De origine et situ Germanorum
Cap.
1 2 | omnes primum a victore ob metum, mox etiam a se ipsis, invento
Historiae
Lib. Cap.
2 1, 21| Pisonem invidia; fingebat et metum quo magis concupisceret:
3 2, 19| castigare credulitatem suam, metum ac discrimen ostendere si
4 2, 27| id damnum Vitellianos in metum compulit quam ad modestiam
5 2, 42| ignaris quae causa salutandi, metum proditionis fecere. tum
6 2, 49| interfecere se, non noxa neque ob metum, sed aemulatione decoris
7 2, 54| Valente epistulae demerent metum. et mors Othonis quo laudabilior
8 2, 65| Arruntium Tiberius Caesar ob metum, Vitellius Cluvium nulla
9 2, 66| secutae his fiduciam et metum Batavis fecissent: quos
10 2, 96| nec ullum civilis belli metum adseverabat, suppresso Vespasiani
11 3, 79| Vitellianis, incomperta hostibus metum fecerant. neque omnis eques
12 5, 13| excedentium. Quae pauci in metum trahebant: pluribus persuasio
De vita Iulii Agricolae
Cap.
13 25 | ultro castellum adorti, metum ut provocantes addiderant;
14 43 | dissimularet gaudium quam metum. Satis constabat lecto testamento
Annales
Lib. Cap.
15 1, 1 | res florentibus ipsis ob metum falsae, postquam occiderant,
16 1, 21| minus invidiam misericordiam metum et iras permoverent. adcurritur
17 1, 28| inserunt, spem offerunt, metum intendunt. «quo usque filium
18 1, 36| Galliarum erupturas. augebat metum gnarus Romanae seditionis
19 1, 68| super milite et quasi ob metum defixo. postquam haesere
20 2, 12| militaris cibos spem aut metum proferrent. ~
21 2, 57| firmato vultu, Piso adversus metum, Germanicus ne minari crederetur;
22 2, 66| misit. Rhescuporis inter metum et iram cunctatus maluit
23 2, 70| haud minus ira quam per metum accepta. si limen obsideretur,
24 2, 72| quae ostendisse credebatur metum ex Tiberio. neque multo
25 3, 26| morem cuperent, nihil per metum vetabantur. at postquam
26 3, 40| aut quibus ob egestatem ac metum ex flagitiis maxima peccandi
27 3, 53| denotantibus vobis ora ac metum singulorum qui pudendi luxus
28 4, 3 | sed magnitudo facinoris metum, prolationes, diversa interdum
29 5, 6 | ea re habitae, ex quis ob metum paucae, plures adsuetudine . . . . . . «
30 5, 8 | crebris prolationibus spem ac metum iuxta gravatus Vitellius
31 6, 4 | accusatione intenta nunc silerent: metum prorsus et noxae conscientiam
32 6, 36| tamquam Mesopotamiam invasurus metum Romani belli fecisset. tum
33 11, 10| amorem inter popularis quam metum apud hostis quaesivisset.
34 12, 31| gnarus primis eventibus metum aut fiduciam gigni, citas
35 12, 51| primam utcumque fugam ob metum hostilem et mariti caritatem
36 12, 65| successore nullum principi metum: at novercae insidiis domum
37 13, 9 | bello delectus spes eius ad metum mutaret. Nero quo componeret
38 13, 47| simulatorem interpretando. quem metum Graptus ex libertis Caesaris,
39 13, 47| passim exercebatur, inanem metum fecerant. neque servorum
40 14, 4 | blandimentum sublevavit metum: comiter excepta superque
41 14, 23| Tigranocerta, quibus excisis metum hostium intenderet vel,
42 14, 32| ad spem, ita veteranis ad metum trahebantur. sed qua procul
43 14, 57| Massiliam percussoribus ante metum et rumorem interficitur,
44 14, 62| 62-~ ~Varius sermo et ad metum atque iram adcommodatus
45 15, 50| criminationibus ac saepe in metum adduxerat quasi adulterum
46 15, 51| prolatantibusque spem ac metum Epicharis quaedam, incertum
47 15, 54| ac deterius: quippe ultro metum intentabat, multosque astitisse
48 15, 73| insontes ob invidiam aut metum extinxisset. ceterum coeptam
49 16, 3 | elusum admirans, pudorem et metum morte voluntaria effugit.
50 16, 15| corpore armorumque scientia metum Neroni fecerat ne invaderet
Dialogus de oratoribus
Cap.
51 5 | invidis vero et inimicis metum et terrorem ultro feras,
|