De origine et situ Germanorum
Cap.
1 46 | homines, securi adversus deos rem difficillimam adsecuti sunt,
Historiae
Lib. Cap.
2 1, 46| annuas exoluturum promisit, rem haud dubie utilem et a bonis
3 1, 50| fuisse sub Pompeio Brutoque rem publicam: nunc pro Othone
4 1, 57| illum priore biduo non penes rem publicam fuisse. ardorem
5 1, 79| ducibus suisque exercitibus rem publicam auxisset. ~
6 1, 89| tantum pacis adversa [ad] rem publicam pertinuere; Scriboniani
7 2, 1 | excusatum. sin Vespasianus rem publicam susciperet, obliviscendum
8 2, 40| increpita ducum segnitia rem in discrimen mitti iubebat,
9 2, 76| polluendam perdendamque rem publicam relinquere sopor
10 3, 8 | validam auferre Vitellio in rem famamque videbatur. possessa
11 3, 25| filius patrem interfecit. rem nominaque auctore Vipstano
12 3, 37| indignatione, quod consul rem publicam, dux imperatorem,
13 4, 4 | libertate: id vero erga rem publicam superbum, erga
14 4, 5 | firmior adversus fortuita rem publicam capesseret. doctores
15 4, 14| numquam magis adflictam rem Romanam nec aliud in hibernis
16 4, 25| auxiliis Gallorum, qui primo rem Romanam enixe iuvabant:
17 4, 39| fulgentem, ad capessendam rem publicam hortatus, haud
18 4, 48| proconsuli legionem misso in eam rem legato tradidit. aequatus
19 4, 52| iubet belloque et armis rem publicam attollere: sibi
20 4, 57| turbatam civilibus armis rem Romanam ut Treviris etiam
21 4, 76| Tutor cunctatione crescere rem Romanam adfirmabat, coeuntibus
22 4, 78| Cerialis ut incuria prope rem adflixit, ita constantia
De vita Iulii Agricolae
Cap.
23 13 | Mox bella civilia et in rem publicam versa principum
24 36 | duas cohortatus est, ut rem ad mucrones ac manus adducerent;
25 44 | continuo et velut uno ictu rem publicam exhausit. ~
Annales
Lib. Cap.
26 1, 3 | quotus quisque reliquus qui rem publicam vidisset? ~
27 1, 4 | insuper adulescentibus, qui rem publicam interim premant,
28 1, 8 | respondit, neque in iis quae ad rem publicam pertinerent consilio
29 1, 8 | provisis etiam heredum in rem publicam opibus, auxilio
30 1, 9 | principis nomine constitutam rem publicam; mari Oceano aut
31 1, 10| Antonium acceperit contra rem publicam versa; proscriptionem
32 1, 10| postremo Livia gravis in rem publicam mater, gravis domui
33 1, 31| vocesque: sua in manu sitam rem Romanam, suis victoriis
34 1, 31| Romanam, suis victoriis augeri rem publicam, in suum cognomentum
35 1, 78| niti; simul imparem oneri rem publicam, nisi vicesimo
36 2, 27| sunt quae per tot annos rem publicam exedere. Firmius
37 2, 33| Scipiones pecuniam; et cuncta ad rem publicam referri, qua tenui
38 2, 39| discordiis armisque civilibus rem publicam perculisset. Postumi
39 2, 49| Duilius struxerat, qui primus rem Romanam prospere mari gessit
40 2, 79| imperatoris identidem ingerens et rem publicam armis peti; ducitque
41 2, 83| rerum gestarum ac mortem ob rem publicam obisse. sepulchrum
42 2, 86| offerendo filias de officio in rem publicam certarent. praelata
43 3, 4 | populus per tribus concidisse rem publicam, nihil spei reliquum
44 3, 6 | inlustrium Romanorum ob rem publicam obisse, neminem
45 3, 6 | tulerit. principes mortalis, rem publicam aeternam esse.
46 3, 13| Plancinae, peritam armis rem publicam, utque reus agi
47 3, 24| ut valida divo Augusto in rem publicam fortuna ita domi
48 3, 52| coercitio plus damni in rem publicam ferret, quam indecorum
49 3, 54| princeps; haec omissa funditus rem publicam trahet. reliquis
50 3, 63| iniquitas involveretur, rem integram rursum ad senatum
51 4, 1 | victus est) quam deum ira in rem Romanam, cuius pari exitio
52 4, 8 | ut bona malaque vestra ad rem publicam pertineant. ~
53 4, 24| Tacfarinas disperso rumore rem Romanam aliis quoque ab
54 4, 30| accusatoribus Caesar inritas leges, rem publicam in praecipiti conquestus
55 4, 31| arceretur convictus pecuniam ob rem iudicandam cepisse, amovendum
56 4, 33| haec conquiri tradique in rem fuerit, quia pauci prudentia
57 6, 5 | Arruntii, cum quibus ob rem pecuniariam disceptabat,
58 6, 8 | terminis dividatur. insidiae in rem publicam, consilia caedis
59 6, 15| graviora et offensiones ob rem publicam coeptas, utque
60 6, 42| cetera degenerem. Tiridates rem Seleucensem populo permittit.
61 6, 48| delectus plura per scelera rem publicam conflictavisset?
62 11, 3 | dein percursis Asiatici in rem publicam officiis recentique
63 11, 19| hostem conciret? adversa in rem publicam casura: sin prospere
64 11, 22| post Tarquinios exactos, ut rem militarem comitarentur.
65 11, 25| sublegere; laetaque haec in rem publicam munia multo gaudio
66 11, 25| patriae cognomentum; nova in rem publicam merita non usitatis
67 12, 5 | curiam ingreditur, summamque rem publicam agi obtestans veniam
68 12, 11| usui crebras mutationes. rem Romanam huc satietate gloriae
69 12, 14| suspecta, quod unum reliquum, rem in casum dare proelioque
70 12, 22| addidit perniciosa in rem publicam consilia et materiem
71 13, 4 | pervium; discretam domum et rem publicam. teneret antiqua
72 13, 19| coniugioque eius et imperio rem publicam rursus invadere.
73 13, 21| si Plautus aut quis alius rem publicam iudicaturus obtinuerit,
74 13, 49| sententiae. cur enim, si rem publicam egere libertate
75 14, 5 | neque ipsis promptus in rem subitam consensus, et alii
76 14, 21| nec perinde magistratus rem familiarem exhausturos aut
77 14, 27| ut consensu et caritate rem publicam efficerent, sed
78 14, 47| responderit habere subsidium rem publicam. rogantibus dehinc,
79 14, 51| Rufum ex vulgi favore, quia rem frumentariam sine quaestu
80 14, 54| possim, praesidium peto. iube rem per procuratores tuos administrari,
81 15, 16| obsessis adeo suppeditavisse rem frumentariam constitit,
82 15, 52| imperatore alio sui muneris rem publicam faceret. etenim
83 15, 59| periturum, dum amplectitur rem publicam, dum auxilia libertati
84 16, 17| claritudinis. quo interfecto dum rem familiarem eius acriter
85 16, 28| maiore vi Marcellus summam rem publicam agi clamitabat;
Dialogus de oratoribus
Cap.
86 17 | quibus mox divus Augustus rem publicam rexit; adice Tiberii
87 17 | stationem, qua Vespasianus rem publicam fovet: centum et
88 28 | artis honestas, et sive ad rem militarem sive ad iuris
89 36 | 36-~ ~. . . rem cogitant; nihil humile,
90 36 | singula etsi distrahebant rem publicam, exercebant tamen
|