De origine et situ Germanorum
Cap.
1 46 | 46-~ ~Hic Suebiae finis. Peucinorum Venedorumque
Historiae
Lib. Cap.
2 1, 4 | etiam causaeque noscantur. finis Neronis ut laetus primo
3 1, 66| lento deinde agmine per finis Allobrogum ac Vocontiorum
4 1, 82| ingenio mitius aut horridius. finis sermonis in eo ut quina
5 2, 44| caedibus saevirent: sive finis bello venisset seu resumere
6 3, 48| tradidit, belloque servili finis impositus. Laetum ea victoria
7 4, 37| et loricam vallumque per finis suos Treviri struxere, magnisque
8 4, 46| lacrimas eorum iuvabat. isque finis illa die. paucis post diebus
9 5, 1 | adhuc vacuum. His cum copiis finis hostium ingressus composito
De vita Iulii Agricolae
Cap.
10 37 | longinqua atque avia petiere. Finis sequendi nox et satietas
11 38 | spargi bellum nequibat), in finis Borestorum exercitum deducit.
12 43 | 43-~ ~Finis vitae eius nobis luctuosus,
Annales
Lib. Cap.
13 1, 4 | corpore fatigabatur, aderatque finis et spes novae, pauci bona
14 1, 28| obsidebimus? quis certaminum finis? Percennione et Vibuleno
15 1, 48| quod caedis initium, quis finis. ~
16 1, 53| temeraverat. nec is libidini finis: traditam Tiberio pervicax
17 1, 65| solida. neque is miseriarum finis. struendum vallum, petendus
18 1, 79| cursus utque originem, ita finis dederit; spectandas etiam
19 2, 34| petebatur iuberet. isque finis rei, ex qua neque Piso inglorius
20 2, 62| ultionetn ausus. is valida manu finis Marcomanorum ingreditur
21 2, 64| mox Rhescuporis egredi finis, vertere in se Cotyi data
22 2, 71| dein fesso corpore ubi finis aderat, adsistentis amicos
23 3, 19| violentia praecipitaret. is finis fuit ulciscenda Germanici
24 3, 27| compositae duodecim tabulae, finis aequi iuris. nam secutae
25 3, 42| isque Trevirici tumultus finis. ~
26 4, 25| inulta morte effugit; isque finis armis impositus. ~
27 4, 62| improvisum: eius initium simul et finis extitit. nam coepto apud
28 6, 8 | amicitia et officiis idem finis et te, Caesar, et nos absolverit.» ~
29 6, 25| alimentis adsimulatus est finis qui videretur sponte sumptus.
30 11, 25| septuaginta duo. isque illi finis inscitiae erga domum suam
31 12, 19| esse. bellorum egregios finis quoties ignoscendo transigatur:
32 12, 40| fecere, cuius initio ambiguo finis laetior fuit. neque dispari
33 14, 56| blanditiis. Seneca, qui finis omnium cum dominante sermonum,
34 15, 21| nostrorum meliora ferme et finis inclinat, dum in modum candidatorum
35 15, 40| die apud imas Esquilias finis incendio factus, prorutis
|