De origine et situ Germanorum
Cap.
1 13 | 13-~ ~Nihil autem neque publicae neque
2 15 | quisque ac bellicosissimus nihil agens, delegata domus et
3 33 | urgentibus imperii fatis nihil iam praestare fortuna maius
Historiae
Lib. Cap.
4 1, 9 | in Britannico exercitu nihil irarum. non sane aliae legiones
5 1, 13| Vinii amicitia; et rumoribus nihil silentio transmittentium,
6 1, 14| Germanicae seditionis, quamquam nihil adhuc de Vitellio certum,
7 1, 15| effugerit, ea vita in qua nihil praeteritum excusandum habeas.
8 1, 17| reverens, de se moderatus; nihil in vultu habituque mutatum,
9 1, 30| 30-~ ~«Nihil adrogabo mihi nobilitatis
10 1, 31| suspectior erat. legio classica nihil cunctata praetorianis adiungitur;
11 1, 55| ac sexta decima legiones nihil ultra fremitum et minas
12 1, 62| Italiam, occupandam urbem; nihil in discordiis civilibus
13 1, 75| ut bello impares, in pace nihil amissuri; neque ideo praetorianorum
14 1, 79| virtus velut extra ipsos. nihil ad pedestrem pugnam tam
15 1, 80| Parvo interim initio, unde nihil timebatur, orta seditio
16 1, 85| belli, [et] militibus ut nihil in commune turbantibus,
17 2, 10| postularent. contra apud alios nihil aeque reo proderat quam
18 2, 12| rapere eo atrocius quod nihil usquam provisum adversum
19 2, 13| Albintimilium. quippe in acie nihil praedae, inopes agrestes
20 2, 16| temeritas, tanta mole belli nihil in summam profutura, ipsi
21 2, 21| reddita securitate, tamquam nihil gravius pati potuissent,
22 2, 34| 34-~ ~Nihil eorum Vitellianos fallebat,
23 2, 55| 55-~ ~At Romae nihil trepidationis; Ceriales
24 2, 59| obtulisset, simul interfecta est, nihil eorum quae fierent Vitellio
25 2, 62| reciperet, cum de potestate nihil detraheret. pulsi Italia
26 2, 74| fortuna: imperium cupientibus nihil medium inter summa aut praecipitia. ~
27 2, 77| 77-~ ~«Nobis nihil ultra adrogabo quam ne post
28 2, 80| fortunam transierat: in ipso nihil tumidum, adrogans aut in
29 2, 80| arte quadam ostentator. nihil aeque provinciam exercitumque
30 2, 82| Mucianus et Vespasiani nomen ac nihil arduum fatis. ad omnis exercitus
31 2, 84| strepere provinciae, sed nihil aeque fatigabat quam pecuniarum
32 2, 86| quamquam consularibus legatis nihil turbantibus. Tampius Flavianus
33 2, 91| iracundiam eius verebantur, nihil novi accidisse respondit
34 2, 92| inter discordis Vitellio nihil auctoritas. munia imperii
35 3, 1 | adfore, ex praesentibus nihil periturum. ~
36 3, 2 | putetur, plus hinc roboris, nihil libidinum; et profuisse
37 3, 4 | Vitellium invehi solitus nihil spei sibi inter adversa
38 3, 9 | Vespasianum contumelia: nihil prorsus quod aut corrumperet
39 3, 13| adversas Gallias Hispaniasque, nihil in urbe fidum; atque omnia
40 3, 22| rursus illis exitiabile. nihil animus aut manus, ne oculi
41 3, 49| mox in praedam vertebat, nihil adventantem Mucianum veritus,
42 3, 55| Vitellio fratri datae: ipse nihil e solito luxu remittens
43 3, 58| refovebatur, dum vulgus ignavum et nihil ultra verba ausurum falsa
44 3, 59| respectu suarum necessitudinum nihil in Domitianum atrox parabat. ~
45 3, 66| superesse studia populi; denique nihil atrocius eventurum quam
46 3, 67| excidium domus praevenit, nihil principatu filii adsecuta
47 3, 68| urbem exire de imperio. nihil tale viderant, nihil audierant.
48 3, 68| imperio. nihil tale viderant, nihil audierant. repentina vis
49 3, 86| potuit. Domitianum, postquam nihil hostile metuebatur, ad duces
50 4, 1 | dein verterat in avaritiam. nihil usquam secretum aut clausum
51 4, 2 | ceteri in custodiam conditi, nihil quisquam locutus indignum,
52 4, 5 | delectus e moribus soceri nihil aeque ac libertatem hausit,
53 4, 8 | inimicitiis locus foret. nihil evenisse cur antiquitus
54 4, 11| fuit filius Gai Pisonis, nihil ausus: sed nomen insigne
55 4, 19| Flaccus multa concedendo nihil aliud effecerat quam ut
56 4, 20| colonia Agrippinensium vitata, nihil cetero in itinere hostile
57 4, 29| corpora, tendere artus; nihil prodesse virtus, fors cuncta
58 4, 35| 35-~ ~Nihil aeque exercitus nostros
59 4, 41| deos testis advocabant, nihil ope sua factum quo cuiusquam
60 4, 42| nondum honorum capax aetas, nihil quod ex te concupisceret
61 4, 42| ex te concupisceret Nero, nihil quod timeret. libidine sanguinis
62 4, 49| exercitibus ostenderet. nihil ad ea moto Pisone, centurio
63 4, 54| Britannia fingebantur. sed nihil aeque quam incendium Capitolii,
64 4, 55| Flacci Hordeonii caedem nihil prorupit quo coniuratio
65 4, 56| peditum equitumque modica manu nihil apud Batavos ausus quosdam
66 4, 59| praesentia sequerentur: aliter nihil spei, famem ferrumque et
67 4, 62| culpae fecere: legiones nihil mutato itinere ante moenia
68 4, 74| aliasque provincias regitis; nihil separatum clausumve. et
69 4, 75| Cerialis Civili et Classico nihil: eum qui attulerat <et>
70 5, 3 | fortuitum iter incipiunt. Sed nihil aeque quam inopia aquae
71 5, 5 | concubitu abstinent; inter se nihil inlicitum. Circumcidere
72 5, 9 | auxit. Post mortem Herodis, nihil expectato Caesare, Simo
73 5, 23| iactu dirimuntur. Civilis nihil ultra ausus trans Rhenum
De vita Iulii Agricolae
Cap.
74 5 | peritis, sequi optimos, nihil adpetere in iactationem,
75 5 | adpetere in iactationem, nihil ob formidinem recusare,
76 15 | interpretando accendere: nihil profici patientia nisi ut
77 15 | et contumelias miscere. Nihil iam cupiditati, nihil libidini
78 15 | miscere. Nihil iam cupiditati, nihil libidini exceptum. In proelio
79 16 | mitior, compositis prioribus nihil ultra ausus Trebellio Maximo
80 18 | navis, qui mare expectabant, nihil arduum aut invictum crediderint
81 19 | quam provinciam regere. Nihil per libertos servosque publicae
82 20 | silvas ipse praetemptare; et nihil interim apud hostis quietum
83 22 | iniucundus. Ceterum ex iracundia nihil supererat secretum, ut silentium
84 27 | ac fama ferox exercitus nihil virtuti suae invium et penetrandam
85 27 | occasione et arte ducis rati, nihil ex adrogantia remittere,
86 29 | insederat. Nam Britanni nihil fracti pugnae prioris eventu
87 30 | sed nulla iam ultra gens, nihil nisi fluctus ac saxa, et
88 43 | veneno interceptum: nobis nihil comperti, [ut] adfirmare
89 44 | decentior quam sublimior fuit; nihil impetus in vultu: gratia
Annales
Lib. Cap.
90 1, 4 | Igitur verso civitatis statu nihil usquam prisci et integri
91 1, 6 | centurio aegre confecit. nihil de ea re Tiberius apud senatum
92 1, 8 | 8-~ ~Nihil primo senatus die agi passus [
93 1, 10| domui Caesarum noverca. nihil deorum honoribus relictum,
94 1, 21| caelum ac deos obtestantur, nihil reliqui faciunt quo minus
95 1, 29| fortioribus remediis agendum: nihil in vulgo modicum; terrere
96 1, 36| flagitiosa largitio: seu nihil militi sive omnia concedentur
97 1, 37| sextam decumam legiones nihil cunctatas sacramento adigit.
98 1, 38| reduxit in hiberna turbidos et nihil ausos. ~
99 1, 41| ad tutelam, non militem, nihil imperatoriae uxoris aut
100 1, 41| tegmine pedum induebatur. sed nihil aeque flexit quam invidia
101 1, 53| invenere in prominenti litoris nihil laetum opperientem. quorum
102 1, 55| ceteros proceres vinciret: nihil ausuram plebem principibus
103 1, 69| studia] militum quaeri. nihil relictum imperatoribus,
104 1, 70| iuvabant adversante unda; nihil strenuus ab ignavo, sapiens
105 2, 13| pro munimentis cohortes et nihil remissum sensere. ~
106 2, 20| 20-~ ~Nihil ex his Caesari incognitum:
107 2, 22| Augusto sacravisse. de se nihil addidit, metu invidiae an
108 2, 22| properavissent. atque illi supplices nihil abnuendo veniam omnium accepere. ~
109 2, 35| libertatis Piso praeceperat, nihil satis inlustre aut ex dignitate
110 2, 40| vanescere sineret: modo nihil spernendum, modo non omnia
111 2, 52| Maurorum spectares; sed nihil aeque cavabatur quam ne
112 2, 65| 65-~ ~Nihil aeque Tiberium anxium habebat
113 2, 76| properandum in urbem censebat: nihil adhuc inexpiabile admissum
114 2, 82| passim silentia et gemitus, nihil compositum in ostentationem;
115 3, 1 | 1-~ ~Nihil intermissa navigatione hiberni
116 3, 4 | concidisse rem publicam, nihil spei reliquum clamitabant,
117 3, 4 | imperitantium crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit
118 3, 9 | epulae et celebritate loci nihil occultum. ~
119 3, 16| filii rogo.» de Plancina nihil addidit. ~
120 3, 26| ingenio peterentur; et ubi nihil contra morem cuperent, nihil
121 3, 26| nihil contra morem cuperent, nihil per metum vetabantur. at
122 3, 30| tribuerunt aut hos cum iam nihil reliquum est quod cupiant. ~
123 3, 40| inbellis urbana plebes, nihil validum in exercitibus nisi
124 3, 48| frequentaretur petivit a senatu. nihil ad veterem et patriciam
125 3, 49| exterritis, sola Vitellia nihil se audivisse adseveravit.
126 3, 62| quod Parthorum inruptionem nihil mutata in populum Romanum
127 4, 13| 13-~ ~At Tiberius nihil intermissa rerum cura, negotia
128 4, 16| placitum instituto flaminum nihil demutari: sed lata lex qua
129 4, 28| festinavit. at contra reus nihil infracto animo obversus
130 4, 39| in conlocanda filia non nihil etiam de equitibus Romanis
131 4, 40| referre: id tantum aperiam, nihil esse tam excelsum quod non
132 4, 49| in hostem iacerentur. sed nihil aeque quam sitis fatigabat,
133 4, 60| Haec atque talia audienti nihil quidempravae cogitationis,
134 5, 2 | matrem officiis defuisset, nihil mutata amoenitate vitae,
135 5, 4 | eius intendi clamitat. ita nihil triste illo die patratum.
136 6, 14| mollitia vitae amicus Seiano, nihil ad serium. et Iulius Celsus
137 6, 25| provixisse reor, et postquam nihil de saevitia remittebatur,
138 6, 29| causis, vita probrosus. nihil hunc amicitia Seiani, sed
139 6, 44| non fraus, non preces, nihil omissum quo ambiguos inliceret,
140 6, 45| pactoque matrimonii vincire, nihil abnuentem, dum dominationis
141 6, 46| sed gravescente valetudine nihil e libidinibus omittebat,
142 11, 1 | promptum haberet. at Claudius nihil ultra scrutatus citis cum
143 11, 7 | exercendo agros tolerare vitam: nihil a quoquam expeti nisi cuius
144 11, 20| ludibrium apud socios, nihil aliud prolocutus quam «beatos
145 11, 27| civitate omnium gnara et nihil reticente, nedum consulem
146 11, 27| licentia coniugali. sed nihil compositum miraculi causa,
147 11, 36| coactus tam magna peccavisset, nihil referre. ne Trauli quidem
148 11, 37| animo per libidines corrupto nihil honestum inerat; lacrimaeque
149 12, 2 | Antonia ex Paetina erat), nihil in penatibus eius novum
150 12, 3 | protulerat ad studia vulgi. sed nihil arduum videbatur in animo
151 12, 7 | severitas ac saepius superbia; nihil domi impudicum, nisi dominationi
152 12, 17| metus ceteris iniectus, nihil tutum ratis, cum arma, munimenta,
153 12, 19| transigatur: sic Zorsini victo nihil ereptum. pro Mithridate,
154 12, 35| vallum, imminentia iuga, nihil nisi atrox et propugnatoribus
155 12, 45| centurio Casperius praeerat. nihil tam ignarum barbaris quam
156 12, 60| praevalida nomina referre nihil attinuerit, cum Claudius
157 13, 3 | quoque artium commemoratio et nihil regente eo triste rei publicae
158 13, 4 | paucorum potentia grassaretur; nihil in penatibus suis venale
159 13, 19| 19-~ ~Nihil rerum mortalium tam instabile
160 13, 20| retentam. Plinius et Cluvius nihil dubitatum de fide praefecti
161 13, 21| colloquium filii exposcit, ubi nihil pro innocentia, quasi diffideret,
162 13, 23| conscios haberet, respondit nihil umquam se domi nisi nutu
163 13, 27| ipsis exitiosam esse debere, nihil universorum iuri derogandum;
164 13, 27| arguerentur; in commune nihil derogarent. nec multo post
165 13, 38| commeantibus in vicem nuntiis nihil in summam pacis proficiebatur,
166 13, 38| detecta corpora obicerentur, nihil profuturam multitudinem.
167 13, 40| concessisset obsidioni, nihil opis in ipso videretur,
168 13, 40| diversos consectari posset. ubi nihil temeritate solutum, nec
169 13, 43| Suillio obiectabant. ille nihil ex his sponte susceptum,
170 13, 44| seposita; ea quasi incensus nihil metuentem ferro transverberat
171 13, 46| adsuetudine Actes devinctum, nihil e contubernio servili nisi
172 14, 3 | soluta effunderet ignaram: nihil tam capax fortuitorum quam
173 14, 7 | obstrictos memoresque Germanici nihil adversus progeniem eius
174 14, 7 | perpetraret Anicetus promissa. qui nihil cunctatus poscit summam
175 14, 8 | sin facinus patraturus, nihil se de filio credere; non
176 14, 21| quibus tanta luce ignium nihil inlicitum occultari queat.
177 14, 34| silva clausum, satis cognito nihil hostium nisi in fronte et
178 14, 38| atque ferro vastatum. sed nihil aeque quam fames adfligebat
179 14, 42| severitatem aspernantium, pluribus nihil mutandum censentibus. ex
180 14, 44| non vox minax excideret, nihil per temeritatem proloqueretur?
181 14, 48| eximeret. et cum Ostorius nihil audivisse pro testimonio
182 14, 52| quotiens caneret. quem ad finem nihil in re publica clarum fore,
183 14, 53| opum in me cumulasti, ut nihil felicitati meae desit nisi
184 14, 58| tali consilio quaeri, aut nihil gravius audenti quam ignavo
185 14, 59| venisse ferant, tamquam nihil atrox immineret; doctoresque
186 14, 63| deductae in domum, in qua nihil nisi luctuosum haberet,
187 15, 6 | haberetur, despiciebat gesta, nihil caedis aut praedae, usurpatas
188 15, 11| inde equite accepisset, nihil mutato consilio, sed vi
189 15, 14| 14-~ ~Ad eo Vologaeses nihil pro causa, sed opperiendos
190 15, 18| sustentaret. cuius pretio nihil additum est, quamvis ducentas
191 15, 20| consilium, quo tutelae sociorum nihil derogetur, nobis opinio
192 15, 32| inibant, quia lex Roscia nihil nisi de quattuordecim ordinibus
193 15, 37| Ipse quo fidem adquireret nihil usquam perinde laetum sibi,
194 15, 37| atque inlicita foedatus nihil flagitii reliquerat, quo
195 15, 54| servos, qui eadem viderint: nihil profuturum unius silientium,
196 15, 59| novis consiliis valeret. nihil adversum haec Neroni provisum.
197 15, 61| tribunus nulla pavoris signa, nihil triste in verbis eius aut
198 15, 67| sensus incomptos et validos. nihil in illa coniuratione gravius
199 15, 69| conviviumque celebrabat, nihil metuens an dissimulando
200 15, 69| eum a tribuno dixere. ille nihil demoratus exsurgit, et omnia
201 16, 4 | deformitas velaretur. sed Nero nihil ambitu nec potestate senatus
202 16, 18| elegantiae arbiter, dum nihil amoenum et molle adfluentia
203 16, 19| audiebatque referentis nihil de immortalitate animae
204 16, 22| aemulos passurus es. denique nihil ipse de Thrasea scripseris:
205 16, 25| constantia eius disserunt; nihil dicturum nisi quo gloriam
206 16, 30| Nero, an cognitio senatus nihil atrox adferret. igitur accita
Dialogus de oratoribus
Cap.
207 22 | quodam lumine terminantur. Nihil excerpere, nihil referre
208 22 | terminantur. Nihil excerpere, nihil referre possis, et velut
209 35 | ingeniis adferant. Nam in loco nihil reverentiae est, in quem
210 35 | intret; in condiscipulis nihil profectus, cum pueri inter
211 36 | 36-~ ~. . . rem cogitant; nihil humile, nihil abiectum eloqui
212 36 | cogitant; nihil humile, nihil abiectum eloqui poterat.
213 37 | status habendus est, in quo nihil tale patimur, ita cum acciderent,
|