De origine et situ Germanorum
Cap.
1 14 | nobilium adulescentium petunt ultro eas nationes, quae tum bellum
2 15 | quietem. Mos est civitatibus ultro ac viritim conferre principibus
3 28 | adfectationem Germanicae originis ultro ambitiosi sunt, tamquam
Historiae
Lib. Cap.
4 1, 7 | nequiverint, crimen ac dolum ultro compositum, et Galbam mobilitate
5 1, 9 | furentes infirmitate retinentis ultro accendebantur. inferioris
6 1, 18| seditio in maius crederetur, ultro adseverat quartam et duoetvicensimam
7 1, 32| valescere, denique eundi ultro, si ratio sit, eandem mox
8 1, 41| deprecatum: plures obtulise ultro percussoribus iugulum: agerent
9 1, 62| tamen ardor et vis militum ultro ducis munia implebat, ut
10 1, 71| crimen confessus, exemplum ultro imputavit. nec Otho quasi
11 1, 74| concordiam offerentis; increpabat ultro quod tanto ante traditum
12 1, 82| seditionis ad supplicium ultro postulabat. ~
13 2, 25| sensim Celso longius secuti ultro in insidias praecipitantur;
14 2, 35| turbarentur, desilire in vada ultro Germani, retentare puppis,
15 2, 42| pugnae ardore Othoniani ultro salutavere; et hostili murmure
16 2, 48| iuventa, trepidum et maerentem ultro solatus est, laudando pietatem
17 2, 60| honestis uterentur. proditionem ultro imputabant, spatium longi
18 2, 65| Cluvii praevaluit ut puniri ultro libertum suum Vitellius
19 2, 69| audita transgressus in castra ultro pietatem militum conlaudavit,
20 2, 70| civium exhorruit: laetus ultro et tam propinquae sortis
21 3, 2 | urbis; ac si inferre arma ultro velint, duas classis vacuumque
22 3, 54| esse quae adferret, atque ultro corruptum arguenti «quando
23 3, 58| etiam libertinis idem munus ultro flagitantibus. ea simulatio
24 3, 70| mansisse in fide, donec ultro ad condiciones vocaretur.
25 3, 73| quo inter se noscebantur, ultro rogitantes respondentesve
26 4, 1 | pessimi servitiorum prodere ultro ditis dominos, alii ab amicis
27 4, 16| grassandum ratus incusavit ultro praefectos quod castella
28 4, 23| id malorum ut obpugnatum ultro legiones nostras venirent;
29 4, 25| quin idem ille arguebat ultro conscientiam ducis, tamquam
30 4, 41| interrogationibus fatigabatur, ultro conversus, miscendo quae
31 4, 79| deditionem acceptae: classem ultro Canninefates adgressi sunt
De vita Iulii Agricolae
Cap.
32 19 | clausis horreis et emere ultro frumenta ac luere pretio
33 25 | est de ignotis, oppugnare ultro castellum adorti, metum
34 26 | salute de gloria certabant. Ultro quin etiam erupere, et fuit
35 31 | mancipia semel veneunt, atque ultro a dominis aluntur: Britannia
36 37 | praestare, quidam inermes ultro ruere ac se morti offerre.
37 38 | deserere domos ac per iram ultro incendere, eligere latebras
38 42 | iturusne esset in provinciam ultro Agricolam interrogarent.
Annales
Lib. Cap.
39 2, 43| honorum abstinuit, donec ultro ambiretur delatum ab Augusto
40 3, 36| cum manus intentarent, ultro metuebantur. igitur C. Cestius
41 3, 73| Tiberium mitteret sedemque ultro sibi atque exercitui suo
42 4, 64| precibus ignotos etiam et ultro accitos munificentia iuverat.
43 4, 68| amicitiae fecere. ac iam ultro Sabinus quaerere Latiarem,
44 6, 30| filium generum destinasset, ultro damnatur atque urbe exigitur.
45 11, 1 | fateri gloriamque facinoris ultro petere; clarum ex eo in
46 11, 29| dein metu ne ad perniciem ultro traherentur, desistunt,
47 11, 36| corpore insigni, accitus ultro noctemque intra unam a Messalina
48 12, 49| venit; donisque eius evictus ultro regium insigne sumere cohortatur
49 13, 7 | copias, quis Parthorum fines ultro intrarent, simul pontes
50 13, 26| consultarent ac verberibus manus ultro intenderent, impudenter
51 14, 7 | nuntium Agermum, scaenam ultro criminis parat, gladiumque,
52 14, 14| promisco spectaculo. mox ultro vocari populus Romanus laudibusque
53 14, 43| detrahebatur? pronuntiemus ultro dominum iure caesum videri. ~
54 15, 5 | et alia pro Syria paratae ultro inrumpere; sibi imbecillum
55 15, 54| muliebre ac deterius: quippe ultro metum intentabat, multosque
56 15, 55| dictis constantiam; incusat ultro intestabilem et consceleratum,
57 15, 66| quam ipsum, hortaturque ultro redderet tam bono principi
58 16, 2 | vera adferrentur, auget ultro rumorem mittitque qui velut
59 16, 24| spiritus et libertatem insontis ultro extimuit, vocari patres
Dialogus de oratoribus
Cap.
60 5 | inimicis metum et terrorem ultro feras, ipse securus et velut
61 7 | tum habere quod, si non [ultro] oritur, nec codicillis
62 9 | excudit et elucubravit, rogare ultro et ambire cogatur, ut sint
63 19 | negotio dicere, sed saepe ultro admonent atque alio transgredientem
64 32 | consulta, ius [huius] civitatis ultro derideant, sapientiae vero
65 36 | praeturae et consulatus vocare ultro videbantur, hi ne privati
|