De origine et situ Germanorum
    Cap.
  1 5      |          bigatosque. Argentum quoque magis quam aurum sequuntur, nulla
  2 11     |      audiuntur, auctoritate suadendi magis quam iubendi potestate.
  3 18     |               nec ullam morum partem magis laudaveris. Nam prope soli
  4 20     |             in accipiendis obsidibus magis exigunt, tamquam et animum
  5 22     |            consultant, tamquam nullo magis tempore aut ad simplices
  6 26     |           extendere ignotum; ideoque magis servatur quam si vetitum
  7 37     |       proximis temporibus triumphati magis quam victi sunt.~
  8 43     |    alienigenis imponunt: Cotini, quo magis pudeat, et ferrum effodiunt.


Historiae
    Lib. Cap.
  9   1, 5 |            destituendum Neronem arte magis et impulsu quam suo ingenio
 10   1, 17|       mutatum, quasi imperare posset magis quam vellet. consultatum
 11   1, 21|       invidia; fingebat et metum quo magis concupisceret: praegravem
 12   1, 21|           sibi apud senem principem, magis nociturum apud iuvenem ingenio
 13   1, 31|         turbidis rebus evenit, forte magis et nullo adhuc consilio
 14   1, 45|             Othonis manum; quantoque magis falsa erant quae fiebant,
 15   1, 49|          opes: ipsi medium ingenium, magis extra vitia quam cum virtutibus.
 16   1, 52|            ingenium ut concupisceret magis quam ut speraret. ~
 17   1, 62|       festinatione tutius, ubi facto magis quam consulto opus esset.
 18   1, 78|              nova Africae, ostentata magis quam mansura. inter quae
 19   1, 79|          ferocia et successu praedae magis quam pugnae intenta. igitur
 20   1, 80|            praetorianis data. is quo magis vacuus quietis castris iussa
 21   1, 88|       ignarus militiae eques, quanto magis occultare et abdere pavorem
 22   1, 89|            et coercita; Nero nuntiis magis et rumoribus quam armis
 23   2, 4 |         Hierosolymorum reliqua, duro magis et arduo opere ob ingenium
 24   2, 10|        potentia ingenio inter claros magis quam inter bonos, Annium
 25   2, 20|           modumque fortunae a nullis magis exigere quam quos in aequo
 26   2, 21|               Sed primus dies impetu magis quam veterani exercitus
 27   2, 22|       desuper Othoniani pila librato magis et certo ictu adversus temere
 28   2, 24|       concursum exploratorum, crebra magis quam digna memoratu proelia,
 29   2, 27|         militem conferebat seditioni magis quam proelio paratum: Fabii
 30   2, 60|             donec auditi necessariis magis defensionibus quam honestis
 31   2, 71|             ex urbe cultu. quantoque magis propinquabat, tanto corruptius
 32   2, 78|              aperiebat; nec quicquam magis in ore vulgi. crebriores
 33   2, 82|         saepius quam coercere, vitia magis amicorum quam virtutes dissimulans.
 34   2, 83|            cum expedita manu, socium magis imperii quam ministrum agens,
 35   2, 94|              toto exercitu permixtis magis quam electis. Contionante
 36   2, 95|             Mucianus et Marcellus et magis alii homines quam alii mores. ~
 37   3, 2 |         Pannonicae legiones deceptae magis quam victae resurgere in
 38   3, 43|               ita futuri ambiguus et magis quid vitaret quam cui fideret
 39   3, 57|         occupavere, moenibus situque magis quam ipsorum ingenio tutam. ~
 40   3, 62|        sponte mimos actitavit, scite magis quam probe. legatus legionis
 41   3, 72|            ieceratque fundamenta spe magis futurae magnitudinis quam
 42   3, 76|              socordiaque gladiatorum magis quam ducum similes. non
 43   3, 77|         sistit: inde miles ad caedem magis quam ad pugnam decurrit.
 44   3, 86|              contineri putat, meruit magis quam habuit. rei publicae
 45   4, 1 |           Interfecto Vitellio bellum magis desierat quam pax coeperat.
 46   4, 3 |      discordibus municipiorum animis magis inter semet quam contumacia
 47   4, 8 |         sufficere omnis obsequio. id magis vitandum ne pervicacia quorundam
 48   4, 8 |           qualiscumque tolerare. non magis sua oratione Thraseam quam
 49   4, 11|              ipse interfecit, pudore magis quam necessitate. Alfenus
 50   4, 14|         supremum dividantur. numquam magis adflictam rem Romanam nec
 51   4, 15|           Aquilio primipilari, nomen magis exercitus quam robur: quippe
 52   4, 24|              Muciani ope Vespasianum magis adolevisse. aperta odia
 53   4, 25|       seditiosis unum vinciri iubet, magis usurpandi iuris, quam quia
 54   4, 48|   splendidissimus quisque securitati magis quam potentiae consulebant. ~
 55   4, 56|            in arma traxit, et furtim magis quam bello Canninefatis
 56   5, 16|         aeternum exciderent, ultione magis quam proelio opus esse.
 57   5, 23|   interciperentur. Cerialis miraculo magis quam metu derexit classem,


De vita Iulii Agricolae
    Cap.
 58 24     |            copiis instruxit, in spem magis quam ob formidinem, si quidem
 59 46     |           formamque ac figuram animi magis quam corporis complectantur,


Annales
    Lib. Cap.
 60   1, 3 |        Germanos supererat, abolendae magis infamiae ob amissum cum
 61   1, 7 |        quanto quis inlustrior, tanto magis falsi ac festinantes, vultuque
 62   1, 11|              in incertum et ambiguum magis implicabantur. at patres,
 63   1, 18|              exstruunt tribunal, quo magis conspicua sedes foret. properantibus
 64   1, 38|           castrorum praefectus, bono magis exemplo quam concesso iure.
 65   1, 39|       facunde miseratur, attonitaque magis quam quieta contione legatos
 66   1, 52|              virtute eius memoravit, magis in speciem verbis adornata
 67   1, 56|            illi moris, quotiens astu magis quam per formidinem cessit.
 68   1, 57|              audacia promptus, tanto magis fidus rebusque motis potior
 69   1, 57|      eademque filia Segestis, mariti magis quam parentis animo, neque
 70   1, 58|             quae secuta sunt defleri magis quam defendi possunt: ceterum
 71   1, 65|       oberrarent tentoriis, insomnes magis quam pervigiles. ducemque
 72   1, 67|             pluris silvas, profundas magis paludes, saevitiam hostium
 73   1, 72|              adeptus foret, tanto se magis in lubrico dictitans. non
 74   2, 4 |          pulsa, incerti solutique et magis sine domino quam in libertate
 75   2, 20|          hastae, quantoque conspicui magis propugnatores, tanto pluribus
 76   2, 21|             volitantem acie, fortuna magis quam virtus deserebat. et
 77   2, 21|         deserebat. et Germanicus quo magis adgnosceretur detraxerat
 78   2, 25|             statim pulsum nec umquam magis, ut ex captivis cognitum
 79   2, 35|             se dixerat Caesar, ob id magis agendas censebat, ut absente
 80   2, 37|       quorundam senatorum iuvit. quo magis mirum fuit quod preces Marci
 81   2, 39|           patrata caede ad maiora et magis praecipitia conversus furatur
 82   2, 46|              concursum neque ambiguo magis eventu, fusis utrimque dextris
 83   2, 75|             ipse gaudium moderans et magis insolescente Plancina, quae
 84   2, 84|       liberis Drusus domum Germanici magis urgeret. ~
 85   3, 4 |       crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit quam studia hominum
 86   3, 15|              cuncta perpessus, nullo magis exterritus est quam quod
 87   3, 17|             cuiusque secreti questus magis ardescebant. id ergo fas
 88   3, 18|            seu veterum revolvo tanto magis ludibria rerum mortalium
 89   3, 21|       Camillo successerat) comperta, magis dedecore suorum quam gloria
 90   3, 21|       proconsulis tribuisset questus magis quam offensus. sed Tacfarinas
 91   3, 30|        acrior quo somnum et inertiam magis ostentabat. igitur incolumi
 92   3, 30|              aetate provecta speciem magis in amicitia principis quam
 93   3, 32|             senatu qui Lepidum mitem magis quam ignavum, paternas ei
 94   3, 33|              praetoria, pervicacibus magis et impotentibus mulierum
 95   3, 46|         voluptatibus opulentos tanto magis imbellis Aeduos evincite
 96   3, 53|            rebus, patres conscripti, magis expediat me coram interrogari
 97   3, 70|              haec Tiberius, ut erant magis quam ut dicebantur, perstititque
 98   3, 73| inexplicabile minitaretur. non alias magis sua populique Romani contumelia
 99   3, 75|     Capitonis obsequium dominantibus magis probabatur. illi quod praeturam
100   4, 12|           voces dolentum simulatione magis quam libens induebat, domumque
101   4, 23|           ausus erat iussa principis magis quam incerta belli metuens. ~
102   4, 31|          senator erat concessit. quo magis mirum habebatur gnarum meliorum
103   4, 34|          facile dixerim, moderatione magis an sapientia. namque spreta
104   4, 35|              occultati et editi. quo magis socordiam eorum inridere
105   4, 59|      amicitiae constantiaeque Seiani magis fideret. vescebantur in
106   4, 60|              praeferocem et insidiis magis opportunum. ~
107   4, 61|          retinentur. scilicet impetu magis quam cura vigebat; utque
108   4, 62|        cruciatum effugere: miserandi magis quos abrupta parte corporis
109   4, 69|         dedecus narravere. non alias magis anxia et pavens civitas,
110   4, 72|        popolus, pacem exuere, nostra magis avaritia quam obsequii impatientes.
111   5, 10|          Achaia exterritae sunt acri magis quam diuturno rumore, Drusum
112   6, 14|            tamen incolumis oblivione magis quam clementia. ~ ~
113   6, 21|             et quantum introspiceret magis ac magis trepidus admirationis
114   6, 21|       quantum introspiceret magis ac magis trepidus admirationis et
115   6, 26|           haud ignotis sua manu sera magis quam immerita supplicia
116   6, 34|    incolentes duritiae patientiaeque magis insuevere; feruntque se
117   6, 36|       adfluentibus paulatim qui metu magis quam benevolentia subiecti
118   6, 49|   advolveretur luctumque communem et magis imbecillum tali super casu
119   6, 50|        incertum an offensus tantoque magis iram premens, instaurari
120  11, 8 |            sui quoque defectores ira magis quam ex usu praesenti accensus,
121  12, 13|              Gotarzen per occulta et magis fida inclinabat. sed capta
122  12, 42|        Caesar, nisi Agrippinae minis magis quam precibus mutatus esset,
123  12, 48|           invisus infamis, quando id magis ex usu quam si cum gloria
124  12, 49|   reciperaturus Armeniam, dum socios magis quam hostis praedatur, abscessu
125  12, 65|             Narcisso, qui Agrippinam magis magisque suspectans prompsisse
126  13, 17|              publica sitas, et tanto magis fovendum patribus populoque
127  13, 31|         mancipiorum remissum, specie magis quam vi, quia, cum venditor
128  13, 34|            ac libertate ignota illuc magis [ad servitium] inclinantes. ~
129  13, 38|         procul adstitit, unde videri magis quam audiri posset. ita
130  13, 49|             transmitterentur, quanto magis inanibus abstinendum! Thrasea
131  13, 52|        privatos et paucos, saevitiae magis quam captarum pecuniarum
132  13, 57|            derepta iniciunt, quanto [magis] profana et usu polluta,
133  13, 57|        profana et usu polluta, tanto magis oppressura ignes. ~
134  14, 8 |            inerat et ancillarum una, magis ac magis anxia Agrippina,
135  14, 8 |             ancillarum una, magis ac magis anxia Agrippina, quod nemo
136  14, 21|       concessis impertire. laetitiae magis quam lasciviae dari paucas
137  14, 27|            in unum collecti, numerus magis quam colonia. ~
138  14, 40|            et preces Caesaris poenae magis quam infamiae exemere. ~
139  14, 53|               et familiaritatem eius magis aspernante Caesare, tempus
140  15, 4 |             hostibus circumventi ira magis quam metu ceteros accenderant.
141  15, 7 |              et pila militum arsere, magis insigni prodigio, quia [
142  15, 16|             valebat, et apud minores magis. ~
143  15, 40|             grassatus ignis, patulis magis urbis locis; eoque strages
144  15, 43|             illam formam salubritati magis conduxisse, quoniam angustiae
145  15, 56|       Natalis, totius conspirationis magis gnarus, simul arguendi peritior,
146  15, 58|    Quintianus passim conscios edere, magis magisque pavido Nerone,
147  15, 61|    adulationes ingenium. idque nulli magis gnarum quam Neroni, qui
148  15, 71|             Annio Pollioni infamatis magis quam convictis data exilia.
149  16, 6 |             scriptores tradant, odio magis quam ex fide: quippe liberorum
150  16, 14|          eius indicio inter damnatos magis quam inter reos Anteius
151  16, 15|           reperta nuper coniuratione magis exterritum. igitur centurio,
152  16, 26|         inrita spe agitari; multoque magis timendum ne in coniugem,
153  16, 30|            conectebat, quod pecuniam magis dilargita esset. acciderat


Dialogus de oratoribus
    Cap.
154 4      |         poeticae exerceo. Quo laetor magis oblatum nobis iudicem, qui
155 11     |             notitiae ac nominis est, magis arbitror carminum quam orationum
156 11     |          salutantium concupisco, non magis quam aera et imagines, quae
157 18     |              et dulcior et in verbis magis elaboratus. Nec quaero quis
158 18     |            prae Catone Appium Caecum magis mirarentur? satis constat
159 20     |        pulchritudinem orationis; nec magis perfert in iudiciis tristem
160 22     |             anteponebat; nec ulla re magis eiusdem aetatis oratores
161 22     |          composuit, id est, postquam magis profecerat usuque et experimentis
162 27     |         antiqua libertate, a qua vel magis degeneravimus quam ab eloquentia.» ~
163 31     |     communibus ducta sensibus oratio magis delectat: ad hos permovendos
164 33     |          arte et scientia, sed longe magis facultate et [usu] eloquentiam
165 36     |          honores adsequebatur, tanto magis in ipsis honoribus collegas
166 38     |        eloquentiam tamen illud forum magis exercebat, in quo nemo intra
167 39     |         quoque qui egerunt non aliis magis orationibus censeantur.~