Historiae
Lib. Cap.
1 1, 18| exemplo divi Augusti et more militari, quo vir virum
2 1, 32| postulaturis, sed tradito more quemcumque principem adulandi
3 1, 38| rapta statim arma, sine more et ordine militiae, ut praetorianus
4 1, 44| sed tradito principibus more munimentum ad praesens,
5 1, 68| iuventus, sueta armis et more militiae exercita. undique
6 1, 90| clamor vocesque vulgi ex more adulandi nimiae et falsae:
7 2, 10| quamvis invisum ac nocentem more tamen audiendum censebant.
8 2, 22| Germanorum, cantu truci et more patrio nudis corporibus
9 2, 44| proprio crimine eius sed more vulgi suum quisque flagitium
10 2, 55| trepidationis; Ceriales ludi ex more spectabantur. ut cessisse
11 4, 15| placuit impositusque scuto more gentis et sustinentium umeris
12 4, 42| Nerone delatores et ministros more maiorum puniendos flagitabat.
13 4, 50| supplicium veraque et falsa more famae in maius innotuere,
14 4, 61| imperitabat, vetere apud Germanos more, quo plerasque feminarum
15 5, 5 | Corpora condere quam cremare e more Aegyptio, eademque cura
16 5, 13| praedixerat, sed vulgus more humanae cupidinis sibi tantam
17 5, 16| tenuere. Exhortatio ducum non more contionis apud universos,
De vita Iulii Agricolae
Cap.
18 5 | Nec Agricola licenter, more iuvenum qui militiam in
19 43 | valetudinem eius crebrius quam ex more principatus per nuntios
Annales
Lib. Cap.
20 1, 10| exprobraret. ceterum sepultura more perfecta templum et caelestes
21 2, 3 | eius, quamquam sociatis more externo in matrimonium regnumque. ~
22 2, 32| classicum canere iussissent, more prisco advertere. ~
23 2, 52| raptus congregare, dein more militiae per vexilla et
24 2, 85| apud aedilis vulgaverat, more inter veteres recepto, qui
25 3, 43| gladiaturae destinati quibus more gentico continuum ferri
26 3, 72| ornaretque. erat etiam tum in more publica munificentia; nec
27 3, 73| desertor et praedo hostium more ageret. ne Spartaco quidem
28 4, 16| unus legeretur, vetusto more; neque adesse, ut olim,
29 4, 26| studiis repetitus ex vetusto more honos missusque e senatoribus
30 4, 27| cui provincia vetere ex more calles evenerant: is disposita
31 4, 28| exilium ubi procul tali more ageret, filium autem quandoque
32 4, 30| dein sententiis ut Serenus more maiorum puniretur, quo molliret
33 4, 47| ferocissimos, qui ante vallum more gentis cum carminibus et
34 6, 1 | adeo indomitis exarserat ut more regio pubem ingenuam stupris
35 6, 33| utrimque donis acceptis more gentico diversa induere.
36 6, 35| modo equestris proelii more frontis et tergi vices,
37 6, 37| sacrificantibus, cum hic more Romano suovetaurilia daret,
38 6, 42| adprobantibus Surena patrio more Tiridaten insigni regio
39 12, 23| pomerium urbis auxit Caesar, more prisco, quo iis qui protulere
40 12, 69| egreditur ad cohortem, quae more militiae excubiis adest.
41 13, 2 | cumulabantur, signumque more militiae petenti tribuno
42 14, 42| tolerans. ceterum cum vetere ex more familiam omnem, quae sub
43 14, 48| reo praeturam necandumque more maiorum. ceteris inde adsentientibus,
44 14, 58| novas transisse. vana haec more famae credentium otio augebantur;
45 15, 2 | equitum manum, quae regem ex more sectatur, Monaesi nobili
46 15, 29| progressus Tiridates, caesis ex more victimis, sublatum capiti
47 15, 35| secutaque Neronis oratio ex more, quamvis sontem et defensioni
48 16, 11| sepulturam decretumque ut more maiorum punirentur, et Nero
Dialogus de oratoribus
Cap.
49 12 | Ceterum felix illud et, ut more nostro loquar, aureum saeculum,
50 14 | mavult novorum rhetorum more quam veterum oratorum consumere.» ~
51 23 | oderunt, Calvi mirantur. Quos more prisco apud iudicem fabulantis
52 24 | ipse quidem ita sentit, sed more vetere et a nostris philosophis
|