De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 14     |      victoria pugnant, comites pro principe. Si civitas, in qua orti


Historiae
   Lib. Cap.
 2   1, 10|           exule fuit quam postea a principe. luxuria industria, comitate
 3   1, 11|         Macro contenta qualicumque principe post experimentum domini
 4   1, 16|         quid aut volueris sub alio principe aut nolueris; neque enim
 5   2, 89|      decora facies et non Vitellio principe dignus exercitus. sic Capitolium
 6   3, 38|     Blaesum incusarent, quod aegro principe laetos dies ageret. ubi
 7   4, 9 | intercessit ne quid super tanta re principe absente statueretur. censuerat


Annales
   Lib. Cap.
 8   1, 81| consularibus, quae tum primum illo principe ac deinceps fuere, vix quicquam
 9   2, 35|       agendas censebat, ut absente principe senatum et equites posse
10   2, 42|     properat; exceptusque immiti a principe et mox accusatus in senatu,
11   2, 87|      angusta et lubrica oratio sub principe qui libertatem metuebat
12   3, 10|         obtinuit, petitumque est a principe cognitionem exciperet. quod
13   3, 18|          sententia mitigata sunt a principe: ne nomen Pisonis fastis
14   3, 28|         deditque iura quis pace et principe uteremur. acriora ex eo
15   3, 37|      praetorem petivissent auctore principe ac decreto senatus puniti.
16   3, 53|       maius aliquid et excelsius a principe postulatur; et cum recte
17   3, 71|          bis eundem in annum; quae principe Augusto constituta satis
18   4, 6 |           sed nulla in eo culpa ex principe: quin infecunditati terrarum
19   4, 15|           iuveni modestia ac forma principe viro digna, notis in eum
20   4, 39|          vitae fore, quod tali cum principe explevisset. ~
21   4, 71|         matertera erat, petendum a principe ut metus suos senatui fateretur
22   5, 4 |        ominibus falsas litteras et principe invito exitium domui eius
23   6, 4 |        tempus ultionis seque coram principe executurum; Trio aemulationem
24   6, 16|        tali culpa vacuus) veniam a principe petivere; et concedente
25  11, 16|         Arminii, mater ex Actumero principe Chattorum erat; ipse forma
26  12, 63|           modum orabant, adnitente principe, qui Thraecio Bosporanoque
27  13, 1 |           ad mortem agitur, invito principe, cuius abditis vitiis per
28  13, 18| necessitatem adhibitam credebant a principe, sceleris sibi conscio et
29  13, 25|  congressus forte per tenebras cum principe, quia vim temptantem acriter
30  13, 26|           incipere non ausi ignaro principe, perscripsere tamen consensum
31  14, 20|           turpes amores exercendo, principe et senatu auctoribus, qui
32  14, 45|         Italia deportarentur. id a principe prohibitum est, ne mos antiquus,
33  14, 48|          mereretur, id egregio sub principe et nulla necessitate obstricto
34  14, 54|           et ego, quantum amicus a principe accipere: cetera invidiam
35  15, 22|            re relatum. mox auctore principe sanxere, ne quis ad concilium
36  16, 8 |       eques Romanus; qui appellato principe instantem damnationem frustrati,


Dialogus de oratoribus
   Cap.
37 8      |     feruntque cuncta atque ab ipso principe cum quadam reverentia diliguntur,
38 8      |          amicitiam suam quod non a principe acceperint nec accipi possit.