Historiae
Lib. Cap.
1 1, 11| domi retinere. regebat tum Tiberius Alexander, eiusdem nationis.
2 2, 65| Arrunti. sed] Arruntium Tiberius Caesar ob metum, Vitellius
3 2, 95| Romulus Tatio regi, ita Caesar Tiberius Iuliae genti sacravit. nondum
De vita Iulii Agricolae
Cap.
4 13 | divus Augustus vocabat, Tiberius praeceptum. Agitasse Gaium
Annales
Lib. Cap.
5 1, 5 | vixdum ingressus Illyricum Tiberius properis matris litteris
6 1, 6 | confecit. nihil de ea re Tiberius apud senatum disseruit:
7 1, 6 | militum vulgarentur, neve Tiberius vim principatus resolveret
8 1, 7 | milesque et populus. Nam Tiberius cuncta per consules incipiebat,
9 1, 12| procumbente, dixit forte Tiberius se ut non toti rei publicae
10 1, 13| militibus interfectum quia Tiberius casu an manibus eius inpeditus
11 1, 54| civitatis unus et viginti: Tiberius Drusus que et Claudius et
12 1, 59| Augustus, ille delectus Tiberius, ne inperitum adulescentulum,
13 1, 72| gestas. nomen patris patriae Tiberius, a populo saepius ingestum,
14 1, 72| scriptis diffamaverat; mox Tiberius, consultante Pompeio Macro
15 1, 76| Sibyllini adirentur. Renuit Tiberius, perinde divina humanaque
16 1, 78| deprecante populo edixit Tiberius militare aerarium eo subsidio
17 2, 26| patrari. sed crebris epistulis Tiberius monebat rediret ad decretum
18 2, 30| callidus et novi iuris repertor Tiberius mancipari singulos actori
19 2, 31| eadem peracta, iuravitque Tiberius petiturum se vitam quamvis
20 2, 33| audientium dedit. adiecerat et Tiberius non id tempus censurae nec,
21 2, 34| relinquebat. commotus est Tiberius, et quamquam mitibus verbis
22 2, 34| violari et imminui quereretur. Tiberius hactenus indulgere matri
23 2, 36| arcana imperii temptari. Tiberius tamen, quasi augeretur potestas
24 2, 38| murmur excepere. sensitque Tiberius; et cum paulum reticuisset,
25 2, 38| neque miseratus est posthac Tiberius, quamvis domus Hortensii
26 2, 40| socios subigi non potuit. nec Tiberius poenam eius palam ausus,
27 2, 42| 42-~ ~Ceterum Tiberius nomine Germanici trecenos
28 2, 43| principis obtinerent sed Tiberius demoverat Syria Creticum
29 2, 43| aut Germanicum studiis. Tiberius ut proprium et sui sanguinis
30 2, 44| melius in castris haberi Tiberius seque tutiorem rebatur utroque
31 2, 51| lex iubebat. laetabatur Tiberius, cum inter filios eius et
32 2, 52| expers habebatur. eo pronior Tiberius res gestas apud senatum
33 2, 59| Poenorum bello, accepimus. Tiberius cultu habituque eius lenibus
34 2, 82| adfirmatio. nec obstitit falsis Tiberius donec tempore ac spatio
35 2, 83| eloquentiae, adseveravit Tiberius solitum paremque ceteris
36 2, 88| qua gloria aequabat se Tiberius priscis imperatoribus qui
37 3, 3 | 3-~ ~Tiberius atque Augusta publico abstinuere,
38 3, 8 | acquiorem sibi sperabat. Tiberius quo integrum iudicium ostentaret,
39 3, 11| ac premeret sensus suos Tiberius. haud alias intentior populus
40 3, 14| expostulantes, quod haud minus Tiberius quam Piso abnuere. simul
41 3, 17| 17-~ ~Post quae Tiberius adulescentem crimine civilis
42 3, 23| publicarentur. tum demum aperuit Tiberius compertum sibi etiam ex
43 3, 24| eloquentiam praecellebat. sed Tiberius gratis agenti Silano patribus
44 3, 28| omnibus intentabatur ni Tiberius statuendo remedio quinque
45 3, 31| fuerat. eius anni principio Tiberius quasi firmandae valetudini
46 3, 32| missis ad senatum litteris Tiberius motam rursum Africam incursu
47 3, 35| Et proximo senatus die Tiberius per litteras, castigatis
48 3, 38| 38-~ ~Non enim Tiberius, non accusatores fatiscebant.
49 3, 41| arguebant. consultus super eo Tiberius aspernatus est indicium
50 3, 47| 47-~ ~Tum demum Tiberius ortum patratumque bellum
51 3, 51| ac statim exanimatus. id Tiberius solitis sibi ambagibus apud
52 3, 51| ad paenitendum erat neque Tiberius interiectu temporis mitigabatur. ~
53 3, 52| principem distulerant. sed Tiberius saepe apud se pensitato
54 3, 56| 56-~ ~Tiberius, fama moderationis parta
55 3, 56| fidebat. quo tunc exemplo Tiberius Drusum summae rei admovit,
56 3, 59| sententiam opperirentur. Tiberius dilata notione de iure flaminis
57 3, 60| 60-~ ~Sed Tiberius, vim principatus sibi firmans,
58 3, 68| 68-~ ~Tiberius quae in Silanum parabat
59 3, 70| largiretur. intellexit haec Tiberius, ut erant magis quam ut
60 3, 74| quos resurgeret bellum. sed Tiberius pro confecto interpretatus
61 3, 74| Augustus id vocabulum ac tunc Tiberius Blaeso postremum. ~
62 4, 3 | avunculus Augustus, socer Tiberius, ex Druso liberi, seque
63 4, 8 | annos cognitum est. ceterum Tiberius per omnis valetudinis eius
64 4, 11| mediocri prudentia, nedum Tiberius tantis rebus exercitus,
65 4, 13| 13-~ ~At Tiberius nihil intermissa rerum cura,
66 4, 17| nulla et ubi nimia est. nam Tiberius haud umquam domui Germanici
67 4, 21| ausus erat. quae in praesens Tiberius civiliter habuit: sed in
68 4, 22| sumpsisset. non cunctanter Tiberius pergit in domum, visit cubiculum,
69 4, 26| petenti abnuit triumphalia Tiberius, Seiano tribuens, ne Blaesi
70 4, 31| perculerat. eius operae memor Tiberius sed alia praetendens exilium
71 4, 40| 40-~ ~Ad ea Tiberius laudata pietate Seiani suisque
72 4, 42| adseveratione nititur, audivit Tiberius probra quis per occuitum
73 4, 54| attingere cibos, donec advertit Tiberius, forte an quia audiverat;
74 4, 60| fautores aderant. enimvero Tiberius torvus aut falsum renidens
75 4, 67| habitatas fama tradit. sed tum Tiberius duodecim villarum nominibus
76 4, 71| amoverique sineret. nullam acque Tiberius, ut rebatur, ex virtutibus
77 4, 75| 75-~ ~Ceterum Tiberius neptem Agrippinam Germanico
78 5, 2 | 2-~ ~At Tiberius, quod supremis in matrem
79 5, 3 | magistratibus trepidahatur: quippe Tiberius etsi infense invectus cetera
80 6, 2 | a Capreis urbem peteret. Tiberius tamen, ludibria seriis permiscere
81 6, 7 | maior miseratio. contra Tiberius praecipuos ad scelera increpans
82 6, 19| quamquam publicarentur, sibimet Tiberius seposuit. inritatusque suppliciis
83 6, 20| rupta voce; qualem diem Tiberius induisset, pari habitu,
84 6, 21| eum cuius artem experiri Tiberius statuisset et regredientem,
85 6, 21| instare. tum complexus eum Tiberius praescium periculorum et
86 6, 25| sponte sumptus. enimvero Tiberius foedissimis criminationibus
87 6, 32| morbo absumptus est. sed non Tiberius omisit incepta: Tiridaten
88 6, 38| heredibus occultata recitari Tiberius iussit, patientiam libertatis
89 6, 39| factitata strangulatus est. haec Tiberius non mari, ut olim, divisus
90 6, 48| imminentis iuventam? an, cum Tiberius post tantam rerum experientiam
91 6, 50| attigit. neque fefellit: nam Tiberius, incertum an offensus tantoque
92 6, 50| discedique ab limine. sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo
93 11, 21| adsequitur, cum hisce verbis Tiberius dedecus natalium eius velavisset: «
94 13, 3 | principem eloquentia fuit. Tiberius artem quoque callebat, qua
95 15, 28| pugnae imperavit. die pacta Tiberius Alexander inlustris eques
|