diuturna vincla apud pavidos
41 3, 42| Herculis Monoeci depellitur. haud procul inde agebat Marius
42 3, 47| rapinarum egentissimo quoque, haud temnendae manus ductor,
43 3, 51| aut solacia mali poscet, haud absurde memorabimus. ~
44 3, 57| conlata utrimque castra, haud magna cunctatione Iuliano
45 3, 58| in favorem; ac plerique haud proinde Vitellium quam casum
46 3, 59| integro bellum intulerat, ita haud dubium erga Flavianas partis
47 3, 69| equitumque, quorum nomina tradere haud promptum est, quoniam victore
48 3, 75| 75-~ ~Hic exitus viri haud sane spernendi. quinque
49 3, 77| ferox Romam contendisset, haud parva mole certatum nec
50 3, 78| cohortis tueri nequivisset. haud facile quis uni adsignaverit
51 3, 79| pedes, excepere. pugnatum haud procul urbe inter aedificia
52 3, 86| quam habuit. rei publicae haud dubie intererat Vitellium
53 4, 2 | et miles infelicia arma haud minus ira quam metu abiecit.
54 4, 16| derecta ex diverso acies haud procul a flumine Rheno et
55 4, 18| proximis, Trevirorum equites haud longe agentis raptim transmisit,
56 4, 22| subversa longae pacis opera, haud procul castris in modum
57 4, 23| verterent consilium ad moras, haud ignari paucorum dierum inesse
58 4, 27| 27-~ ~Forte navem haud procul castris, frumento
59 4, 27| licentiae patientiaeque. haud dubie gregarius miles Vitellio
60 4, 36| Civilis capit Geldubam] mox haud procul Novaesio equestri
61 4, 39| capessendam rem publicam hortatus, haud defutura consciorum manu,
62 4, 49| animadverti in eum iussit, haud perinde spe vitae quam ira
63 4, 50| in eam caedem delegerat. haud procul cubiculo obvium forte
64 4, 52| praebuisset. Vespasianus haud aeque Domitiano mitigatus
65 4, 52| discrimine urbs nutabat ut decem haud amplius dierum frumentum
66 4, 62| intra vallum deformitas haud perinde notabilis: detexit
67 4, 64| finibus vestris trucidetis (haud facile libertas et domini
68 4, 68| utque Domitiani animum Varo haud alienum deleniret, Arrecinum
69 4, 69| obstruxitque civitatis suae auris, haud perinde instruendo bello
70 4, 71| hoste, quem temere collectum haud ita loco iuvari ut non plus
71 4, 80| Antonii, cuius ductu confectum haud dubie bellum erat, inde
72 4, 82| et aegro corpore detineri haud ignorabat. percontatur sacerdotes
73 4, 83| mare secundum, sors oraculi haud ambigua: irent simulacrumque
74 5, 1 | explorans paratusque decernere, haud procul Hierosolymis castra
75 5, 3 | aquae fatigabat, iamque haud procul exitio totis campis
76 5, 7 | 7-~ ~Haud procul inde campi quos ferunt
77 5, 16| retinuerat ad improvisa. Civilis haud porrecto agmine, sed cuneis
78 5, 23| luntres sagulis versicoloribus haud indecore pro velis iuvabantur.
De vita Iulii Agricolae
Cap.
79 9 | sed quia par videbatur. Haud semper errat fama; aliquando
80 11 | superstitionum persuasiones; sermo haud multum diversus, in deposcendis
81 18 | verterentur. Ordovicum civitas haud multo ante adventum eius
82 19 | coercuit, quod plerisque haud minus arduum est quam provinciam
83 20 | vel intolerantia priorum haud minus quam bellum timebatur.
84 24 | ingenia cultusque hominum haud multum a Britannia differunt; [
Annales
Lib. Cap.
85 1, 13| Post quae L. Arruntius haud multum discrepans a Galli
86 1, 15| veste uterentur: curru vehi haud permissum. mox celebratio
87 1, 23| umquam fratrem pernotuisset, haud multum ab exitio legati
88 1, 44| secuti exemplum veterani haud multo post in Raetiam mittuntur,
89 1, 45| compositis praesentibus haud minor moles supererat ob
90 1, 53| obtulit; constantia mortis haud in dignus Sempronio nomine
91 1, 60| Lupiam amnis inter vastatum, haud procul Teutoburgiensi saltu
92 1, 62| doloris socius. quod Tiberio haud probatum, seu cuncta Germanici
93 1, 68| 68-~ ~Haud minus inquies Cermanus spe,
94 1, 70| nudo aut mulcato corpore, haud minus miserabiles quam quos
95 1, 73| 73-~ ~Haud pigebit referre in Falanio
96 2, 1 | firmandae amicitiae miserat, haud perinde nostri metu quam
97 2, 4 | fortuita absumpto stirpem eius haud toleravere; temptatoque
98 2, 5 | 5-~ ~Ceterum Tiberio haud ingratum accidit turbari
99 2, 5 | praematura hieme; suum militem haud perinde vulneribus quam
100 2, 7 | decucurrit; tumulum iterare haud visum. et cuncta inter castellum
101 2, 11| dare in discrimen legiones haud imperatorium ratus, equitem
102 2, 26| deportare lauream posset. haud cunctatus est ultra Germanicus,
103 2, 28| usus erat. Caesar indicium haud aspernatus congressus abnuit:
104 2, 34| auctoritate vel precibus tenerent. haud minus liberi doloris documentum
105 2, 35| Res eo anno prolatas haud referrem, ni pretium foret
106 2, 36| annos singulos nominaret. haud dubium erat eam sententiam
107 2, 39| promitteret: nam aetate et forma haud dissimili in dominum erat.
108 2, 40| iuvisse consiliis dicerentur, haud quaesitum. ~
109 2, 41| occulta formido, reputantibus haud prosperum in Druso patre
110 2, 43| occulta mandata; et Plancinam haud dubie Augusta monuit aemulatione
111 2, 45| patriae, satellitem Caesaris, haud minus infensis animis exturbandum
112 2, 48| largitionem auxit Caesar haud minus grata liberalitate,
113 2, 52| coapulerantque Cinithios, haud spernendam nationem, in
114 2, 55| Germanicum apud insulam Rhodum, haud nescium quibus insectationibus
115 2, 55| obsequia promptis, quod haud invito imperatore ea fieri
116 2, 60| quaeque natio penderet, haud minus magnifica quam nunc
117 2, 62| provincias transigitur, haud leve decus Drusus quaesivit
118 2, 63| aliud perfugium. pulsus haud multo post Hermundurorum
119 2, 70| 70-~ ~Ea Germanico haud minus ira quam per metum
120 2, 73| decoro, genere insigni, haud multum triginta annos egressum,
121 2, 78| 78-~ ~Haud magna mole Piso promptus
122 2, 78| auxiliis iuvarent scribit, haud ignavo ad ministeria belli
123 2, 81| Interim Piso classem haud procul opperientem adpugnare
124 2, 83| locorumve in quis coleretur haud facile quis numerum inierit.
125 2, 88| propinquorum cecidit: liberator haud dubie Germaniae et qui non
126 2, 88| tantum mirantur, Romanis haud perinde celebris, dun vetera
127 3, 8 | molliret ad Drusum pergit, quem haud fratris interitu trucem
128 3, 10| invidiam apud multos valere. haud fallebat Tiberium moles
129 3, 11| premeret sensus suos Tiberius. haud alias intentior populus
130 3, 14| scripsissent expostulantes, quod haud minus Tiberius quam Piso
131 3, 20| gravis praedas; postremo haud procul Pagyda flumine cohortem
132 3, 22| miserationem addiderat. haud facile quis dispexerit illa
133 3, 24| Inlustrium domuum adversa (etenim haud multum distanti tempore
134 3, 27| addidisset, otium eius rei haud in longum paravit, statim
135 3, 31| negotii libens suscepit; quod haud perinde publice usui habitum
136 3, 33| quadraginta stipendia explevisset. haud enim frustra placitum olim
137 3, 34| alias ad gentis iturum, haud semper aeque animo si ab
138 3, 36| effigiem imperatoris oppositam. haud dissimilia alii et quidam
139 3, 41| 41-~ ~Haud ferme ulla civitas intacta
140 3, 48| discordiarum arguebat. sed ceteris haud laeta memoria Quirini erat
141 3, 54| aeger et flagrans animus haud levioribus remediis restinguendus
142 3, 64| neque enim multo ante, cum haud procul theatro Marcelli
143 3, 65| 65-~ ~Exequi sententias haud institui nisi insignis per
144 3, 73| adversum artes Tacfarinatis haud dissimili modo belligeratum. ~
145 4, 1 | industria ac vigilantia, haud minus noxiae quotiens parando
146 4, 5 | auxilium Italia posceret, haud procul accirentur, quamquam
147 4, 17| nimia est. nam Tiberius haud umquam domui Germanici mitis,
148 4, 20| vacuum. at Messalinus Cotta haud minus claris maioribus sed
149 4, 25| ruendo in tela captivitatem haud inulta morte effugit; isque
150 4, 33| evenire, vel si evenit, haud diuturna esse potest. igitur
151 4, 34| tulere ista et reliquere, haud facile dixerim, moderatione
152 4, 47| Romanus acie suggressus haud aegre pepulit sanguine barbarorum
153 4, 47| et armorum tumultu trucem haud procul instruxerat. ~
154 4, 50| cum manu noctem opperitur haud nescio duce nostro. igitur
155 4, 58| in urbem non regressurum haud forte dictum: ceterorum
156 4, 61| celebratae: monimenta ingeni eius haud perinde retinentur. scilicet
157 4, 65| 65-~ ~Haud fuerit absurdum tradere
158 4, 69| laquearia tres senatores haud minus turpi latebra quam
159 4, 70| se arguens, ultionemque haud obscure poscebat. nec mora
160 4, 71| proieceratque in insulam Trimentm, haud procul Apulis litoribus.
161 4, 72| castello cui nomen Flevum; et haud spernenda illic civium sociorumque
162 5, 3 | Augusta credidit vulgus: haud enim multum post mortem
163 5, 6 | accusari an amicum accusare haud discreverim. non crudelitatem,
164 5, 10| continenti visum. et erat iuvenis haud dispari aetate, quibusdam
165 6, 20| induisset, pari habitu, haud multum distantibus verbis.
166 6, 23| egestate cibi peremptum haud dubium, sponte vel necessitate
167 6, 26| 26-~ ~Haud multo post Cocceius Nerva,
168 6, 26| valuit; petitaque criminibus haud ignotis sua manu sera magis
169 6, 29| amicitia Seiani, sed labefecit haud minus validum ad exitia
170 6, 30| adfinitatem sibi cum Seiano haud sponte sed consilio Tiberii
171 6, 32| praefecit. eo de homine haud sum ignarus sinistram in
172 6, 37| Delmaticum bellum conficeret, haud inglorius auxiliator eoque
173 6, 38| Trio ingruentis accusatores haud perpessus supremis tabulis
174 6, 45| ambitionis an per senectutem, haud dedicavit. sed aestimando
175 11, 4 | principis ostendi. illud haud ambigitur, qualicumque insomnio
176 11, 7 | ut minus decora haec, ita haud frustra dicta princeps ratus,
177 11, 24| 24-~ ~His atque talibus haud permotus princeps et statim
178 11, 25| inscitiae erga domum suam fuit: haud multo post flagitia uxoris
179 11, 27| 27-~ ~Haud sum ignarus fabulosum visum
180 11, 32| saepe subsidium habuerat,haud segniter intendit misitque
181 11, 33| Getae praetorii praefecto haud satis fidebant, ad honesta
182 11, 37| Lepida, quae florenti filiae haud concors supremis eius necessitatibus
183 12, 4 | procax soror, Iunia Calvina, haud multum ante Vitellii nurus
184 12, 7 | 7-~ ~Haud defuere qui certatim, si
185 12, 9 | patefacturum erat. Pollio haud disparibus verbis ac nuper
186 12, 19| mutatione rerum et prece haud degeneri permotus, adlevat
187 12, 24| Romulus posuerit, noscere haud absurdum reor. igitur a
188 12, 32| punito dolo. iamque ventum haud procul mari, quod Hiberniam
189 12, 35| ducit infensos amnemque haud difficulter evadit. ubi
190 12, 37| absoluti Agrippinam quoque, haud procul alio suggestu conspicuam,
191 12, 39| hostibus, tamquam ducem haud spernendum etsi non proelium,
192 12, 40| gesta, coniunxi ne divisa haud perinde ad memoriam sui
193 12, 51| pastores, et dignitate formae haud degenerem reputantes obligant
194 12, 54| congnita caede eius haud obtemperatum esset, manebat
195 12, 55| idonei equestre proelium haud patiebantur. dein rex eius
196 12, 57| incuria operis manifesta fuit, haud satis depressi ad lacus
197 12, 58| auctorem Aeneam aliaque haud procul fabulis vetera facunde
198 12, 64| impudica, infamis, violenta, haud minus vitiis aemulabantur
199 12, 67| eius demisisse creditur, haud ignarus summa scelera incipi
200 12, 69| magnificentiam. testamentum tamen haud recitatum, ne antepositus
201 13, 13| severitatem et suarum opum, quae haud procul imperatoriis aberant,
202 13, 30| venas sanguine effugit, haud creditus sufficere ad constantiam
203 13, 42| multorum odia meritus reus, haud tamen sine invidia Senecae
204 13, 44| postera die manifesta caedes, haud ambiguus percussor; quippe
205 14, 1 | Octaviae incolumi Agrippina haud sperans crebris criminationibus,
206 14, 5 | ex quis Crepereius Gallus haud procul gubernaculis adstabat,
207 14, 14| spatium, in quo equos regeret, haud promisco spectaculo. mox
208 14, 15| usque ad gestus modosque haud viriles. quin et feminae
209 14, 24| improvisum periculum vitavit. nam haud procul tentorio eius non
210 14, 32| procuratore auxilium. ille haud amplius quam ducentos sine
211 14, 42| 42-~ ~Haud multo post praefectum urbis
212 14, 48| revocata ea lex; credebaturque haud perinde exitium Antistio
213 14, 50| 50-~ ~Haud dispari crimine Fabricius
214 14, 59| de caede Sullae Plautique haud confessus, verum utriusque
215 14, 62| matrem subvenisse; locum haud minoris gratiae instare,
216 15, 4 | ad hoc Nicephorius amnis haud spernenda latitudine partem
217 15, 27| Bologaesisque de pace legatos haud aspernatus, adiungit iis
218 15, 41| amissa sunt, numerum inire haud promptum fuerit; sed vetustissima
219 15, 42| exstruxitque domum, in qua haud proinde gemmae et aurum
220 15, 44| indicio eorum multitudo ingens haud proinde in crimine incendii
221 15, 46| accipitur, non bello (quippe haud alias tam immota pax), sed
222 15, 51| est, suspectante Nerone haud falsa esse etiam quae vera
223 15, 68| matrimonio sibi iunxerat, haud nescius inter adulteros
224 15, 74| Vindici, [quod] in praesens haud animadversum post arma Iulii
225 16, 1 | quietis imaginem ad spem haud dubiae rei traxit, vectusque
226 16, 10| 10-~ ~Haud minus prompte L. Vetus socrusque
227 16, 14| inquies animo et occasionum haud segnis Pammenem, eiusdem
228 16, 20| Silia, matrimonio senatoris haud ignota et ipsi ad omnem
229 16, 27| e longinquis provinciis haud veniri, cum plerique adepti
|