Historiae
Lib. Cap.
1 1, 5 | ablato manebat plerisque militum conscientia, nec deerant
2 1, 6 | trucidatis tot milibus inermium militum infaustus omine atque ipsis
3 1, 13| rapiebat, faventibus plerisque militum, prona in eum aula Neronis
4 1, 18| vitantur. apud frequentem militum contionem imperatoria brevitate
5 1, 18| centurionesque et proximi militum grata auditu respondent:
6 1, 23| incertum an repens: studia militum iam pridem spe successionis
7 1, 23| stationibus vetustissimum quemque militum nomine vocans ac memoria
8 1, 24| 24-~ ~Flagrantibus iam militum animis velut faces addiderat
9 1, 25| artibus stimulant, primores militum per beneficia Nymphidii
10 1, 26| noctis et tota urbe sparsa militum castra nec facilem inter
11 1, 27| significatio coeuntium iam militum et paratae coniurationis
12 1, 36| sed ut quemque adfluentium militum aspexerant, prensare manibus,
13 1, 37| milia innocentissimorum militum trucidaverit. horror animum
14 1, 38| ad periculum voco: omnium militum arma nobiscum sunt. nec
15 1, 39| sive ut poena eius animos militum mulceret, seu conscium Othonis
16 1, 41| manifesta in Othonem omnium militum studia, desertum fuga populi
17 1, 45| increpare Galbam, laudare militum iudicium, exosculari Othonis
18 1, 45| Otho, avidum et minacem militum animum voce vultuque temperans.
19 1, 46| Omnia deinde arbitrio militum acta: praetorii praefectos
20 1, 52| instigare Vitellium, ardorem militum ostentans: ipsum celebri
21 1, 53| erecto incessu, studia militum inlexerat. hunc iuvenem
22 1, 54| civitatium praemia, et ubi pronis militum auribus accipiebantur, ipsius
23 1, 54| consulerent, fore ut acerrimi militum et praesentia conquesti
24 1, 56| Galbae imagines, impetu militum abrepti vinctique. nec cuiquam
25 1, 58| 58-~ ~Igitur laudata militum alacritate Vitellius ministeria
26 1, 58| fisco numerat, saevitiam militum plerosque ad poenam exposcentium
27 1, 58| victoriam demum, stratis iam militum odiis, dimissus est. interim
28 1, 60| ventum ut auxiliarium quoque militum conviciis proturbatus et
29 1, 62| cum tamen ardor et vis militum ultro ducis munia implebat,
30 1, 62| per spatium is gaudentium militum clamor, ea quies interritae
31 1, 64| civitate Leucorum accepit. nec militum animus in gaudium aut formidine
32 1, 64| dum his aut illis studia militum adgregantur, prope in proelium
33 1, 65| Lugdunenses extimulare singulos militum et in eversionem Viennensium
34 1, 66| vestigia prensando flexere militum animos; addidit Valens trecenos
35 1, 67| centurionem et quosdam militum in custodia retinebant.
36 1, 71| speciem vinculorum saevitiae militum subtractum, acciri in Capitolium
37 1, 81| qui trepidi, fortuitusne militum furor an dolus imperatoris,
38 1, 81| praetorii ad mitigandas militum iras statim miserat et abire
39 1, 82| 82-~ ~Militum impetus ne foribus quidem
40 1, 82| plebs; deiecti in terram militum vultus ac plus tristitiae
41 1, 83| turbidis rebus et diversis militum animis, cum optimus quisque
42 1, 85| perstringendos mulcendosque militum animos et severitatis modus (
43 1, 89| belli mala, conversa in militum usum omni pecunia, intentis
44 2, 5 | centurionesque et vulgus militum industria licentia, per
45 2, 7 | Non fallebat duces impetus militum, sed bellantibus aliis placuit
46 2, 8 | Cythnum insulam detrusus et militum quosdam ex Oriente commeantium
47 2, 9 | et fidem suorum quondam militum invocans, ut eum in Syria
48 2, 12| sed Pacensis per licentiam militum vinctus, Antonio Novello
49 2, 30| erat Valenti, studia tamen militum in Caecinam inclinabant,
50 2, 32| iam Germanos, quod genus militum apud hostis atrocissimum
51 2, 32| ferro validiorem; corpora militum aut Italiae sueta aut aestibus;
52 2, 44| decimae legionis legatum irae militum inconsultus pavor obtulit.
53 2, 44| superesse cum ipso Othone militum quod trans Padum fuerit,
54 2, 46| patefaciunt. non expectavit militum ardor vocem imperatoris;
55 2, 49| consternatione ac licentia militum; namque abeuntibus exitium
56 2, 49| eius exosculantes. quidam militum iuxta rogum interfecere
57 2, 51| eius novata luctu ac dolore militum seditio, nec erat qui coerceret.
58 2, 55| urbis quod erat in urbe militum sacramento Vitellii adactum
59 2, 56| qui inimicos suos specie militum interficerent. ipsique milites
60 2, 57| trahebat. pauci veterum militum in hibernis relicti, festinatis
61 2, 57| vocata contione virtutem militum laudibus cumulat. postulante
62 2, 65| Britannia ob iracundiam militum; missus est in locum eius
63 2, 69| in castra ultro pietatem militum conlaudavit, frementibus
64 2, 70| miscebant. vulgus quoque militum clamore et gaudio deflectere
65 2, 72| vulgus credulum et quidam militum, errore veri seu turbarum
66 2, 74| adrogantia venientium a Vitellio militum, quod truces corpore, horridi
67 2, 75| virium. fluxam per discordias militum fidem et periculum ex singulis:
68 2, 79| patrem nuntius. cuncta impetu militum acta non parata contione,
69 2, 80| quippe et provinciales sueto militum contubernio gaudebant, plerique
70 2, 81| splendidissimo quoque centurionum ac militum venit, et e Iudaico exercitu
71 2, 84| 84-~ ~Igitur navium militum armorum paratu strepere
72 2, 88| Multae et atroces inter se militum caedes, post seditionem
73 2, 89| armis donisque fulgentes; et militum phalerae torquesque splendebant:
74 2, 98| Vespasiani per Raetiam et Gallias militum et centurionum quidam ad
75 3, 2 | viris attulerint. si numerus militum potius quam legionum putetur,
76 3, 3 | se centuriones et quidam militum consilio miscuerant), ita
77 3, 4 | senecta cunctator, suspiciones militum inritabat, tamquam adfinitatis
78 3, 7 | imperitabat, subtractus militum irae ad Vespasianum missus
79 3, 10| arma metu proditionis. ira militum in Tampium Flavianum incubuit,
80 3, 10| conscientiam argueret. obturbabatur militum vocibus Aponius, cum loqui
81 3, 10| aspernantur. uni Antonio apertae militum aures; namque et facundia
82 3, 10| Antonius stricto ferro, aut militum se manibus aut suis moriturum
83 3, 11| cedentibus collegis et obversis militum studiis. nec deerant qui
84 3, 12| Ravennatis praefectus ambiguos militum animos, quod magna pars
85 3, 13| primores centurionum et paucos militum, ceteris per militiae munera
86 3, 30| egressa fortissimo quoque militum complet; illi trabibus tegulisque
87 3, 36| frequenti contione pietatem militum laudibus cumulat; Publilium
88 3, 50| attrita inopia et seditiosae militum voces terrebant, clavarium (
89 3, 52| signaque et quidquid Veronae militum foret, Padumque et mare
90 3, 57| imperio rexerat) permulcendis militum animis delegit; data in
91 3, 58| ipse aeger animi studiis militum et clamoribus populi arma
92 4, 1 | conspexerant, obtruncare nullo militum aut populi discrimine. quae
93 4, 15| signa vexillaque et quod militum in superiorem insulae partem
94 4, 32| Antonii ad Civilem suspiciones militum inritavere, tamquam ad socium
95 4, 35| castris, quae relictorum illic militum praesidio tenebantur. non
96 4, 39| clarosque rerum fama ac militum studiis etiam populus fovebat,
97 4, 59| Agrippinensis quantumque militum apud superiorem Rheni ripam
98 4, 71| verterent, contracto quod erat militum Mogontiaci quantumque secum
99 4, 72| fato acta dictitans quae militum ducumque discordia vel fraude
100 4, 77| omnes legati vestri aut militum manibus aut hostium ceciderint.
101 4, 80| Domitiano passus est, favore militum anxius et superbia viri
De vita Iulii Agricolae
Cap.
102 7 | potens, incertum suo an militum ingenio. Ita successor simul
103 15 | Quantulum enim transisse militum, si sese Britanni numerent?
104 33 | naturam opus fuit, neque me militum neque vos ducis paenituit.
105 35 | adloquente adhuc Agricola militum ardor eminebat, et finem
Annales
Lib. Cap.
106 1, 1 | biennium, neque tribunorum militum consulare ius diu valuit.
107 1, 6 | consilia amicorum, ministeria militum vulgarentur, neve Tiberius
108 1, 19| seditionem et turbas desideria militum ad Caesarem ferenda ait,
109 1, 22| gladiatores suos, quos in exitium militum habet atque armat. responde,
110 1, 23| invidiaeque concivit, ut pars militum gladiatores, qui e servitio
111 1, 23| Clemente Iulio qui perferendis militum mandatis habebatur idoneus
112 1, 26| venisset neque augendis militum stipendiis neque adlevandis
113 1, 27| ut quis praetorianorum militum amicorumve Caesaris occurreret,
114 1, 30| fidei tradidere. auxerat militum curas praematura hiems imbribus
115 1, 31| Percennius, nec apud trepidas militum auris, alios validiores
116 1, 38| legionum et praesenti duorum militum supplicio paulum repressi
117 1, 39| increpans rabiem, neque militum sed deum ira resurgere,
118 1, 41| gemitusque ac planctus etiam militum auris oraque advertere:
119 1, 49| accepissent. sequitur ardorem militum Caesar iunctoque ponte tramittit
120 1, 52| missione festinata favorem militum quaesivisset, bellica quoque
121 1, 69| adversus externos [studia] militum quaeri. nihil relictum imperatoribus,
122 2, 5 | quanto acriora in eum studia militum et aversa patrui voluntas,
123 2, 6 | remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem.
124 2, 12| rei discrimine explorandos militum animos ratus, quonam id
125 2, 15| Orationem ducis secutus militum ardor, signumque s pugnae
126 2, 40| anceps cura distrahere, vine militum servum suum coerceret an
127 2, 55| quibusdam etiam bonorum militum ad mala obsequia promptis,
128 2, 80| subsidiis instructi: hinc militum, inde locorum asperitas,
129 3, 12| sint per ambitionem studia militum, armis repetita provincia,
130 3, 13| novarum studio Pisonem vulgus militum per licentiam et sociorum
131 4, 15| praetoris usurpasset manibusque militum usus foret, spreta in eo
132 4, 24| Dolabella contracto quod erat militum, terrore nominis Romani
133 11, 2 | et Suillio corruptionem militum, quos pecunia et stupro
134 11, 33| Caesaris adfirmat quam si ius militum uno illo die in aliquem
135 11, 35| infert, parata contione militum; apud quos praemonente Narcisso
136 12, 27| consilium ducis industria militum, divisique in duo agmina,
137 12, 33| locorum fraude prior, vi militum inferior, transfert bellum
138 12, 43| partem vi urgebant, donec militum globo infensos perrupit.
139 12, 45| tutum loco ac praesidio militum, quis Caelius Pollio praefectus,
140 12, 54| gliscente pernicie cum arma militum interiecissent, caesi milites;
141 12, 54| adversus Iudaeos, qui in necem militum proruperant, dubitatum quin
142 12, 64| prodigiis. signa ac tentoria militum igne caelesti arsere; fastigio
143 12, 69| consalutatur. sententiam militum secuta patrum consulta,
144 13, 4 | auctoritate patrum et consensu militum praefatus, consilia sibi
145 13, 35| molis adversus ignaviam militum quam contra perfidiam hostium
146 13, 38| Corbuloni cuiusque generis militum adsisteret, non statuere,
147 13, 54| ripae agrosque vacuos et militum usui sepositos insedere,
148 13, 55| in quam pecora et armenta militum aliquando transmitterentur!
149 14, 15| phonascis. accesserat cohors militum, centuriones tribunique
150 14, 32| misit; et inerat modica militum manus. tutela templi freti,
151 14, 37| Britannorum cecidisse tradant, militum quadringentis ferme interfectis
152 14, 51| adsumptus, prospera populi et militum fama Rufus, quod apud Neronem
153 14, 61| clamoribus complebant, cum emissi militum globi verberibus et intento
154 15, 7 | seque vallo extulit; et pila militum arsere, magis insigni prodigio,
155 15, 9 | habebat, reliquas promiscis militum commeatibus infirmaverat,
156 15, 12| obvium habuit, dein plerosque militum; quos diversas fugae causas
157 15, 25| dubitatum de bello. et Corbulo militum atque hostium tot per annos
158 15, 33| varios usus sectantur, etiam militum manipuli, theatrum Neapolitanorum
159 15, 51| accingeretur modo navare operam et militum acerrimos ducere in partes,
160 15, 59| rostra escendere studiaque militum et populi temptare. si conatibus
161 15, 59| suprema firmabat, donec manus militum adveniret, quos Nero tirones
162 15, 60| tribunus venit et villam globis militum saepsit; tum ipsi cum Pompeia
163 15, 67| nec quisquam tibi fidelior militum fuit, dum amari meruisti:
164 15, 69| Gerellanum tribunum cum cohorte militum immittit. iubetque praevenire
165 15, 72| perpetratis Nero et contione militum habita bina nummum milia
166 16, 29| altior pavor manus et tela militum cernentibus. simul ipsius
|