Historiae
Lib. Cap.
1 1, 49| imperio felicior quam suo. vetus in familia nobilitas, magnae
2 1, 72| infensior populus, addita ad vetus Tigellini odium recenti
3 2, 3 | Conditorem templi regem Aeriam vetus memoria, quidam ipsius deae
4 2, 14| adiuncta Ligurum cohors, vetus loci auxilium, et quingenti
5 2, 38| 38-~ ~Vetus ac iam pridem insita mortalibus
6 2, 99| accedebat huc Caecinae ambitio vetus, torpor recens, nimia fortunae
7 3, 5 | Italicus reges Sueborum, quis vetus obsequium erga Romanos et
8 4, 31| statim a Vitellio desciscunt: vetus miles cunctabatur. sed adigente
9 4, 58| proditoribus inter recens et vetus sacramentum invisi deis
10 5, 1 | decima et quinta decima, vetus Vespasiani miles, excepere.
11 5, 26| erant: erga Vespasianum vetus mihi observantia, et cum
De vita Iulii Agricolae
Cap.
12 2 | patientiae documentum; et sicut vetus aetas vidit quid ultimum
Annales
Lib. Cap.
13 1, 13| quamquam Tiberio nulla vetus in Arruntium ira: sed divitem,
14 1, 20| duramque militiam revocabat, vetus operis ac laboris et eo
15 2, 32| adulationesque rettuli ut sciretur vetus id in re publica malum.
16 2, 34| quotiens testimonium dicerent, vetus mos fuerit. ~
17 2, 45| Cherusci sociique eorum, vetus Arminii miles, sumpsere
18 3, 29| erant magisque in oculis vetus mos, et privignis cum vitrico
19 3, 30| Sallustius Crispus. Volusio vetus familia neque tamen praeturam
20 3, 66| litterarium ludum exercere vetus ars fuit: mox Seiani potentia
21 4, 4 | adversus habebatur. exim vetus et saepe simulatum proficiscendi
22 4, 12| contumaciam eius insectari, vetus Augustae odium, recentem
23 4, 29| non occultante Tiberio vetus odium adversum exulem Serenum.
24 6, 12| scientiae caerimoniarumque vetus incerto auctore ante sententiam
25 6, 16| publicum postponitur. sane vetus urbi faenebre malum et seditionum
26 6, 28| usurpavisse ex his quae vetus memoria firmavit. confecto
27 6, 44| 44-~ ~Sensit vetus regnandi falsos in amore
28 12, 2 | 2-~ ~Narcissus vetus matrimonium, filiam communem (
29 13, 37| fidem in nos testaretur, vetus adversus Armenios odium
30 13, 53| Paulinus Pompeius et L. Vetus ea tempestate exercitui
31 13, 53| coercendo Rheno absolvit, Vetus Mosellam atque [Ararim]
32 14, 14| 14-~ ~Vetus illi cupido erat curriculo
33 14, 27| opibus revaluit. at in Italia vetus oppidum Puteoli ius coloniae
34 14, 36| intorquenda pila expedierat vetus miles et multa proeliorum
35 15, 5 | ferociter edidit. Vologaesi vetus et penitus infixum erat
36 15, 38| atque enoribus vicis, qualis vetus Roman fuit. ad hoc lamenta
37 15, 52| quamvis super eo crimine Nero vetus adversum insontem odium
38 15, 59| recentes delegerat: nam vetus miles timebatur tamquam
39 15, 74| propriusque honos Soli, cum est vetus aedes apud circum, in quo
40 16, 10| Haud minus prompte L. Vetus socrusque eius Sextia et
|