De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 36     |          nimiam ac marcentem diu pacem inlacessiti nutrierunt:


Historiae
   Lib. Cap.
 2   2, 37|         moderationem reor ut qui pacem belli amore turbaverant,
 3   2, 45|  Vitellianos dubitatum quo minus pacem concederent. legati paulisper
 4   3, 19|        si lucem opperiantur, iam pacem, iam preces, et pro labore
 5   3, 31|          vias, in domibus abditi pacem ne tum quidem orabant, cum
 6   3, 53|      composuerint: illis Moesiae pacem, sibi salutem securitatemque
 7   3, 60|          et victoriam malle quam pacem; ne suas quidem legiones
 8   3, 66|      quisque Vitellio fidus, ita pacem et condiciones abnuebant,
 9   3, 70|        ad condiciones vocaretur. pacem et concordiam victis utilia,
10   3, 84|     inquietare victoriam, morari pacem, domos arasque cruore foedare
11   4, 17|         miseram servitutem falso pacem vocarent. Batavos, quamquam
12   4, 51|   legatos ad senatum mitteret et pacem esse sciret. Vespasianus
13   4, 52|         publicam attollere: sibi pacem domumque curae fore. tum
14   4, 74|       solum vobis addidimus, quo pacem tueremur; nam neque quies
15   4, 74|         bellorum causae. proinde pacem et urbem, quam victi victoresque
16   5, 24|         occultos nuntios Batavis pacem, Civili veniam ostentans,


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
17 30     |         ubi solitudinem faciunt, pacem appellant. ~


Annales
   Lib. Cap.
18   1, 4 |        validus seque et domum in pacem sustentavit. postquam provecta
19   1, 10|         poenas morte exsolvisse. pacem sine dubio post haec, verum
20   1, 17|       bellum atrox: aut sterilem pacem sempiterna. nec aliud levamentum
21   1, 46|       adhibenda fomenta ut ferre pacem velint. ~
22   1, 58|    Germanisque idem conducere et pacem quam bellum probabam. ergo
23   2, 46|       adversum Romanos bellum an pacem incruentam malint. his vocibus
24   2, 64|  Caesarum, laetiore Tiberio quia pacem sapientia firmaverat quam
25   3, 33|          mulierum comitatui quae pacem luxu, bellum formidine morentur
26   3, 44|        armis cohiberent. miseram pacem vel bello bene mutari. tanto
27   4, 72|           transrhenanus popolus, pacem exuere, nostra magis avaritia
28  12, 29|     fortuna elati nostram quoque pacem turbarent. nam vis innumera,
29  12, 32|    compositi qui bellum inter et pacem dubitabant, et ductus in
30  12, 33|        Ordovicas, additisque qui pacem nostram metuebant, novissimum
31  12, 37|        imperitantem foedere [in] pacem accipere. praesens sors
32  12, 46|         socer esset: non abnuere pacem Hiberos, quamquam in tempore
33  12, 46|  corruptione impellit milites ut pacem flagitarent seque praesidium
34  12, 65|     Calabriam servorum agminibus pacem Italiae turbaret. ob haec
35  13, 9 |          regem nuntiis monebant, pacem quam bellum mallet datisque
36  13, 53|        ex eo decus sperabant, si pacem continuavissent. Paulinus
37  14, 38| gentesque praeferoces tardius ad pacem inclinabant, quia Iulius
38  15, 2 | composuisse. prohibent Romani et pacem numquam ipsis prospere lacessitam
39  15, 13|    delegisset, hostilia faceret: pacem ex aequo utilem. ne praesentia
40  15, 27|    imperatori suo immotam ubique pacem et unum id bellum esse.
41  16, 28|      perferrent omnia damnantis. pacem illi per orbem terrae, an