De origine et situ Germanorum
Cap. 1 6 | ex singulis pagis sunt, idque ipsum inter suos vocantur,
2 36 | inlacessiti nutrierunt: idque iucundius quam tutius fuit,
Historiae
Lib. Cap. 3 1, 27| nam proximus adstiterat) idque ut laetum e contrario et
4 3, 68| interclusum aliud iter, idque solum quo in sacram viam
5 4, 36| nomine Vespasiani dedit, idque praecipuum fuit seditionis
6 4, 76| foederibus Galliarum obstrictas. idque ipsum quod inconditam nuper
De vita Iulii Agricolae
Cap. 7 6 | natalibus ortam, sibi iunxit; idque matrimonium ad maiora nitenti
8 21 | conviviorum elegantiam. Idque apud imperitos humanitas
9 24 | obtinerique Hiberniam posse; idque etiam adversus Britanniam
Annales
Lib. Cap. 10 1, 7 | neque abscedere a corpore, idque unum ex publicis muneribus
11 1, 79| amnem Arnum transferretur idque ipsis perniciem adferret.
12 2, 33| adolevisse etiam privatas opes, idque non novum, sed e vetustissimis
13 3, 6 | flagranti desiderio celebratum. idque et sibi et cunctis egregium
14 3, 24| peregrinatione longinqua revertisset, idque iure licitum quia non senatus
15 3, 30| principis quam vim tenuit. idque et Maecenati acciderat,
16 3, 51| ad aerarium deferrentur idque vitae spatium damnatis prorogaretur.
17 3, 64| nomen suo postscripserat, idque ille credebatur ut inferius
18 3, 69| infamia provinciam sortiretur, idque princeps diiudicaret. nam
19 4, 11| filio exitium offerret, idque sua manu et nullo ad pacnitendum
20 4, 28| Cornutum et falso exterritum; idque facile intellectu si proderentur
21 4, 39| Agrippinae offensiones, idque liberorum causa; nam sibi
22 4, 54| forte an quia audiverat; idque quo acrius experiretur,
23 4, 57| sibi Tiberium adscivit. idque Augusta exprobrabat, reposcebat. ~
24 12, 52| arma per Dalmatiam moverat; idque ad clementiam trahebat Caesar,
25 13, 32| animo nisi maesto egit; idque illi imperitante Claudio
26 13, 35| statim capite poenas luebat. idque usu salubre et misericordia
27 13, 45| rarus in publicum egressus, idque velata parte oris, ne satiaret
28 13, 50| vectigalia omitti iuberet idque pulcherrimum donum generi
29 14, 14| ducibus factitatum memorabat, idque vatum laudibus celebre et
30 14, 22| mensaque disiecta erat, idque finibus Tiburtum acciderat,
31 15, 1 | per latrocinia vastaverat, idque primores gentium aegre tolerabant:
32 15, 48| aliquando luxu indulgebat. idque pluribus probabatur, qui
33 15, 54| sistitur sanguis parari iubet idque eundem Milichum monet, sive
34 15, 61| in adulationes ingenium. idque nulli magis gnarum quam
Dialogus de oratoribus
Cap. 35 6 | splendidissimorum hominum? idque scire non pecuniae, non
36 32 | credas, eminet et excellit. Idque non doctus modo et prudens
|