Historiae
Lib. Cap.
1 1, 35| periculo non ausurus, nimii verbis, linguae feroces; nemo scire
2 1, 69| intentant. ne Vitellius quidem verbis et minis temperabat, cum
3 2, 48| placidus ore, intrepidus verbis, intempestivas suorum lacrimas
4 3, 24| ciebat: frustra minis et verbis provocatos Vitellianos,
5 3, 50| socordem bello et dies rerum verbis terentem specie obsequii
Annales
Lib. Cap.
6 1, 52| memoravit, magis in speciem verbis adornata quam ut penitus
7 1, 81| meritis confiderent: speciosa verbis, re inania aut subdola,
8 2, 28| non vultu alienatus, non verbis commotior (adeo iram condiderat);
9 2, 34| Tiberius, et quamquam mitibus verbis Pisonem permulsisset, propinquos
10 2, 38| adversaretur, his ferme verbis usus: «si quantum pauperum
11 2, 59| cultu habituque eius lenibus verbis perstricto, acerrime increpuit
12 3, 65| curia egrederetur, Graecis verbis in hunc modum eloqui solitum «
13 4, 19| scelera nuper reperta priscis verbis obtegere. igitur multa adseveratione,
14 4, 70| sacra et vota, quo tempore verbis etiam profanis abstineri
15 6, 2 | ferme aut paulum immutatis verbis adseveratione multa censebant,
16 6, 2 | haec adversus Togonium verbis moderans neque <UT>ultra
17 6, 6 | litterarum initium; nam his verbis exorsus est: «quid scribam
18 6, 20| haud multum distantibus verbis. unde mox scitum Passieni
19 6, 20| pertemptatum postremo Graecis verbis in hanc sententiam adlocutus <
20 11, 21| suffragio adsequitur, cum hisce verbis Tiberius dedecus natalium
21 12, 9 | Pollio haud disparibus verbis ac nuper Vitellius censet;
22 12, 21| vox eius in vulgum hisce verbis: «non sum remissus ad te,
23 12, 36| Caratacus aut vultu demisso aut verbis misericordiam requirens,
24 13, 8 | verteret, corpore ingens, verbis magnificis et super experientiam
25 13, 43| Nec deerant qui haec isdem verbis aut versa in deterius Senecae
26 14, 29| fama, supremis testamenti verbis ambitionis manifestus: quippe
27 15, 8 | litteras quasi confecto bello, verbis magnificis, rerum vacuas. ~
28 15, 25| habuit Caesar, his ferme verbis: ignoscere se statim, ne
29 15, 61| pavoris signa, nihil triste in verbis eius aut vultu deprensum
30 15, 63| quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo. ~
Dialogus de oratoribus
Cap.
31 18 | Corvinus et dulcior et in verbis magis elaboratus. Nec quaero
32 18 | a Bruto autem, ut ipsius verbis utar, tamquam «fractum atque
33 21 | ex his oratio; est enim verbis ornata et sententiis, auribus
34 22 | excoluit orationem, primus et verbis dilectum adhibuit et compositioni
35 32 | Et Cicero his, ut opinor, verbis refert, quidquid in eloquentia
36 35 | vel numquam, ingentibus verbis persequantur: cum ad veros
|