De origine et situ Germanorum
Cap.
1 13 | aemulatio, quibus primus apud principem suum locus, et principum,
Historiae
Lib. Cap.
2 1, 4 | evulgato imperii arcano posse principem alibi quam Romae fieri.
3 1, 4 | libertate licentius ut erga principem novum et absentem; primores
4 1, 5 | gratiam intellegit apud principem a legionibus factum, pronus
5 1, 15| adsentatio erga quemcumque principem sine adfectu peragitur.» ~
6 1, 16| plus iuventa quam bonum principem. sub Tiberio et Gaio et
7 1, 16| quidem haec ac talia, tamquam principem faceret, ceteri tamquam
8 1, 21| nocuisse id sibi apud senem principem, magis nociturum apud iuvenem
9 1, 32| tradito more quemcumque principem adulandi licentia adclamationum
10 1, 33| terentium tempus imitari principem discat. non expectandum
11 1, 37| princeps a vobis nominatus, nec principem alio imperante. vestrum
12 1, 56| nutantem fortunam et offerri principem placuit. missi a Vitellio
13 1, 56| et minore discrimine sumi principem quam quaeri. ~
14 2, 1 | profectionis officium erga principem et maturam petendis honoribus
15 2, 33| iam non adversantibus, ne principem obiectare periculis viderentur
16 2, 37| discordia, bonum et innocentem principem pro pessimis ac flagitiosissimis
17 2, 37| obstrictumque meritis suis principem passuros. ~
18 2, 65| eoque diplomatibus nullum principem praescripsisset; [et] interpretabatur
19 2, 76| timetur. et posse ab exercitu principem fieri sibi ipse Vitellius
20 2, 76| desiderabilem et magnum principem fecit, cum interim spargit
21 2, 99| gratiam virisque apud novum principem pararet. ~
22 3, 44| Vitellio provecti expertum iam principem anxii mutabant. ~
23 3, 53| composuit iactantius quam ad principem, nec sine occulta in Mucianum
24 3, 63| invaserat animum ut, si principem eum fuisse ceteri non meminissent,
25 3, 68| commoveret illa facies, Romanum principem et generis humani paulo
26 4, 3 | quam contumacia adversus principem. viso milite quies et minoribus
27 4, 4 | publicam superbum, erga principem contumeliosum, quod in manu
28 4, 4 | ut honorificam in bonum principem, * * * falsa aberant, et
29 4, 6 | censebant, placuerat mitti ad principem legatos. hinc inter Helvidium
30 4, 7 | senatus iudicio velut admoneri principem quos probet, quos reformidet.
31 4, 8 | suadere etiam Prisco ne supra principem scanderet, ne Vespasianum
32 4, 17| servitutem, nec Vitellium principem sed Caesarem Augustum bello
33 4, 21| uti; esse sibi Vitellium principem, pro quo fidem et arma usque
34 4, 40| consulendum tali super re principem respondit. ~
35 4, 42| optimus est post malum principem dies primus.» ~
36 4, 46| Mucianum, modo absentem principem, postremum caelum ac deos
37 4, 81| alios colit; precabaturque principem ut genas et oculorum orbis
38 4, 81| deis et divino ministerio principem electum; denique patrati
39 5, 1 | spes acciverat occupandi principem adhuc vacuum. His cum copiis
40 5, 16| quartadecimanos appellans; principem Galbam sextae legionis auctoritate
De vita Iulii Agricolae
Cap.
41 39 | privati hominis nomen supra principem attolli: frustra studia
42 41 | livore pronum deterioribus principem extimulabant. Sic Agricola
43 43 | scribi heredem nisi malum principem. ~
44 44 | beatissimi saeculi lucem ac principem Traianum videre, quod augurio
Annales
Lib. Cap.
45 1, 8 | facinus videretur: nunc senem principem, longa potentia, provisis
46 1, 13| tractaret quinam adipisci principem locum suffecturi abnuerent
47 1, 17| novum et nutantem adhuc principem precibus vel armis adirent?
48 1, 39| Plancum consulatu functum, principem legationis, auctorem senatus
49 1, 46| imperatoriam debuisse cessuris ubi principem longa experientia eundemque
50 2, 28| noscerent repperit, aditum ad principem postulat, demonstrato crimine
51 2, 30| Quirinio propinquo suo ad principem mandavit. ~
52 2, 48| et aliis infensos eoque principem nuncupantis procul arcebat.
53 2, 84| modicis penatibus tanto gaudio principem adfecit ut non temperaverit
54 3, 1 | municipiis, pars officium in principem rati, plures illos secuti,
55 3, 8 | datisque mandatis per quae principem molliret ad Drusum pergit,
56 3, 11| intentior populus plus sibi in principem occultae vocis aut suspicacis
57 3, 18| imperio quam quem futurum principem fortuna in occulto tenebat. ~
58 3, 24| imperitante deprecari senatum ac principem ausus est M. Silani fratris
59 3, 35| patribus quod cuncta curarum ad principem reicerent, M. Lepidum et
60 3, 50| paeniteat. saepe audivi principem nostrum conquerentem si
61 3, 52| integrum id negotium ad principem distulerant. sed Tiberius
62 3, 55| victuque. obsequium inde in principem et aemulandi amor validior
63 3, 69| hebescere alios. neque posse principem sua scientia cuncta complecti
64 3, 75| Ateius, de quo memoravi, principem in civitate locum studiis
65 4, 34| innocens sum. sed neque haec in principem aut principis parentem,
66 4, 38| satisque habere si locum principem impleam et vos testor et
67 4, 52| adulterum Furnium, veneficia in principem et devotiones obiectabat.
68 4, 64| caerimoniam loco in quo tantum in principem honorem di ostenderint. ~
69 6, 2 | deridiculum auditur. nam principem orabat deligere senatores
70 6, 4 | segnitiam quamvis crudelem principem non metuens inlustribus
71 6, 10| senatum: nec secus apud principem Vescularius Flaccus ac Iulius
72 6, 18| praetendebat ut parta apud principem gratia periculis Pomponii
73 6, 39| carcere ob carmina illic in principem factitata strangulatus est.
74 6, 45| cuiusque quaesiti decretique in principem honores; quos omiserit receperitve
75 6, 47| defertur impietatis in principem; conectebantur ut conscii
76 11, 6 | alioquin et bonarum artium principem sordidis ministeriis foedari;
77 11, 10| Parthos re s mittere ad principem Romanum occultas preces,
78 11, 16| isdem in terris ortum qui principem locum impleat, nisi exploratoris
79 11, 22| reperitur in coetu salutantum principem. nam postquam tormentis
80 11, 23| et studiis diversis apud principem certabatur adseverantium
81 11, 34| daretur. igitur auditurum principem et fore diluendi criminis
82 12, 6 | initio, quando maritandum principem cuncti suaderent, deligi
83 12, 10| taedeat, sit regressus ad principem patresque, quorum moribus
84 12, 37| conspicuam, isdem quibus principem laudibus gratibusque venerati
85 12, 56| cupidine aut officio in principem. ipse insigni paludamento
86 13, 3 | profluens quaeque deceret principem eloquentia fuit. Tiberius
87 13, 17| fovendum patribus populoque principem, qui unus superesset e familia
88 13, 46| elegantiamque uxoris apud principem, sive ut accenderet ac,
89 14, 1 | aliquando per facetias incusare principem et pupillum vocare, qui
90 14, 3 | fluctus deliquerint? additurum principem defunctae templum et aras
91 14, 18| mandata Claudii et consulendum principem respondit. Nero, probata
92 14, 25| miserantque Hyrcani ad principem Romanum societatem oratum,
93 14, 48| memoravi probrosa adversus principem carmina factitavit vulgavitque
94 14, 49| Antistium gravissimas in principem contumelias dixisse; earum
95 14, 49| probaverant deseruere, pars, ne principem obiecisse invidiae viderentur,
96 14, 52| villarum magnificentia quasi principem supergrederetur. obiciebant
97 14, 56| nec quies, si reliqueris principem, sed mea avaritia, meae
98 14, 57| pollebat, gratiores ratus, si principem societate scelerum obstringeret,
99 14, 59| quibus placabiliorem fore principem rebatur nulla sollicitudine
100 14, 61| evenirent. arma illa adversus principem sumpta; ducem tantum defuisse,
101 15, 7 | legati Vologaesis, quos ad principem missos memoravi, revertere
102 15, 71| Statius Domitius, quasi principem non quidem odissent, sed
103 16, 14| tamque promptum ad caedes principem accepit, inquies animo et
104 16, 14| composita erant, scribit ad principem magna se et quae incolumitati
105 16, 24| civitate ad excipiendum principem spectandumque regem effusa,
Dialogus de oratoribus
Cap.
106 5 | sive in senatu sive apud principem possis. Quid aliud infestis
107 7 | feliciter orare aut apud principem ipsos illos libertos et
108 34 | propinquis ad eum oratorem, qui principem in civitate locum obtinebat.
|