Historiae
Lib. Cap.
1 1, 15| mox nepotes sus, postremo Tiberium Neronem privignum in proximo
Annales
Lib. Cap.
2 1, 3 | Marcello generum sumpsit; Tiberium Neronem et Claudium Drusum
3 1, 4 | experientia tantae moli parem, Tiberium Neronem maturum annis, spectatum
4 1, 6 | credibile erat. propius vero Tiberium ac Liviam, illum metu, hanc
5 1, 8 | inlatum per virgines Vestae Tiberium et Liviam heredes habuit.
6 1, 10| sacerdotes coli vellet. ne Tiberium quidem caritate aut rei
7 1, 11| 11-~ ~Versae inde ad Tiberium preces. et ille varie diserebat
8 1, 24| quaeque maxime occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium
9 1, 24| patri suo datus, magna apud Tiberium auctoritate, rector iuveni
10 1, 26| necem cunctis permitti. Tiberium olim nomine Augusti desideria
11 1, 29| primi ordinis centurio, ad Tiberium mittuntur. certatum inde
12 1, 38| sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari. simul
13 1, 46| trepida civitas incusare Tiberium quod, dum patres et plebem,
14 1, 46| Germanias commeare potuisse: Tiberium vigentem annis sedere in
15 1, 52| 52-~ ~Nuntiata ea Tiberium laetitia curaque adfecere:
16 2, 18| portaverant. miles in loco proelii Tiberium imperatorem salutavit struxitque
17 2, 29| manus ac supplices voces ad Tiberium tendens immoto eius vultu
18 2, 40| coetus celebrabant, cum Tiberium anceps cura distrahere,
19 2, 46| concessit misitque legatos ad Tiberium oraturos auxilia. responsum
20 2, 50| sermonibus divum Augustum ac Tiberium et matrem eius inlusisset
21 2, 53| 53-~ ~Sequens annus Tiberium tertio, Germanicum iterum
22 2, 65| 65-~ ~Nihil aeque Tiberium anxium habebat quam ne composita
23 2, 65| omni potitus scripsit ad Tiberium structas sibi insidias,
24 2, 78| sententiam trahitur missisque ad Tiberium epistulis incusat Germanicum
25 3, 4 | imperitantium crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit quam studia
26 3, 10| et patrum metuens: contra Tiberium spernendis rumoribus validum
27 3, 10| multos valere. haud fallebat Tiberium moles cognitionis quaque
28 3, 15| exterritus est quam quod Tiberium sine miseratione, sine ira,
29 3, 44| laetabantur increpabantque Tiberium quod in tanto rerum motu
30 3, 48| Caesari Armeniam optinenti. Tiberium quoque Rhodi agentem coluerat:
31 3, 56| potestatis, quo defuncto Tiberium Neronem delegit ne successor
32 3, 65| censerent. memoriae proditur Tiberium, quoties curia egrederetur,
33 3, 69| possit. quanto rarior apud Tiberium popularitas tanto laetioribus
34 3, 73| adrogantiae venerat ut legatos ad Tiberium mitteret sedemque ultro
35 4, 1 | stuprum veno dedisse, mox Tiberium variis artibus devinxit:
36 4, 10| in patrem arguens moneret Tiberium vitandam potionem quae prima
37 4, 20| auctoritate et gratia apud Tiberium viguerit. unde dubitare
38 4, 41| praeberet, huc flexit ut Tiberium ad vitam procul Roma amoenis
39 4, 42| cognitio cunctantem iam Tiberium perpulit ut vitandos crederet
40 4, 52| propinquae accensa, pergit ad Tiberium ac forte sacrificantem patri
41 4, 57| Tiberio Germanicum, sibi Tiberium adscivit. idque Augusta
42 4, 58| siderum excessisse Roma Tiberium ut reditus illi negaretur.
43 4, 68| superbiam, spes eius; ne in Tiberium quidem convicio abstinet;
44 4, 70| inducantur? non imprudentem Tiberium tantam invidiam adisse:
45 5, 2 | feminarum animis, dicax idem et Tiberium acerbis facetiis inridere
46 6, 6 | animus dilaceretur. quippe Tiberium non fortuna, non solitudines
47 6, 28| obscura: inter Ptolemaeum ac Tiberium minus ducenti quinquaginta
48 6, 29| additis versibus qui in Tiberium flecterentur: verum ab Servilio
49 6, 30| coeptam; perinde se quam Tiberium falli potuisse, neque errorem
50 6, 38| domesticis malis; non enim Tiberium, quamquam triennio post
51 6, 47| Romae futuris etiam post Tiberium caedibus semina iaciebantur.
52 6, 50| 50-~ ~Iam Tiberium corpus, iam vires, nondum
|