De origine et situ Germanorum
Cap.
1 16 | loci molliunt, et si quando hostis advenit, aperta populatur,
2 31 | vinculum gestat, donec se caede hostis absolvat. Plurimis Chattorum
3 45 | deae cultorem etiam inter hostis praestat. Rarus ferri, frequens
Historiae
Lib. Cap.
4 1, 51| nec socios, ut olim, sed hostis et victos vocabant. nec
5 1, 88| imperatoris fratrem nec ut hostis. igitur motae urbis curae;
6 2, 28| postquam in conspectu sit hostis, velut ex acie abduci. si
7 2, 32| quod genus militum apud hostis atrocissimum sit, tracto
8 2, 34| Caecina ac Valens, quando hostis imprudentia rueret, quod
9 3, 16| cum citus eques adventare hostis, praegredi paucos, motum
10 3, 20| ignotae situm urbis, intus hostis et cuncta insidiis opportuna.
11 3, 41| patuit, quia nec vadere per hostis tam parva manu poterat,
12 3, 56| fessos hieme atque inopia hostis adgredi in aperto foret,
13 4, 33| proeliantium clamore intentos hostis a tergo invadunt latioremque
14 4, 55| origo, ipse e maioribus suis hostis populi Romani quam socios
15 4, 56| ambiguos milites et occultos hostis optimum e praesentibus ratus
16 4, 57| spiritus induisse. nunc hostis, quia molle servitium; cum
De vita Iulii Agricolae
Cap.
17 16 | disciplina: eadem inertia erga hostis, similis petulantia castrorum,
18 20 | praetemptare; et nihil interim apud hostis quietum pati, quo minus
19 25 | fluctuum adversa, hinc terra et hostis, hinc victus Oceanus militari
20 25 | admonebant, cum interim cognoscit hostis pluribus agminibus inrupturos.
21 29 | Graupium pervenit, quem iam hostis insederat. Nam Britanni
22 30 | scrutantur: si locuples hostis est, avari, si pauper, ambitiosi,
23 32 | commodent, diutius tamen hostis quam servos, fide et adfectu
24 33 | seu fortitudine adversus hostis seu patientia ac labore
25 33 | audiebam: «quando dabitur hostis, quando in manus [veniet]?»
26 38 | neque usquam conglobari hostis compertum (et exacta iam
Annales
Lib. Cap.
27 1, 10| caesis Hirtio et Pansa, sive hostis illos, seu Pansam venenum
28 1, 36| omitteretur ripa, invasurus hostis: at si auxilia et socii
29 1, 36| inmunes nisi propulsandi hostis, legata quae petiverant
30 1, 39| arcuisset, rarum etiam inter hostis, legatus populi Romani Romanis
31 1, 63| evehi equites campumque quem hostis insederat eripi iubet. Arminius
32 1, 67| vallum, donec expugnandi hostis spe propius succederent;
33 1, 70| minus miserabiles quam quos hostis circumsidet: quippe illic
34 2, 26| dubium habebatur labare hostis petendaeque pacis consilia
35 2, 63| quam propinquns Italiae hostis, suaque in destruendo eo
36 2, 72| in socios, mansuetudo in hostis; visuque et auditu iuxta
37 2, 88| armatum populum Romanum hostis suos ulcisci. qua gloria
38 3, 21| dedecore suorum quam gloria hostis anxius, raro ea tempestate
39 6, 33| arcebantur, cum alios incessus hostis clausisset, unum reliquum
40 11, 10| popularis quam metum apud hostis quaesivisset. nece Vardanis
41 11, 24| plerosque populos eodem die hostis, dein civis habuerit. advenae
42 12, 12| provisu perinde agere ac si hostis ingrueret: ita dignum maioribus
43 12, 14| corruptoribus exuendam ad fidem hostis emercari. ex quis Izates
44 12, 16| nostris in armis. sic pulsus hostis, ventumque Sozam, oppidum
45 12, 18| Cotys, proditor olim, deinde hostis, metuebatur: Romanorum nemo
46 12, 40| praeerat; auctaque et apud hostis eius rei fama, quo venientem
47 12, 49| Armeniam, dum socios magis quam hostis praedatur, abscessu suorum
48 13, 40| per ima collium, ut, si hostis intravisset, fronte simul
49 15, 7 | prodigio, quia [Parthus] hostis missilibus telis decertat. ~
50 16, 15| fortitudinem saepe adversum hostis spectatam in se vertit;
|