Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 5 |          accessit Galbae vox pro re publica honesta, ipsi anceps, legi
 2   1, 15|    successorem quaesivit, ego in re publica, non quia propinquos aut
 3   1, 16|       posset, dignus eram a quo res publica inciperet: nunc eo necessitatis
 4   1, 17|     circumsteterat interim Palatium publica expectatio, magni secreti
 5   1, 19|        privatas spes agitantes sine publica cura. nec aliud sequenti
 6   1, 30|        vobis Caesarem dixit. si res publica et senatus et populus vacua
 7   1, 41|             ferirent, si ita [e] re publica videretur. non interfuit
 8   1, 84|            est: sic fit ut hinc res publica, inde hostes rei publicae
 9   1, 90|      Martias commendata patribus re publica reliquias Neronianarum sectionum
10   2, 84|        privatim, quod avidius de re publica sumeret. ceteri conferendarum
11   2, 91|            quod duo senatores in re publica dissentirent; solitum se
12   3, 55|          dari neque accipi salva re publica poterant. tandem flagitante
13   3, 69|            igitur tamquam omnis res publica in Vespasiani sinum cecidisset,
14   3, 75|            triginta stipendia in re publica fecerat, domi militiaeque
15   4, 38|      mercari solitum, cui una ex re publica annonae cura, clausum litus,
16   4, 40|      manibus satis factum. insignis publica severitate dies ne privatim


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
17 3      |             modo ac votum securitas publica, sed ipsius voti fiduciam
18 6      |            alterius sacrilegium res publica quam Neronis sensisset. ~


Annales
   Lib. Cap.
19   1, 2 |             Cassio caesis nulla iam publica arma, Pompeius apud Siciliam
20   1, 7 |       incipiebat, tamquam vetere re publica et ambiguus imperandi: ne
21   1, 7 |      vocatus electusque potius a re publica videretur quam per uxorium
22   1, 36|         concedentur in ancipiti res publica. igitur volutatis inter
23   1, 42|         uxor aut filius patre et re publica cariores sunt, sed illum
24   1, 72| seditionibus, denique male gesta re publica maiestatem populi Romani
25   2, 32|             sciretur vetus id in re publica malum. facta et de mathematicis
26   2, 33|           senatoribus, si quid e re publica crederent, loco sententiae
27   2, 38|          numquam exsatiabuntur, res publica deficiet. nec sane ideo
28   3, 27|    quaestiones, et corruptissima re publica plurimae leges. ~
29   3, 36|       accitam convictamque attineri publica custodia iussit. ~
30   3, 53|     interrogari et dicere quid e re publica censeam: in hac relatione
31   3, 54|            plerumque iniquas pro re publica suscipiam, inanis et inritas
32   3, 72|              erat etiam tum in more publica munificentia; nec Augustus
33   3, 73|       ingentibus bellis labaret res publica, datum ut pacto in fidem
34   3, 74|            honore qui bene gesta re publica gaudio et impetu victoris
35   4, 6 |           annus attulit. iam primum publica negotia et privatorum maxima
36   4, 9 |           revolutus, de reddenda re publica utque consules seu quis
37   4, 13|          ulterioris Hispaniae de vi publica damnatus ob atrocitatem
38   4, 15|         effigiem apud forum Augusti publica pecunia patres decrevere,
39   4, 19|      vigiliis niteretur ne quod res publica detrimentum caperet. proprium
40   4, 19|          Varro consul aut illud res publica esset, coguntur patres,
41   4, 31|           iurando obstringeret e re publica id esse. quod aspere acceptum
42   4, 38|           offensionum pro utilitate publica non pavidum credant. haec
43   4, 53|           non ignarus quantum ex re publica peteretur, ne tamen offensionis
44   5, 3 |           nulla ex honesto spes (et publica mala singulis in occasionem
45   5, 6 |         quoque iis qui fine egregio publica mala effugerunt.» ~
46   6, 8 |           socium, tua officia in re publica capessentem colebamus. non
47   6, 13|      magistratus patresque quod non publica auctoritate populum coercuissent
48   6, 46|            dubitavit de tradenda re publica, primum inter nepotes, quorum
49  11, 7 |             senatores qui quieta re publica nulla nisi pacis emolumenta
50  11, 15|             quod nunc segnius fieri publica circa bonas artes socordia,
51  11, 24|             paribus consiliis in re publica capessenda, transferendo
52  12, 51|         urbem Artaxata ferunt; unde publica cura deducta ad Tiridaten
53  13, 14|            paresque rationes cum re publica haberet.     Praeceps posthac
54  13, 17|         auxilio reliquas spes in re publica sitas, et tanto magis fovendum
55  13, 50|              si fructus, quibus res publica sustineretur, deminuerentur:
56  14, 11|      flagitia in matrem transtulit, publica fortuna exstinctam referens.
57  14, 21|             fore, cum eo sumptu res publica fungatur. oratorum ac vatum
58  14, 43|             integrum, si quando res publica consiliis eguisset. quod
59  14, 44|           contra singulos utilitate publica rependitur.» ~
60  14, 52|           quem ad finem nihil in re publica clarum fore, quod non ab
61  15, 36|           absentiam et cuncta in re publica perinde immota ac prospera
62  15, 36|            praevalerent, ita [in re publica] populum Romanum vim plurimam
63  15, 44|    oriebatur, tamquam non utilitate publica, sed in saevitiam unius
64  15, 52|      publico patraturos quod pro re publica suscepissent. haec in commune,
65  15, 74|          divo Neroni quam maturrime publica pecunia poneretur. quod
66  16, 7 |            oratione removendos a re publica utrosque disseruit, obiectavitque
67  16, 16|            externa et obitas pro re publica mortis tanta casuum similitudine
68  16, 27|     compellato patres arguebat quod publica munia desererent eorumque
69  16, 33|             est, praedicto ne in re publica haberetur. accusatoribus


Dialogus de oratoribus
   Cap.
70 36     |     composita et quieta et beata re publica tribui fas erat, tamen illa
71 41     |      populum contionibus, cum de re publica non imperiti et multi deliberent,