De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 10     |        curru sacerdos ac rex vel princeps civitatis comitantur hinnitusque
 2 11     |           imperatur. Mox rex vel princeps, prout aetas cuique, prout


Historiae
   Lib. Cap.
 3   1, 37|      privatum me vocare sustineo princeps a vobis nominatus, nec principem
 4   4, 3 |         specie forma; ceterum ut princeps loquebatur, civilia de se,
 5   4, 11|       auctoritas, non leges, non princeps in civitate essent, Mucianus


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 6 41     |          sed infensus virtutibus princeps et gloria viri ac pessimum


Annales
   Lib. Cap.
 7   1, 9 |          accepti quondam imperii princeps et vitae supremus, quod
 8   1, 16|         causis nisi quod mutatus princeps licentiam turbarum et ex
 9   2, 7 |  restituit aram honorique patris princeps ipse cum legionibus decucurrit;
10   2, 36|         praetores destinarentur, princeps duodecim candidatos in annos
11   2, 37|          sponte sustuli sed quia princeps monebat; simul maiores mei
12   2, 75|   cunctis quod femina nobilitate princeps, pulcherrimo modo matrimonio
13   3, 52|        vulgati fecerant curam ne princeps antiquae parsimoniae durius
14   3, 54|       conscripti, curam sustinet princeps; haec omissa funditus rem
15   3, 69|     provinciam sortiretur, idque princeps diiudicaret. nam a legibus
16   4, 32|        pax, maestae urbis res et princeps proferendi imperi incuriosus
17   6, 30|      firmarent velut foedus, quo princeps ceterarum rerum poteretur,
18  11, 5 | magistratuum munia in se trahens princeps materiam praedandi patefecerat.
19  11, 7 |           ita haud frustra dicta princeps ratus, capiendis pecuniis
20  11, 24|      atque talibus haud permotus princeps et statim contra disseruit
21  11, 25|   dictator Caesar lege Cassia et princeps Augustus lege Saenia sublegere;
22  12, 22|      quia formam eius laudaverat princeps, nulla libidine, sed fortuito
23  12, 41|  imperium extra urbem haberet ac princeps iuventutis appellaretur.
24  13, 3 |         funeris laudationem eius princeps exorsus est, dum antiquitatem
25  13, 6 |    sermonum avida, quem ad modum princeps vix septem decem annos egressus
26  13, 13|     praebueratque nomen, ut quae princeps furtim mulierculae tribuebat,
27  13, 24|       modestiam retineret. urbem princeps lustravit ex responso haruspicum,
28  13, 28|         inclementer ageret. dein princeps curam tabularum publicarum
29  13, 34|          annuam pecuniam statuit princeps, quamvis per luxum avitas
30  13, 43|        repetundarum, intercessit princeps tamquam satis expleta ultione. ~
31  13, 51|                51-~ ~Ergo edixit princeps, ut leges cuiusque publici,
32  14, 14|          voluptatum et, se eodem princeps trahat, laetum. ceterum
33  14, 17|    deflebant. cuius rei iudicium princeps senatui, senatus consulibus
34  14, 28|       acriore ambitu exarserant, princeps composuit, tres, qui supra
35  14, 51|     scelere, cum ad visendum eum princeps venisset, adspectum eius
36  14, 54|     implevimus, et [tu], quantum princeps tribuere amico posset, et
37  14, 62|        velut consilio adhibuerat princeps. tum in Sardiniam pellitur,
38  14, 64|  quotiens fugas et caedes iussit princeps, totiens grates deis actas,
39  15, 58|         Germanis, quibus fidebat princeps quasi externis. continua
40  16, 10|        infensa clamitabat, donec princeps immobilem se precibus et
41  16, 13| quadragies sestertio solatus est princeps, ut amissa urbi reponerent;