Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 74|    quemcumque [e] quietis prodigae vitae legisset. paria Vitellius
 2   2, 47|     periculis obicere nimis grande vitae meae pretium puto. quanto
 3   2, 49|          modicum et mansurum. hunc vitae finem habuit septimo et
 4   2, 53|      posteritatis cura et abruptis vitae blandimentis. hinc admiratio
 5   2, 91|          proficiscerentur, memoria vitae prioris indecora et vilia
 6   3, 54|             nec alius iam tibi aut vitae aut mortis meae usus, dabo
 7   3, 75|     calumniatus est rumor. in fine vitae alii segnem, multi moderatum
 8   4, 5 |             gener, amicus, cunctis vitae officiis aequabilis, opum
 9   4, 49|           iussit, haud perinde spe vitae quam ira in percussorem,
10   4, 62|       omnia in arbitrio eorum quos vitae necisque dominos fecissent.
11   4, 80|   insectabantur, adiunctis prioris vitae criminibus. neque ipse deerat
12   5, 13|            sedis cogerentur, maior vitae metus quam mortis. Hanc
13   5, 26|          taedium malorum etiam spe vitae, quae plerumque magnos animos


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
14 43     |                        43-~ ~Finis vitae eius nobis luctuosus, amicis
15 45     |          vero felix, Agricola, non vitae tantum claritate, sed etiam


Annales
   Lib. Cap.
16   1, 9 |        quondam imperii princeps et vitae supremus, quod Nolae in
17   1, 74|         Romano Hispone: qui formam vitae iniit, quam postea celebrem
18   1, 80|      imperia ac plerosque ad finem vitae in isdem exercitibus aut
19   2, 42|        infima insolita sunt, finem vitae sponte an fato implevit.
20   2, 52|          quod Camillo ob modestiam vitae impune fuit. ~
21   2, 88|           septem et triginta annos vitae, duodecim potentiae explevit,
22   3, 51|         aerarium deferrentur idque vitae spatium damnatis prorogaretur.
23   4, 21|       sordidae originis, maleficae vitae, sed orandi validus, per
24   4, 30|         insulam referens dandosque vitae usus cui vita concederetur.
25   4, 34|        quam Cremutius relinquendae vitae certus in hunc modum exorsus
26   4, 38|         hos ut mihi ad finem usque vitae quietam et intellegentem
27   4, 39|           nam sibi multum superque vitae fore, quod tali cum principe
28   4, 40|      habuit insigni tranquillitate vitae, nullis rei publicae negotiis
29   4, 50|          imbecilli et quibus maior vitae quam gloriae cupido. at
30   4, 58|         multis fuit properum finem vitae coniectantibus vulgantibusque;
31   5, 2 |            nihil mutata amoenitate vitae, magnitudinem negotiorum
32   6, 14|       prodigentia opum ac mollitia vitae amicus Seiano, nihil ad
33   6, 22|      causarum; ac tamen electionem vitae nobis relinquunt, quam ubi
34   6, 24|           Tiberio, mox, ubi exspes vitae fuit, meditatas compositasque
35   6, 24|       inter servorum ictus extrema vitae alimenta frustra orantem. ~
36   6, 25|           eiusque morte ad taedium vitae compulsam. sed Agrippina
37   6, 38|         maiestatis postulatus, vim vitae suae attulit, Tariusque
38   6, 40|            omissa defensione finem vitae sibi posuit. ~
39   6, 45|         incerto fuit ob propinquum vitae finem. neque enim multo
40  12, 1 |           uxorem Claudio, caelibis vitae intoleranti et coniugum
41  12, 8 |      conscivit, sive eo usque spem vitae produxerat, seu delecto
42  12, 51|     placida in eluvie spirantem ac vitae manifestam advertere pastores,
43  12, 59|      indignas sordis perpessus vim vitae suae attulit ante sententiam
44  13, 46|         devinctam Othoni per genus vitae, quod nemo adaequaret: illum
45  14, 19|      Romanis celebris et elegantia vitae, quod clariorem effecit,
46  14, 31| veteranorum militibus similitudine vitae et spe eiusdem licentiae.
47  14, 54|         orarem, ita in hoc itinere vitae senex et levissimis quoque
48  14, 64|     milites, praesagio malorum iam vitae exempta, nondum tamen morte
49  15, 62|      pulcherrimum habeat, imaginem vitae suae relinquere testatur,
50  15, 63|  susciperet, sed in contemplatione vitae per virtutem actae desiderium
51  15, 63|          ad iniurias relinqueret, «vitae» inquit «delenimenta monstraveram
52  15, 64|           mitiore spe blandimentis vitae evictam; cui addidit paucos
53  15, 70|            Scaevinus non ex priore vitae millitia, mox reliqui coniuratorum
54  16, 18|          officiis et oblectamentis vitae transigebatur; utque alios
55  16, 26|            tot per annos continuum vitae ordinem non deserendum:


Dialogus de oratoribus
   Cap.
56 5      |       potest. Nam si ad utilitatem vitae omnia consilia factaque
57 13     |         Afro Domitio vel dignitate vitae vel perpetuitate famae cesserit.
58 22     |          senior iam et iuxta finem vitae composuit, id est, postquam