Historiae
Lib. Cap.
1 1, 19| 19-~ ~Inde apud senatum non comptior Galbae, non
2 1, 45| 45-~ ~Alium crederes senatum, alium populum: ruere cuncti
3 1, 47| malorum fuit laetitia. vocat senatum praetor urbanus, certant
4 1, 82| centuriones tribunosque, modo in senatum universum, lymphatis caeco
5 1, 84| noctis. nec illas adversus senatum voces ullus usquam exercitus
6 2, 52| aspernantes, quod infensum Othoni senatum arbitrabantur, custodire
7 2, 53| Caecinam, ut novus adhuc et in senatum nuper adscitus magnis inimicitiis
8 2, 89| paludatus accinctusque, senatum et populum ante se agens,
9 2, 90| apud alterius civitatis senatum populumque magnificam orationem
10 2, 91| accipiebantur. ventitabat in senatum, etiam cum parvis de rebus
11 3, 37| 37-~ ~Mox senatum composita in magnificentiam
12 4, 4 | et Mucianus epistulas ad senatum, quae materiam sermonibus
13 4, 6 | incertum maior an iustior, senatum in studia diduxerat: nam
14 4, 40| 40-~ ~Quo die senatum ingressus est Domitianus,
15 4, 42| fatigaret: posse universum senatum una voce subverti. retinete,
16 4, 43| Prisce, et relinquimus tibi senatum tuum: regna praesente Caesare.»
17 4, 45| contumeliis ac probris, quae in senatum universum iacerentur. vocati
18 4, 51| mandatumque ut legatos ad senatum mitteret et pacem esse sciret.
De vita Iulii Agricolae
Cap.
19 45 | curiam et clausum armis senatum et eadem strage tot consularium
Annales
Lib. Cap.
20 1, 6 | nihil de ea re Tiberius apud senatum disseruit: patris iussa
21 1, 6 | rationem facti reddendam apud senatum respondit. quod postquam
22 1, 6 | principatus resolveret cunta ad senatum vocando: eam condicionem
23 1, 26| sola militis commoda ad senatum reiciat. eundem ergo senatum
24 1, 26| senatum reiciat. eundem ergo senatum consulendum quotiens supplicia
25 1, 52| angebatur. rettulit tamen ad senatum de rebus gestis multaque
26 2, 31| 31-~ ~Responsum est ut senatum rogaret. cingebatur interim
27 2, 34| causa quadam, quae apud senatum tractabatur, venire dedignaretur:
28 2, 35| censebat, ut absente principe senatum et equites posse sua munia
29 2, 52| Tiberius res gestas apud senatum celebravit; et decrevere
30 2, 63| qua venisset. ceterum apud senatum disseruit non Philippum
31 2, 65| ceterum neque se neque senatum nisi cognita causa ius et
32 2, 71| vobis locus querendi apud senatum, invocandi leges. non hoc
33 3, 10| audit integramque causam ad senatum remittit. ~
34 3, 12| potius quam in foro, apud senatum quam apud iudices de morte
35 3, 16| tali morte quaesitam apud senatum . . . . . crebrisque interrogationibus
36 3, 22| signa. deprecatus primo senatum ne maiestatis crimina tractarentur,
37 3, 24| Tiberio imperitante deprecari senatum ac principem ausus est M.
38 3, 31| iuvene questus est apud senatum quod sibi inter spectacula
39 3, 32| Neque multo post missis ad senatum litteris Tiberius motam
40 3, 51| solitis sibi ambagibus apud senatum incusavit, cum extolleret
41 3, 52| posceret, postremo litteras ad senatum composuit quarum sententia
42 3, 55| atque etiam provinciis in senatum crebro adsumpti domesticam
43 3, 56| represserat, mittit litteras ad senatum quis potestatem tribuniciam
44 3, 59| urbis deos, ingrederetur senatum, auspicia saltem gentile
45 3, 63| rem integram rursum ad senatum referrent. consules super
46 4, 8 | et effusum in lacrimas senatum victo gemitu simul oratione
47 4, 22| vestigia cernebantur. refert ad senatum, datisque iudicibus Urgulania
48 4, 28| utrique Vibius Serenus) in senatum inducti sunt. ab exilio
49 4, 37| Hispania ulterior missis ad senatum legatis oravit ut exemplo
50 4, 64| actaeque ei grates apud senatum ab inlustribus famaque apud
51 4, 67| Augusti amplecti populumque ac senatum auxilio vocare. eaque spreta
52 6, 4 | Maximus e consularibus oravit senatum ne curas imperatoris conquisitis
53 6, 8 | amplecti, ad hunc modum apud senatum ordiendo: «fortunae quidem
54 6, 10| necem flevisset. haec apud senatum: nec secus apud principem
55 6, 12| carmine, apud infrequentem senatum egisset. simul commonefecit,
56 6, 16| periclitantium subactus rettulit ad senatum, trepidique patres (neque
57 6, 29| festinandi. sed Caesar missis ad senatum litteris disseruit morem
58 6, 47| praesedisse commentarii ad senatum missi ferebant, nullaeque
59 11, 15| 15-~ ~Rettulit deinde ad senatum super collegio haruspicum,
60 11, 19| Corbulone descriptos: idem senatum, magistratus, leges imposuit.
61 11, 23| non adeo aegram Italiam ut senatum suppeditare urbi suae nequiret.
62 11, 24| Lucaniaque et omni Italia in senatum accitos, postremo ipsam
63 12, 10| rettuli, Meherdaten missi senatum ingrediuntur mandataque
64 12, 22| de claritudine eius apud senatum praefatus, sorore L. Volusii
65 12, 25| filio anteponit, habita apud senatum oratione eundem in quem
66 12, 62| magnitudinem onerum apud senatum deprecarentur, cuncta repetivere.
67 13, 8 | 8-~ ~Sed apud senatum omnia in maius celebrata
68 13, 48| quas diversas ordo plebs ad senatum miserant, illi vim multitudinis,
69 14, 7 | militem accenderet, sive ad senatum et populum pervaderet, naufragium
70 14, 10| concessit litterasque ad senatum misit, quarum summa erat
71 14, 13| obvias tribus, festo cultu senatum, coniugum ac liberorum agmina
72 14, 28| a privatis iudicibus ad senatum provocavissent, eiusdem
73 14, 59| studiis populi gravem. sed ad senatum litteras misit de caede
74 15, 19| genuerant] magna cum invidia senatum adeunt, ius naturae, labores
75 15, 22| sociorum referret agendas apud senatum pro praetoribus prove consulibus
76 15, 72| bello expositurus, vocat senatum et triumphale decus Petronio
77 16, 7 | praecellebant. igitur missa ad senatum oratione removendos a re
78 16, 22| scripseris: disceptatorem senatum nobis relinque.» extollit
79 16, 26| ceterum ipse an venire in senatum deceret meditationi suae
80 16, 30| adferret. igitur accita est in senatum, steteruntque diversi ante
Dialogus de oratoribus
Cap.
81 36 | erant, cum et populum et senatum consilio et auctoritate
|