Historiae
Lib. Cap.
1 1, 1 | libertatis inest. mihi Galba Otho Vitellius nec beneficio
2 1, 13| Vinio vidua filia, caelebs Otho, gener ac socer destinabantur.
3 1, 13| Othonem relinqueretur. namque Otho pueritiam incuriose, adulescentiam
4 1, 13| specie legationis seposuit. Otho comiter administrata provincia
5 1, 22| imperium adscisceretur. sed Otho tamquam peritia et monitu
6 1, 24| velut publicam largitionem Otho secretioribus apud singulos
7 1, 27| coniurationis convenerat. Otho, causam digressus requirentibus,
8 1, 36| imperatori commendare, nec deerat Otho protendens manus adorare
9 1, 44| 44-~ ~Nullam caedem Otho maiore laetitia excepisse,
10 1, 45| nec aspernabatur singulos Otho, avidum et minacem militum
11 1, 46| bella civilia ruebant. sed Otho ne vulgi largitione centurionum
12 1, 46| evocato, quem ad caedem eius Otho praemiserat, confossus;
13 1, 47| imperii in incerto fuit. Otho cruento adhuc foro per stragem
14 1, 71| 71-~ ~Otho interim contra spem omnium
15 1, 71| exemplum ultro imputavit. nec Otho quasi ignosceret sed deos
16 1, 74| obiectavere, neuter falso. Otho, revocatis quos Galba miserat
17 1, 74| simulationem officii legatis Otho adiunxerat, remissi antequam
18 1, 77| fortunam bello opus erat, Otho ut in multa pace munia imperii
19 1, 77| victor intercessit. sed Otho pontificatus auguratusque
20 1, 80| Ostiensi in urbem acciri Otho iusserat; armandae eius
21 1, 81| suspicionem mentibus, cum timeret Otho, timebatur. sed haud secus
22 1, 82| omnis poscentibus, donec Otho contra decus imperii toro
23 1, 82| militibus numerarentur: tum Otho ingredi castra ausus. atque
24 1, 83| 83-~ ~Otho, quamquam turbidis rebus
25 1, 87| 87-~ ~Otho lustrata urbe et expensis
26 1, 88| magnam consularium partem Otho non participes aut ministros
27 1, 90| decus publicum. profectus Otho quietem urbis curasque imperii
28 2, 16| Othonem tulere; neque eos aut Otho praemio adfecit aut puniit
29 2, 23| Marium Celsum--nam eos quoque Otho praefecerat--variis criminibus
30 2, 31| utriusque exitum, quo egregiam Otho famam, Vitellius flagitiosissimam
31 2, 31| et gula sibi inhonestus, Otho luxu saevitia audacia rei
32 2, 31| totis viribus certarent: Otho consultavit trahi bellum
33 2, 33| sciscitarentur rettulerant. Otho pronus ad decertandum; frater
34 2, 33| quando suspecti duces et Otho, cui uni apud militem fides,
35 2, 36| Sabinum consulem designatum Otho rectorem copiis misit, quibus
36 2, 40| atrocibus mandatis, quibus Otho increpita ducum segnitia
37 2, 46| 46-~ ~Opperiebatur Otho nuntium pugnae nequaquam
38 2, 46| flexerat vultum aut induraverat Otho, clamor et gemitus. nec
39 2, 50| territam pulsamve, donec Otho se ipse interficeret; tum
Annales
Lib. Cap.
40 3, 66| Scaurus e consularibus, Iunius Otho praetor, Bruttedius Niger
41 6, 47| accusatori decerneretur, Iunius Otho tribunus plebei intercessit,
42 13, 12| adulescentulis decoris, quorum Otho familia consulari, Senecio
43 13, 45| ex quo filium genuerat, Otho pellexit iuventa ac luxu
44 13, 46| 46-~ ~Otho sive amore incautus laudare
45 13, 46| post congressu et comitatu Otho, et ad postremum, ne in
|