De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 31     |      nova; nam ne in pace quidem vultu mitiore mansuescunt. Nulli


Historiae
   Lib. Cap.
 2   1, 14|       genitus, nobilis utrimque, vultu habituque moris antiqui
 3   1, 17|        de se moderatus; nihil in vultu habituque mutatum, quasi
 4   2, 65|       laetitiam et gratulationem vultu ferens, animo anxius et
 5   3, 56|     rogitans et ad omnis nuntios vultu quoque et incessu trepidus,
 6   3, 58|    miserabantur. nec deerat ipse vultu voce lacrimis misericordiam
 7   4, 2 |          incessit, nemo supplici vultu, sed tristes et truces et
 8   4, 4 |       designatus censuit: ceteri vultu manuque, pauci, quibus conspicua
 9   4, 11|       Muciani iracundia, quamvis vultu tegeretur. sed civitas rimandis
10   4, 31|           dixit sacramentum, non vultu neque animo satis adfirmans:
11   4, 43|    Vibius Crispus, ambo infensi, vultu diverso, Marcellus minacibus
12   4, 81|          incredibile, laeto ipse vultu, erecta quae adstabat multitudine,
13   4, 85|         quos spiritus gessisset, vultu ferebat. auditus ideo tantum


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
14 43     |      Speciem tamen doloris animi vultu prae se tulit, securus iam
15 44     | sublimior fuit; nihil impetus in vultu: gratia oris supererat.
16 45     |      fovere deficientem, satiari vultu complexuque non contigit.


Annales
   Lib. Cap.
17   1, 12|    mallet. rursum Gallus (etenim vultu offensionem coniectaverat)
18   1, 24|           sed inluvie deformi et vultu, quamquam maestitiam imitarentur
19   1, 33|       diversa ab Tiberii sermone vultu, adrogantibus et obscuris.
20   1, 42|     detrectabant: divus Augustus vultu et aspectu Actiacas legiones
21   2, 28|         convictibus adhibet, non vultu alienatus, non verbis commotior (
22   2, 29|     Tiberium tendens immoto eius vultu excipitur. mox libellos
23   2, 57|      legionis convenere, firmato vultu, Piso adversus metum, Germanicus
24   3, 9 |   feminarum comitatu Plancina et vultu alacres incessere. fuit
25   3, 44|     compositus, neque loco neque vultu mutato, sed ut solitum per
26   3, 67|       Tiberio quin premeret voce vultu, eo quod ipse creberrime
27   4, 28|         multis munditiis, alacri vultu, structas principi insidias,
28   4, 34| perniciabile reo et Caesar truci vultu defensionem accipiens, quam
29   4, 54|         propter discumberet, non vultu aut sermone flecti, nullos
30   4, 60|       torvus aut falsum renidens vultu: seu loqueretur seu taceret
31   6, 46|        complexus, truci alterius vultu, «occides hunc tu» inquit «
32   6, 50|          animi rigor; sermone ac vultu intentus quaesita interdum
33  12, 21|      credis, dimitte et quaere.» vultu quoque interrito permansit,
34  12, 36|       metu: at non Caratacus aut vultu demisso aut verbis misericordiam
35  13, 16|     consternatio mentis, quamvis vultu premeretur, emicuit, ut
36  15, 61|        triste in verbis eius aut vultu deprensum confirmavit. ergo
37  15, 72|         habitu procerus et torvo vultu erat, sive C. Caesar, scortorum
38  16, 29|       erat torvus ac minax, voce vultu oculis ardesceret, non illa


Dialogus de oratoribus
   Cap.
39 33     |         abnues et hi significare vultu videntur.» Deinde cum Aper