Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 17|           placuit: honorificum id militibus fore, quorum favorem ut
 2   1, 26|           vel Germanici exercitus militibus oblatus esset, ignorantibus
 3   1, 36|     sacramentum, modo imperatorem militibus, modo milites imperatori
 4   1, 66|          Valens trecenos singulis militibus sestertios. tum vetustas
 5   1, 67|           quod olim Helvetii suis militibus ac stipendiis tuebantur.
 6   1, 71|          in vulgus Celsi salus ne militibus quidem ingrata fuit, eandem
 7   1, 82|       quina milia nummum singulis militibus numerarentur: tum Otho ingredi
 8   1, 85|     telorum et facies belli, [et] militibus ut nihil in commune turbantibus,
 9   2, 27|       iactantes. contumeliosum id militibus, acerbum duci; corrupta
10   2, 29|      gnarus civilibus bellis plus militibus quam ducibus licere. ~
11   2, 33|       fides, dum et ipse non nisi militibus credit, imperia ducum in
12   2, 35|     gladiatoribus ad proelia quae militibus, nec proinde nutantes e
13   2, 39|         flagitante ut maturarent, militibus ut imperator pugnae adesset
14   2, 44|        iam excubiis conpressisque militibus, quos Annius Gallus consilio
15   2, 54|     auctum credentibus Othonianis militibus vera esse quae adferebantur.
16   2, 68|           propiora. igitur duobus militibus, altero legionis quintae,
17   2, 80|        propinquitatibus mixti, et militibus vetustate stipendiorum nota
18   2, 88|        urbe lapidem. singulis ibi militibus Vitellius paratos cibos
19   2, 88| trepidatum praecurrentibus passim militibus; forum maxime petebant,
20   2, 96|         nomine et vagis per urbem militibus qui sermones populi coercerent.
21   3, 3 |          videbatur, eoque gravior militibus erat culpae vel gloriae
22   3, 20|         exercitum ducesque munia: militibus cupidinem pugnandi convenire,
23   3, 34|     detineret. inritamque praedam militibus effecerat consensus Italiae,
24   3, 38|   imperatoria comem ac magnificum militibus ostentet. versas illuc omnium
25   3, 70|       partem occulte abiret, ne a militibus internuntius invisae pacis
26   3, 76|       ministerium luxus dispersis militibus, de bello tantum inter convivia
27   3, 84|   abstulerat. obvius e Germanicis militibus Vitellium infesto ictu per
28   4, 24|        invalidus corpore, invisus militibus. neque enim ambigue fremebant:
29   4, 58|           et Classico ne sinatis, militibus Romanis aut innocentiam
30   4, 68|         ea cura dictitans, laetum militibus idem nomen, atque ipsum,
31   5, 20|  primoribus centurionum paucisque militibus: ceteri se munimentis defendere.


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
32 28     |         est. Occiso centurione ac militibus, qui ad tradendam disciplinam


Annales
   Lib. Cap.
33   1, 8 |            praetoriarum cohortium militibus singula nummum milia, [urbanis
34   1, 13|       genua advolveretur, prope a militibus interfectum quia Tiberius
35   1, 19|          ea fungeretur peteretque militibus missionem ab sedecim annis:
36   1, 28| Percennius et Vibulenus stipendia militibus, agros emeritis largientur?
37   1, 30|        aut praetoriarum cohortium militibus caesi: quosdam ipsi manipuli
38   1, 43|           memoria isdem istis cum militibus, quos iam pudor et gloria
39   1, 61|          invadit solvendi suprema militibus ducique, permoto ad miserationem
40   1, 77|      occisis non modo e plebe set militibus et centurione, vulnerato
41   2, 34|      Palatio, procul sequi iussis militibus. spectabatur occursante
42   2, 66|          pro praetore Moesiae cum militibus quis Cotys traderetur in
43   2, 80|           in acie, non pugnaturis militibus ubi Pisonem ab ipsis parentem
44   3, 9 |           atque itinere crebro se militibus ostentavisset. ab Narnia,
45   3, 42|        frustratus, postremo visis militibus, qui effugia insederant,
46   4, 39|     excubias ac labores ut unum e militibus pro incolumitate imperatoris
47   4, 59|        habitu tali repertus est a militibus qui subsidio venerant. maior
48   6, 3 |      coram rogitans quid illi cum militibus quos neque dicta imperatoris
49  11, 1 |         ultra scrutatus citis cum militibus tamquam opprimendo bello
50  12, 17|           iure caderent, datumque militibus qui scalis evaserant signum
51  13, 51|          extra ordinem redderent; militibus immunitas servaretur, nisi
52  14, 27|           et sui cuiusque ordinis militibus, ut consensu et caritate
53  14, 31|           impotentiam veteranorum militibus similitudine vitae et spe
54  14, 39|    postquam Oceanum transmiserat, militibus quoque nostris terribilis
55  15, 10|       amisso centurione et paucis militibus, quos visendis hostium copiis
56  15, 64|      inhiberi mortem. hortantibus militibus servi libertique obligant
57  15, 67|        increpans, circumstantibus militibus, «ne hoc quidem,» inquit, «
58  16, 5 |       turbarent gnaros ac saepe a militibus verberarentur, qui per cuneos
59  16, 9 |         propiorem cernens premi a militibus iubet. nec omisit Silanus