Historiae
Lib. Cap.
1 1, 21| sit quies quam temeritas. mortem omnibus ex natura aequalem
2 2, 45| mali expers ut non aliquam mortem maereret. requisitum Orfidii
3 2, 68| ruebat ad convivium miles, mortem Verginii exposcens. ne Vitellius
4 2, 94| Vitellius: super insitam [mortem] animo ignaviam conscius
5 4, 59| servique prohibuere foedissimam mortem sponte praevenire. et Classicus
6 5, 9 | victor Augustus auxit. Post mortem Herodis, nihil expectato
Annales
Lib. Cap.
7 1, 6 | suorum necem duravit, neque mortem nepoti pro securitate privigni
8 1, 35| numerantes, mederetur fessis, neu mortem in isdem laboribus, sed
9 1, 43| legissetis ducem, qui meam quidem mortem inpunitam sineret, Vari
10 1, 61| infelici dextera et suo ictu mortem invenerit; quo tribunali
11 2, 31| nocenti, nisi voluntariam mortem properavisset. ~
12 2, 68| sceleris et metu indicii mortem Vononi inlatam. ~
13 2, 83| inscriptione rerum gestarum ac mortem ob rem publicam obisse.
14 2, 88| senatu litteras, quibus mortem Arminii promittebat si patrandae
15 3, 2 | laetam Tlberio Germanici mortem male dissimulari. ~
16 3, 8 | falsa et inania nec cuiquam mortem Germanici exitiosam esse.
17 4, 1 | florentis domus (nam Germanici mortem inter prospera ducebat),
18 4, 10| pudore sibimet inrogaret mortem quam patri struxerat. ~
19 4, 12| adceleravere. nam Seianus ubi videt mortem Drusi inultam interfectoribus,
20 4, 21| est reus neque peractus ob mortem opportunam. relatum et de
21 4, 22| ignarus, et uxor sponte mortem sumpsisset. non cunctanter
22 4, 28| periculum pro exitio habebatur mortem in se festinavit. at contra
23 4, 45| itinere adortus uno vulnere in mortem adfecit; ac pernicitate
24 4, 46| promptum libertati aut ad mortem animum. simul castella rupibus
25 4, 50| accessit, his deditionem aliis mortem et mutuos inter se ictus
26 4, 62| quos principium stragis in mortem adflixerat, ut tali sorte,
27 4, 71| Per idem tempus Iulia mortem obiit, quam neptem Augustus
28 5, 1 | cognomentum erat, Iulia Augusta mortem obiit, aetate s extrema,
29 5, 3 | vulgus: haud enim multum post mortem eius recitatae sunt. verba
30 6, 10| Flaccus ac Iulius Marinus ad mortem aguntur, e vetustissimis
31 6, 45| fovebat impuleratque post mortem Claudiae, quam nuptam ei
32 11, 2 | carceris ad voluntariam mortem propellerent, adeo ignaro
33 11, 4 | tradidere, vergente autumno mortem principis ostendi. illud
34 11, 13| creditorum coercuit, ne in mortem parentum pecunias filiis
35 12, 8 | Die nuptiarum Silanus mortem sibi conscivit, sive eo
36 12, 22| mittitur tribunus, a quo ad mortem adigeretur. damnatus et
37 12, 66| quod turbaret mentem et mortem differret. deligitur artifex
38 13, 1 | et necessitate extrema ad mortem agitur, invito principe,
39 13, 19| deferens, quod Britannici mortem lugeret aut Octaviae iniurias
40 13, 33| Caesar, traxit, senecta donec mortem obiret; nam Celer interfecto,
41 13, 43| filiam Sabinamque Poppaeam ad mortem actas et Valerium Asiaticum,
42 14, 7 | deprehensi sceleris sponte mortem sumpsisse confingeret. ~
43 14, 8 | eius adflixit. iam [in] mortem centurioni ferrum destringenti
44 14, 47| 47-~ ~Eo anno mortem obiit Memmius Regulus, auctoritate
45 14, 58| attulit: effugeret segnem mortem, dum suffugium esset: magni
46 15, 59| si vita praeriperetur, mortem adprobaret. immotus his
47 15, 61| interrogat an Seneca voluntariam mortem pararet. tum tribunus nulla
48 15, 61| ergo regredi et indicere mortem iubetur. tradit Fabius Rusticus
49 15, 63| contra sibi quoque destinatam mortem adseverat manumque percussoris
50 15, 64| crudelitas, [iubet] inhiberi mortem. hortantibus militibus servi
51 16, 6 | Post finem ludicri Poppaea mortem obiit, fortuita mariti iracundia,
52 16, 7 | 7-~ ~Mortem Poppaeae ut palam tristem,
53 16, 10| ullis alimentis nisi quae mortem arcerent. tum hortante patre
54 16, 11| punirentur, et Nero intercessit, mortem sine arbitro permittens:
55 16, 14| perosus intercisis venis mortem adproperavit. ~
56 16, 21| in Neronem composita ad mortem damnabatur, mitiora censuit
|