De origine et situ Germanorum
Cap.
1 15 | Quotiens bella non ineunt, non multum venatibus, plus per otium
2 25 | impune est. Liberti non multum supra servos sunt, raro
3 29 | virtute praecipui Batavi non multum ex ripa, sed insulam Rheni
4 30 | vultus et maior animi vigor. Multum, ut inter Germanos, rationis
5 46 | habitum foedantur. Venedi multum ex moribus traxerunt; nam
Historiae
Lib. Cap.
6 2, 32| universum advenisse, nec multum virium a tergo, quoniam
7 2, 78| sedes, ingentes termini, multum hominum.» has ambages et
8 4, 23| dierum inesse alimenta et multum imbellis turbae; simul ex
De vita Iulii Agricolae
Cap.
9 10 | nusquam latius dominari mare, multum fluminum huc atque illuc
10 11 | persuasiones; sermo haud multum diversus, in deposcendis
11 24 | ingenia cultusque hominum haud multum a Britannia differunt; [
Annales
Lib. Cap.
12 1, 8 | velut praesidio stetere, multum inridentibus qui ipsi vierant
13 1, 13| Post quae L. Arruntius haud multum discrepans a Galli oratione
14 1, 23| fratrem pernotuisset, haud multum ab exitio legati aberant.
15 2, 43| concedere, liberos eius ut multum infra despectare. nec dubium
16 2, 63| duodeviginti annos consenuitque multum imminuta claritate ob nimiam
17 2, 73| decoro, genere insigni, haud multum triginta annos egressum,
18 3, 24| domuum adversa (etenim haud multum distanti tempore Calpurnii
19 3, 33| obvenisset uxor comitaretur, multum ante repetito concordem
20 3, 68| Pisonem sententiam rogat. ille multum de clementia principis praefatus
21 4, 18| videntur exolvi posse: ubi multum antevenere pro gratia odium
22 4, 39| liberorum causa; nam sibi multum superque vitae fore, quod
23 4, 52| nisi quod aetas extrema multum etiam eloquentiae dempsit,
24 4, 55| viribus diversae. neque multum distantia inter se memorabant
25 5, 3 | credidit vulgus: haud enim multum post mortem eius recitatae
26 6, 20| induisset, pari habitu, haud multum distantibus verbis. unde
27 11, 10| Erinden; in cuius transgressu multum certato pervicit Vardanes,
28 12, 4 | soror, Iunia Calvina, haud multum ante Vitellii nurus fuerat.
29 12, 20| modicam victoribus laudem ac multum infamiae, si pellerentur.
30 12, 56| fortium virorum animo, ac post multum vulnerum occidioni exempti
31 12, 64| credebat. nec forma aetas opes multum distabant; et utraque impudica,
32 12, 65| turbaret. ob haec mors indicta, multum adversante Narcisso, qui
33 13, 3 | oratio a Seneca composita multum cultus praeferret, ut fuit
34 13, 28| potestate adverterent, neve multum ab iis dictam quaestores
35 13, 50| daret. sed impetum eius, multum prius laudata magnitudine
36 14, 5 | scelus dii praebuere. nec multum erat progressa navis, duobus
37 15, 14| penes Parthos memorat. et multum in vicem disceptato, Monobazus
38 15, 29| ille de nobilitate generis multum praefatus, cetera temperanter
39 15, 64| albentibus, ut ostentui esset multum vitalis spiritus egestum.~
40 15, 67| fortiter ferias!» et ille multum tremens, cum vix duobus
41 15, 68| facetiis inlusus, quae ubi multum ex vero traxere, acrem sui
42 16, 26| integra quae supersint. multum ante secum expenderet quod
Dialogus de oratoribus
Cap.
43 1 | quoque partem susciperet, ac multum vexata et inrisa vetustate
44 26 | et ipsarum virium robore multum ceteros superat, quorum
45 34 | disceret. Magnus ex hoc usus, multum constantiae, plurimum iudicii
46 34 | Asinius Pollio C. Catonem, non multum aetate antecedens Calvus
47 37 | et ceteram procerum manum multum in his studiis operae curaeque
48 37 | eloquentiae praestant. Nam multum interest, utrumne de furto
|