De origine et situ Germanorum
Cap.
1 37 | Iulius in Gallia, Drusus ac Nero et Germanicus in suis eos
Historiae
Lib. Cap.
2 1, 6 | remanente ea quam e classe Nero conscripserat, plena urbs
3 1, 6 | Britannia et Illyrico, quos idem Nero electos praemissosque ad
4 1, 10| Flavius Vespasianus (ducem eum Nero delegerat) tribus legionibus
5 1, 16| monstratur. sit ante oculos Nero quem longa Caesarum serie
6 1, 16| nunc mihi unum obicitur. Nero a pessimo quoque semper
7 1, 20| sesteritum donationibus Nero effuderat: appellari singulos
8 1, 20| pauperes forent quibus donasset Nero quam quibus abstulisset.
9 1, 30| ad hunc diem mansit. et Nero quoque vos destituit, non
10 1, 48| Magnum Claudius, Crassum Nero interfecerant: ipse diu
11 1, 89| simul audita et coercita; Nero nuntiis magis et rumoribus
12 2, 8 | Asia falso exterritae velut Nero adventaret, vario super
13 2, 11| compressa. addiderat gloriam Nero eligendo ut potissimos,
14 2, 76| nos sumus, fateor, sed et Nero nobilitate natalium Vitellium
15 4, 42| obiectaret. «hoc certe» inquit «Nero non coegit, nec dignitatem
16 4, 42| quod ex te concupisceret Nero, nihil quod timeret. libidine
De vita Iulii Agricolae
Cap.
17 45 | sanguine Senecio perfudit. Nero tamen subtraxit oculos suos
Annales
Lib. Cap.
18 1, 3 | Drusoque pridem extincto Nero solus e privignis erat,
19 4, 8 | vicem explete. hi vobis, Nero et Druse, parentum loco.
20 4, 15| permissum statuere; egitque Nero grates ea causa patribus
21 6, 51| 51-~ ~Pater ei Nero et utrimque origo gentis
22 12, 41| aetatis anno consulatum Nero iniret atque interim designatus
23 12, 41| Britannicus in praetexta, Nero triumphali veste travecti
24 12, 41| occasione. obvii inter se Nero Britannicum nomine, ille
25 12, 58| consulibus sedecim annos natus Nero Octaviam Caesaris filiam
26 12, 65| seu Britannicus rerum seu Nero poteretur; verum ita de
27 12, 65| accusandi causas esse, si Nero imperitaret; Britannico
28 12, 69| diductis, comitante Burro Nero egreditur ad cohortem, quae
29 12, 69| sunt. inlatusque castris Nero et congruentia tempori praefatus,
30 13, 3 | elegantiam requireres. Nero puerilibus statim annis
31 13, 7 | atque talia vulgantibus, Nero et iuventutem proximas per
32 13, 9 | spes eius ad metum mutaret. Nero quo componeret diversos,
33 13, 10| Decembri, quo ortus erat Nero, veterem religionem kalendarum
34 13, 14| in deterius referrent. et Nero infensus iis, quibus superbia
35 13, 15| 15-~ ~Turbatus his Nero et propinquo die, quo quartum
36 13, 15| nox et lascivia exemerat. Nero intellecta invidia odium
37 13, 15| ne statim saeviret. sed Nero lenti sceleris impatiens
38 13, 19| maternam originem pari ac Nero gradu a divo Augusto, ad
39 13, 20| nominibus ipsorum trademus. Nero trepidus et interficiendae
40 13, 25| foeda domi lascivia, qua Nero itinera urbis et lupanaria
41 13, 25| exprobrasset mori adactus est. Nero autem metuentior in posterum
42 13, 29| magistratum capessentibus. igitur Nero praetura perfunctos et experientia
43 13, 41| haec consalutatus imperator Nero, et senatus consulto supplicationes
44 13, 47| 47-~ ~Hactenus Nero flagitiis et sceleribus
45 13, 47| erat; ventitabatque illuc Nero, quo solutius urbem extra
46 13, 49| perinde egregia quam si non Nero, sed Thrasea regimen eorum
47 13, 50| publicanorum arguentis, dubitavit Nero, an cuncta vectigalia omitti
48 13, 54| antiqui et bona aemulatione. Nero civitate Romana ambos donavit,
49 14, 1 | meditatum scelus non ultra Nero distulit, vetustate imperii
50 14, 2 | medio diei, cum id temporis Nero per vinum et epulas incalesceret,
51 14, 3 | 3-~ ~Igitur Nero vitare secretos eius congressus,
52 14, 4 | modo familiaritate iuvenili Nero et rursus adductus, quasi
53 14, 7 | summam sceleris. ad eam vocem Nero illo sibi die dari imperium
54 14, 9 | aspexeritne matrem exanimem Nero et formam corporis eius
55 14, 9 | exequiis vilibus; neque, dum Nero rerum potiebatur, congesta
56 14, 11| perfringeret? ergo non iam Nero, cuius immanitas omnium
57 14, 12| ut multos postea annos Nero imperium et scelera continuaverit.
58 14, 18| consulendum principem respondit. Nero, probata Strabonis sententia,
59 14, 22| ambitio est. ergo permotus his Nero componit ad Plautum litteras,
60 14, 47| fastigio datur, clarus, adeo ut Nero aeger valetudine, et adulantibus
61 14, 52| altero velut duce amoto, et Nero ad deteriores inclinabat.
62 14, 55| 55-~ ~Ad quae Nero sic ferme respondit: «quod
63 14, 57| relatum caput eius inlusit Nero tamquam praematura canitie
64 14, 59| coram Pelagone spadone, quem Nero centurioni et manipulo,
65 14, 59| referam) «cur,» inquit, «Nero * * *» et posito metu nuptias
66 14, 60| pericula sunt. his *** tamquam Nero paenitentia flagitii coniugem
67 14, 61| acrior vis ingrueret aut Nero inclinatione populi mutaretur,
68 14, 63| 63-~ ~At Nero praefectum in spem sociandae
69 15, 18| dissimulandis rerum externarum curis Nero frumentum plebis vetustate
70 15, 23| natam sibi ex Poppaea filiam Nero ultra mortale gaudium accepit
71 15, 25| inter primores civitatis Nero, bellum anceps an pax inhonesta
72 15, 33| dies cupidine adigebatur Nero promiscas scaenas frequentandi.
73 15, 39| 39-~ ~Eo in tempore Nero Anti agens non ante in urbem
74 15, 40| proruperat videbaturque Nero condendae urbis novae et
75 15, 42| 42-~ ~Ceterum Nero usus est patriae ruinis
76 15, 42| labor nec satis causae. Nero tamen, ut erat incredibilium
77 15, 43| protegerent. eas proticus Nero sua pecunia exstructurum
78 15, 44| crederetur. ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis
79 15, 44| hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat, et circense ludicrum
80 15, 46| Campaniam redire classem Nero iusserat, non exceptis maris
81 15, 49| famam carminum eius premebat Nero prohibueratque ostentare,
82 15, 51| crebras occasiones, quia Nero multo apud Puteolos et Misenum
83 15, 52| quamvis super eo crimine Nero vetus adversum insontem
84 15, 57| 57-~ ~]Atque interim Nero recordatus Volusii Proculi
85 15, 59| militum adveniret, quos Nero tirones aut stipendiis recentes
86 15, 60| Laterani consulis designati Nero adiungit, adeo propere,
87 15, 64| 64-~ ~At Nero nullo in Paulinam proprio
88 15, 65| tragoedus succederet (quia ut Nero cithara, ita Piso tragico
89 15, 68| contulit.~ Opperiebatur Nero, ut Vestinus quoque consul
90 15, 69| et imaginatus et inridens Nero satis supplicii luisse ait
91 15, 72| 72-~ ~Quibus perpetratis Nero et contione militum habita
92 15, 73| 73-~ ~Sed Nero [vocato senatu], oratione
93 16, 2 | 2-~ ~Igitur Nero, non auctoris, non ipsius
94 16, 4 | deformitas velaretur. sed Nero nihil ambitu nec potestate
95 16, 7 | saevitiamque, nova insuper invidia Nero complevit prohibendo C.
96 16, 10| Asiae pro consule exolvit Nero in praemium accusationis.
97 16, 11| more maiorum punirentur, et Nero intercessit, mortem sine
98 16, 17| litteris: quas inspectas Nero ferri adeum iussit, opibus
99 16, 21| insignibus viris ad postremum Nero virtutem ipsam excindere
100 16, 22| M. Catonem, ita nunc te, Nero, et Thraseam avida discordiarum
101 16, 22| promptum Cossutiani animum Nero adicitque Marcellum Eprium
102 16, 24| habuisset. eos codicillos Nero properanter accepit, spe
103 16, 30| domus, et an placabilis Nero, an cognitio senatus nihil
|