De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 4      |           corporum, tamquam in tanto hominum numero, idem omnibus: truces
 2 40     |             eamque intervenire rebus hominum, invehi populis arbitrantur.
 3 46     |             Hellusios et Oxionas ora hominum voltusque, corpora atque


Historiae
   Lib. Cap.
 4   1, 22|             siderum adfirmant, genus hominum potentibus infidum, sperantibus
 5   1, 63|              tamen ad quattuor milia hominum. isque terror Gallias invasit
 6   1, 68|            latebris trucidati. multa hominum milia caesa, multa sub corona
 7   1, 75|       Vitellianis inpune, per tantam hominum multitudinem mutua ignorantia
 8   2, 38|          eadem illos deum ira, eadem hominum rabies, eaedem scelerum
 9   2, 50|           memorant, nec deinde coetu hominum aut circumvolitantium alitum
10   2, 61|     indiderat) concitis octo milibus hominum proximos Aeduorum pagos
11   2, 78|             ingentes termini, multum hominum.» has ambages et statim
12   3, 51|              honorare eam caedem ius hominum aut ulcisci ratio belli
13   3, 70|        imminentem foro et inritandis hominum oculis, quam Aventinum et
14   4, 6 |             Priscus, variis, ut sunt hominum ingenia, sermonibus moderationem
15   4, 17|             datam, virtutem proprium hominum bonum; deos fortioribus
16   4, 46|            immensa pecunia tanta vis hominum retinenda erat. ingressus
17   4, 53|   prosperarent sedisque suas pietate hominum inchoatas divina ope attollerent,
18   5, 3 |           purgare regnum et id genus hominum ut invisum deis alias in
19   5, 5 |       mortalibus materiis in species hominum effingant; summum illud
20   5, 6 |           longe prospectant. Corpora hominum salubria et ferentia laborum.


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
21 24     |       caelumque et ingenia cultusque hominum haud multum a Britannia
22 45     |  subscriberentur, cum denotandis tot hominum palloribus sufficeret saevus
23 46     |             finguntur, sed ut vultus hominum, ita simulacra vultus imbecilla
24 46     |            mansurumque est in animis hominum in aeternitae temporum,


Annales
   Lib. Cap.
25   1, 59|           redderet filio sacerdotium hominum: Germanos numquam satis
26   1, 61|             casus bellorum et sortem hominum. praemisso Caecina ut occulta
27   1, 65|             funestas tenebras et tot hominum milibus unum iam reliquum
28   1, 74|        miseriae temporum et audaciae hominum fecerunt. nam egens, ignotus,
29   1, 76|           secuta est aedificiorum et hominum strages. igitur censuit
30   2, 24|        eiectae; milesque nullo illic hominum cultu fame absumptus, nisi
31   2, 24|              monstra maris, ambiguas hominum et beluarum formas, visa
32   2, 56|           Ambigua gens ea antiquitus hominum ingeniis et situ terrarum,
33   3, 4 |         magis penetravit quam studia hominum accensa in Agrippinam, cum
34   3, 26|         maluerunt. hae primo rudibus hominum animis simplices erant;
35   3, 37|             inter coetus et sermones hominum obversante secreta patris
36   3, 50|         Priscus mentem suam et auris hominum polluerit, neque carcer
37   3, 58|              pontificum etiam summum hominum esse, non aemulationi, non
38   3, 60|         seditionibus populi flagitia hominum ut caerimonias deum protegentis.
39   3, 69|         Gyarum immitem et sine cultu hominum esse: darent Iuniae familiae
40   4, 30|      amoverent. sic delatores, genus hominum publico exitio repertum
41   4, 38|         conscripti, mortalem esse et hominum officia fungi satisque habere
42   4, 46|         agitabant. causa motus super hominum ingenium, quod pati dilectus
43   4, 49|          exanimari; adiacere corpora hominum quos vulnera, quos sitis
44   4, 63| adgnoscentibus fecerat. quinquaginta hominum milia eo casu debilitata
45  12, 56|        quadriremisque et undeviginti hominum milia armavit, cincto ratibus
46  12, 64|              apium insedit; biformis hominum partus et suis fetum editum
47  13, 17|          facinus, cui plerique etiam hominum ignoscebant, antiquas fratrum
48  13, 55|              receptus gregibus inter hominum famem, modo ne vastitatem
49  14, 10|      inlacrimans. quia tamen non, ut hominum vultus, ita locorum facies
50  14, 30|              captivo adolere aras et hominum fibris consulere deos fas
51  15, 16|            ambitio gloriae, felicium hominum adfectus: sola misericordia
52  15, 40|           urbis locis; eoque strages hominum minor: delubra deum et porticus
53  15, 47|          Neroni] expiatum; bicipites hominum aliorumve animalium partus
54  15, 74|              egresso et venerationem hominum merito, [sed ipse prohibuit,


Dialogus de oratoribus
   Cap.
55 1      |               ut nostris temporibus, hominum sermo repetendus esset,
56 6      |           concursu splendidissimorum hominum? idque scire non pecuniae,
57 17     |              oratores, quos eorundem hominum aures adgnoscere ac velut
58 23     |              Neminem nominabo, genus hominum significasse contentus;
59 25     |             est oratorum vitium, sed hominum. Nam et Calvum et Asinium
60 28     |             vetere gloria non inopia hominum, sed desidia iuventutis
61 30     |            in notitiam vel rerum vel hominum vel temporum satis operae
62 37     |      nobilitata discriminibus in ore hominum agit, quorum ea natura est,