Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 13|         neque erat Galbae ignota Othonis ac Titi Vinii amicitia;
 2   1, 22|                   22-~ ~Non erat Othonis mollis et corpori similis
 3   1, 22|        senium Galbae et iuventam Othonis computantium persuaserat
 4   1, 30|         virtutum in comparatione Othonis opus est. vitia, quibus
 5   1, 32|        et dissono clamore caedem Othonis et coniuratorum exitium
 6   1, 39|   militum mulceret, seu conscium Othonis credebat, ad postremum vel
 7   1, 43|   differebat, cum advenere missu Othonis nominatim in caedem eius
 8   1, 45|     militum iudicium, exosculari Othonis manum; quantoque magis falsa
 9   1, 46|      incolumi adhuc Galba partis Othonis secutum; adiungitur Licinius
10   1, 46|   Proculus, intima familiaritate Othonis suspectus consilia eius
11   1, 50|          sceleris, simul veteres Othonis mores paventem novus insuper
12   1, 64|          caede Galbae et imperio Othonis Fabius Valens in civitate
13   1, 70|        instinctu decurionum, qui Othonis ignari, Vitellio obstricti
14   1, 75|     litteras ad Titianum fratrem Othonis composuit, exitium ipsi
15   1, 76|          ab Iulio Cordo in verba Othonis obstricta, diu mansit. nusquam
16   1, 76|     legiones Mucianus sacramento Othonis adegere; simul Aegyptus
17   1, 80|  familiae senatorum ad perniciem Othonis armarentur, pars ignari
18   1, 81|          formidine detegi, simul Othonis vultum intueri; utque evenit
19   2, 6 |     Titus adventaret sacramentum Othonis acceperat uterque exercitus,
20   2, 13|             Inritatus eo proelio Othonis miles vertit iras in municipium
21   2, 14|        Vitellii adactae, classem Othonis trepidi nuntii Fabio Valenti
22   2, 16|    victricis classis in partibus Othonis tenuit. sed Corsicam prope
23   2, 16| profutura, ipsi exitiosa. namque Othonis odio iuvare Vitellium Corsorum
24   2, 17|     Siliana, nullo apud quemquam Othonis favore, nec quia Vitellium
25   2, 28|         alam Tungrosque a classe Othonis et Narbonensem Galliam circumiri,
26   2, 30|   obiectantes, cum duces partium Othonis quamvis uberrima conviciorum
27   2, 31|          ignavae voluptates quam Othonis flagrantissimae libidines
28   2, 33|        fortunam et deos et numen Othonis adesse consiliis, adfore
29   2, 36|        Vestricius Spurinna iussu Othonis, relicto Placentiae modico
30   2, 38| Philippis civium legiones, nedum Othonis ac Vitellii exercitus sponte
31   2, 42|   Vitellii dispersus, an in ipsa Othonis parte seu dolo seu forte
32   2, 43|         gloria insignis, e parte Othonis prima Adiutrix, non ante
33   2, 43|       quartadecimani. et ducibus Othonis iam pridem profugis Caecina
34   2, 46|     praetoriani tantum, proprius Othonis miles, sed praemissi e Moesia
35   2, 50|    initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse. ~
36   2, 53|     percontarentur, interrogatus Othonis libertus causam digressus
37   2, 54|       fingendi fuit ut diplomata Othonis, quae neglegebantur, laetiore
38   2, 54|          demerent metum. et mors Othonis quo laudabilior eo velocius
39   2, 57|      apud Bedriacum res ac morte Othonis concidisse bellum accepit:
40   2, 60|       absolvit. Salvius Titianus Othonis frater nullum discrimen
41   2, 63|           Dolabella audita morte Othonis urbem introierat: id ei
42   2, 65|       tamquam audito Vitellii et Othonis principatu propriam ipse
43   2, 85|        Claudiana, imbutae favore Othonis, quamvis proelio non interfuissent.
44   3, 10|  propinquum Vitellii, proditorem Othonis, interceptorem donativi
45   3, 32|       iuvisse partis Vitellianas Othonis quoque bello credebantur;
46   3, 44|       legione orto, quae memoria Othonis infensa Vitellio decimam
47   4, 17| veteranas cohortis, quibus nuper Othonis legiones procubuerint. servirent


Annales
   Lib. Cap.
48  14, 1 |          posset, redderetur ipsa Othonis coniugio: ituram quoque


Dialogus de oratoribus
   Cap.
49 17     |     annos, atque illum Galbae et Othonis et Vitellii longum et unum