Historiae
Lib. Cap.
1 2, 24| iussi et inritato proelio sponte refugi festinationem sequentium
2 2, 38| Othonis ac Vitellii exercitus sponte posituri bellum fuerint:
3 3, 4 | legionum motu profugus, dein sponte remeaverat, perfidiae locum
4 3, 16| fugae ultimus erat. nec sponte Antonii properatum, et fore
5 3, 43| exauctorati a Vitellio bellum sponte sumebant, Foroiuliensem
6 3, 62| velut ex necessitate, mox sponte mimos actitavit, scite magis
7 3, 66| atrocius eventurum quam in quod sponte ruant. moriendum victis,
8 4, 19| abeuntis: unde suspicio sponte legatorum excitari bellum
9 4, 42| summum odium extulerat: sponte [ex sc] accusationem subisse
10 4, 59| prohibuere foedissimam mortem sponte praevenire. et Classicus
11 4, 66| perculsis civitatum animis vel sponte inclinantibus. ~
12 4, 79| Nerviorum multitudinem, sponte commotam ut pro Romanis
13 4, 84| ipsum adpulsas litori navis sponte conscendisse: mirum inde
14 5, 7 | frugiferam perdidisse. Nam cuncta sponte edita aut manu sata, sive
Annales
Lib. Cap.
15 1, 8 | sententiam prompsisset, sponte dixisse respondit, neque
16 1, 30| imminentem necessitatem sponte praevenit. et Drusus non
17 2, 37| et pueritiam videtis, non sponte sustuli sed quia princeps
18 2, 42| insolita sunt, finem vitae sponte an fato implevit. regnum
19 2, 48| Vitellium movit senatu aut sponte cedere passus est. ~
20 2, 59| contra instituta Augusti non sponte principis Alexandriam introisset.
21 2, 66| occidi Cotyn inbet mortemque sponte sumptam ementitur. nec tamen
22 3, 16| promissa foret; nec illum sponte extinctum verum immisso
23 3, 60| quod falso usurpaverant sponte omisere; multae vetustis
24 4, 4 | plerumque inopes ac vagi sponte militiam sumant. percensuitque
25 4, 7 | ministros. extructa iam sponte praefecti castra, datos
26 4, 22| atque eo ignarus, et uxor sponte mortem sumpsisset. non cunctanter
27 4, 51| coacta deditio. et proxima sponte incolarum recepta: reliquis
28 6, 10| nullius servilis sententiae sponte auctor et quoties necessitas
29 6, 23| cibi peremptum haud dubium, sponte vel necessitate incertum
30 6, 25| est finis qui videretur sponte sumptus. enimvero Tiberius
31 6, 30| adfinitatem sibi cum Seiano haud sponte sed consilio Tiberii coeptam;
32 6, 31| tantum et auctore opus [ut] sponte Caesaris ut genus Arsacis
33 6, 37| Euphraten nulla imbrium vi sponte et immensum attolli, simul
34 11, 15| habitas; primoresque Etruriae sponte aut patrum Romanorum impulsu
35 11, 25| iudicium censorum ac pudor sponte cedentium permixta ignominiam
36 11, 36| histrioni consuleretur: sponte an coactus tam magna peccavisset,
37 12, 18| per tot annos quaesitus sponte adsum: utere, ut voles,
38 12, 42| famae, gnarum tamen cuius sponte praeficeretur. suum quoque
39 12, 52| familiaris ordine senatorio sponte cederent, motique qui remanendo
40 13, 39| expugnatis cetera terrore et alia sponte incolarum in deditionem
41 13, 41| inciperet. sed oppidani portis sponte patefactis se suaque Romanis
42 13, 42| an gravius aestimandum sponte litigatoris praemium honestae
43 13, 43| obiectabant. ille nihil ex his sponte susceptum, sed principi
44 14, 7 | pudore deprehensi sceleris sponte mortem sumpsisse confingeret. ~
45 16, 21| honores Poppaeae decernuntur sponte absens, funeri non interfuerat.
Dialogus de oratoribus
Cap.
46 6 | gratiora tamen quae sua sponte nascuntur. ~
|