Historiae
Lib. Cap.
1 1, 17| honorificum id militibus fore, quorum favorem ut largitione
2 1, 18| errasse et brevi in officio fore. nec ullum orationi aut
3 1, 22| computantium persuaserat fore ut in imperium adscisceretur.
4 1, 50| solum id scires, deteriorem fore qui vicisset. erant qui
5 1, 54| ni sibi ipsi consulerent, fore ut acerrimi militum et praesentia
6 2, 1 | Vitellio sive Othoni obsidem fore: sin rediret, offensam haud
7 2, 20| provenissent famam in cetera fore. ~
8 2, 48| Vitellium tam inmitis animi fore ut pro incolumi tota domo
9 2, 83| ipsum Vitellium in incerto fore quam partem Italiae protegeret,
10 2, 99| Gallo: rata apud Vespasianum fore pacta transitionis. simul
11 3, 13| unius classis accessionem fore. id Basso, id Caecinae visum,
12 3, 16| sponte Antonii properatum, et fore quae acciderant rebatur.
13 3, 19| praefectorum legatorumque fore. expugnatae urbis praedam
14 3, 64| adulationes pro Vespasiano fore; ipsum Vitellium ne prosperis
15 3, 66| statum filio eius Germanico fore? nunc pecuniam et familiam
16 4, 20| obsisteret, innoxium iter fore: sin arma occurrant, ferro
17 4, 52| sibi pacem domumque curae fore. tum celerrimas navium frumento
18 4, 57| exutique fuerint, amicos fore. haec ferociter locutus,
19 4, 81| ludibrium penes miseros fore. igitur Vespasianus cuncta
20 4, 83| magnamque et inclutam sedem fore quae excepisset: simul visum
21 5, 13| contineri eo ipso tempore fore ut valesceret Oriens profectique
22 5, 17| ignominiosum apud posteros fore. Ubi sono armorum tripudiisque--
23 5, 24| culpam, hinc ultionem et deos fore. ~
De vita Iulii Agricolae
Cap.
24 18 | cessissent, terrorem ceteris fore, Monam insulam, cuius possessione
25 30 | libertatis toti Britanniae fore: nam et universi co[i]stis
Annales
Lib. Cap.
26 1, 5 | caritatis spemque ex eo fore ut iuvenis penatibus avi
27 1, 13| spem esse ex eo non inritas fore senatus preces quod relationi
28 1, 31| violentius, et magna spe fore ut Germanicus Caesar imperium
29 1, 38| decessisset, pro desertore fore clamitans, reduxit in hiberna
30 1, 53| longa peremit, obscuram fore necem longinquitate exilii
31 1, 55| amotis; atque ipsi tempus fore quo crimina et innoxios
32 1, 68| captivos, incorruptam praedam fore. igitur orta die proruunt
33 2, 5 | fluminum media in Germania fore. ~
34 2, 21| internicionem gentis finem bello fore. iamque sero diei subducit
35 2, 36| spes soletur: quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium
36 2, 63| honoratamque sedem in Italia fore, si maneret: sin rebus eius
37 3, 34| manere inlaesa coniugia: quid fore si per pluris annos in modum
38 3, 44| maiestatis crimine reum in senatu fore? extitisse tandem viros
39 3, 69| legibus delicta puniri: quanto fore mitius in ipsos, melius
40 4, 7 | illi cum familia Drusorum fore nepotes: precandam post
41 4, 17| vocent, ac ni resistatur, fore pluris; neque aliud gliscentis
42 4, 25| interfecto requiem belli fore. at ille deiectis circum
43 4, 39| sibi multum superque vitae fore, quod tali cum principe
44 4, 41| magna ex parte se arbitrum fore, cum per milites commearent;
45 4, 45| nullam vim tantam doloris fore ut veritatem eliceret. idemque
46 4, 46| ac tum rumor incesserat fore ut disiecti aliisque nationibus
47 6, 2 | magistratibus? quam deinde speciem fore sumentium in limine curiae
48 6, 21| periculorum et incolumem fore gratatur, quaeque dixerat
49 6, 23| mox, quia rumor incedebat fore ut nuru ac nepoti conciliaretur
50 11, 6 | negotia agantur pauciora fore: nunc inimicitias accusationes,
51 11, 34| igitur auditurum principem et fore diluendi criminis facultatem
52 12, 6 | accommodari prout conducat, et fore hoc quoque in iis quae mox
53 12, 20| vitam, tanto plus supplicii fore. his permotus scripsit Eunoni,
54 12, 34| servitutis aeternae initium fore; vocabatque nomina maiorum,
55 12, 42| regerentur, intentiorem fore disciplinam adseverante
56 13, 4 | negotiorum omnium iudicem fore, ut clausis unam intra domum
57 13, 27| separarentur libertini, manifestam fore penuriam ingenuorum. non
58 14, 8 | ne Agermus quidem: aliam fore laetae rei faciem; nunc
59 14, 9 | Nerone responderunt Chaldaei fore ut imperaret matremque occideret;
60 14, 21| a] magistratibus causam fore, cum eo sumptu res publica
61 14, 31| domum suam procul iniuria fore. quod contra vertit, adeo
62 14, 52| nihil in re publica clarum fore, quod non ab illo reperiri
63 14, 59| liberorum, quibus placabiliorem fore principem rebatur nulla
64 14, 61| desperent uxorem Neronis fore Octaviam, illi maritum daturos. ~
65 15, 33| urbem delegit; inde initium fore, ut transgressus in Achaiam
66 15, 36| perinde immota ac prospera fore, super ea profectione adiit
67 15, 47| humanarum aliud caput, sed non fore validum neque occultum,
68 15, 54| silientium, at praemia penes unum fore, qui indicio praevenisset. ~
69 15, 60| Pisonem aditu arceret: melius fore, si amicitiam familiari
Dialogus de oratoribus
Cap.
70 11 | oratores quam Aper laudaverat (fore enim arbitrabar ut a laudatione
|