Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 4 |           aut populum aut urbanum militem, sed omnis legiones ducesque
 2   1, 5 |            ipsi anceps, legi a se militem, non emi; nec enim ad hanc
 3   1, 19|     Galbae, non longior quam apud militem sermo: Pisonis comis oratio.
 4   1, 41|          quintae decimae legionis militem impresso gladio iugulum
 5   1, 66|           promiscis copiis iuvere militem. sed fama constans fuit
 6   1, 69|         placabilem imperatorem an militem invenerint. civitatis excidium
 7   1, 70|       Poenino itinere subsignanum militem et grave legionum agmen
 8   2, 18|          coercere intra munimenta militem nec tris praetorias cohortis
 9   2, 21|       circo ac theatris corruptum militem, hi peregrinum et externum
10   2, 27|           Caecinam, qui culpam in militem conferebat seditioni magis
11   2, 32|         non conducat; Britannicum militem hoste et mari distineri:
12   2, 33|       duces et Otho, cui uni apud militem fides, dum et ipse non nisi
13   2, 40|      Celso et Paulino abnuentibus militem itinere fessum, sarcinis
14   2, 41|         Valentis pugnae signum et militem in armis invenit. dum legiones
15   2, 80|        opperiens Mucianus alacrem militem in verba Vespasiani adegit.
16   2, 86|    Pannonici exercitus Dalmaticum militem traxere, quamquam consularibus
17   3, 13|       principi abstulerint, etiam militem auferre. integros incruentosque,
18   3, 19|       expugnatae urbis praedam ad militem, deditae ad duces pertinere.
19   3, 25|      publicum id facinus; et unum militem quotam civilium armorum
20   3, 29|         Volusium tertiae legionis militem inter omnis auctores constat.
21   3, 36|         non adloquio exercitioque militem firmare, non in ore vulgi
22   3, 47| lectissimas Liburnicarum omnemque militem Mucianus Byzantium adegerat:
23   3, 49|           struere. utque licentia militem imbueret interfectorum centurionum
24   3, 56|        dispergit viris, acerrimum militem et usque in extrema obstinatum
25   3, 64|    capesseret: esse illi proprium militem cohortium urbanarum, nec
26   3, 66|   audaciam accingeretur. perstare militem, superesse studia populi;
27   3, 69|     Sabinus cohortium tribunis ut militem cohiberent. igitur tamquam
28   3, 70|        causa respondit, culpam in militem conferens, cuius nimio ardori
29   4, 19|    statuit continere intra castra militem: dein paenitentia et arguentibus
30   4, 25|       mira constantia, prensumque militem ac vociferantem duci ad
31   4, 26|        ceteris belli meditamentis militem firmabant. utque praeda
32   4, 35|         accepit, rarum apud signa militem, arma in vehiculis, cunctos
33   4, 35|        Vetera obsessis, indomitum militem et ducibus infensum. plures
34   4, 46|         Germanicum Britannicumque militem, ac si qui aliorum exercituum,
35   4, 49|           ambigitur provinciam et militem alienato erga Vespasianum
36   4, 66|          ad vos, seu me ducem seu militem mavultis.» movebatur vulgus
37   4, 71|          melior, ferocia verborum militem incendebat, ubi primum congredi
38   4, 72|      licentia saevitiaque imbuere militem crederetur, pressit iras:
39   4, 76|  adventare ex Italia; nec subitum militem, sed veterem expertumque
40   4, 77|     manipulos et rarum apud signa militem ac prope circumventas aquilas
41   5, 18|     hastis fluitantem labantemque militem eminus fodiebant; simul
42   5, 20|     legionis arduam rati egressum militem et caedendis materiis operatum


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
43 18     |           numeri, praesumpta apud militem illius anni quies, tarda
44 33     |          vix munimentis coercitum militem accendendum adhuc ratus,


Annales
   Lib. Cap.
45   1, 2 |    tribunicio iure contentum, ubi militem donis, populum annona, cunctos
46   1, 29|     interim comitate permulcendum militem censerent, alii fortioribus
47   1, 41|       centurionem ad tutelam, non militem, nihil imperatoriae uxoris
48   1, 63|          iussa; Caecina, qui suum militem ducebat, monitus, quamquam
49   1, 63|         onustum sarcinis armisque militem cum antevenisset. Caecinae
50   1, 66|     quidem obsistere aut retinere militem quiret, proiectus in limine
51   1, 71|          sumptis, propria pecunia militem iuvit. utque cladis memoriam
52   2, 5 |         et praematura hieme; suum militem haud perinde vulneribus
53   2, 8 |          subvexit aut transposuit militem dextras in terras iturum;
54   2, 13|          daretur pugna; sumpturum militem Germanorum agros, tracturum
55   2, 55|         ac lascivientem per agros militem sineret, eo usque corruptionis
56   3, 40|      praesidentium, et discordare militem audito Germanici exitio.
57   4, 2 |            praetendebat lascivire militem diductum; si quid subitum
58   4, 4 |        exercitus: nam voluntarium militem deesse, ac si suppeditet,
59   4, 18|           immodice iactantis snum militem in obsequio duravisse cum
60  11, 18|      armis agitabantur; feruntque militem quia vallum non accinctus,
61  13, 38|   congressu dux Romanus abscedere militem sua quemque in castra iubet. ~
62  13, 53|        praeerant. ne tamen segnem militem attinerent, ille inchoatum
63  14, 7 |         sive servitia armaret vel militem accenderet, sive ad senatum
64  14, 30|      novitate adspectus perculere militem, ut quasi haerentibus membris
65  15, 14|        legiones et decedere omnem militem finibus Armeniorum castellaque
66  15, 26|        tertiam legiones, integrum militem et crebris ac prosperis
67  15, 70|        compositum, quo vulneratum militem per eius modi mortis imaginem