De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 19      |          adulteria, quorum poena praesens et maritis permissa: abscisis


Historiae
   Lib. Cap.
 2   1, 44 |   principibus more munimentum ad praesens, in posterum ultionem. ~
 3   1, 85 |          accepta compositique ad praesens qui coerceri non poterant.
 4   2, 4  |     adnuere deam videt, pauca in praesens et solita respondens, petito
 5   2, 70 |          in morem; quae laeta in praesens mox perniciem ipsis fecere.
 6   2, 100|          Caecina convenisse. qui praesens eoque validior mutatum id
 7   3, 6  |     primum pilum adepto laeta ad praesens male parta mox in perniciem
 8   3, 29 |  subeuntis propulere, quae ut ad praesens disiecit obruitque quos
 9   3, 52 |    celeri victoria anxius et, ni praesens urbe potiretur, expertem
10   4, 13 |         eadem Hordeonius Flaccus praesens monuerat, inclinato in Vespasianum
11   4, 17 |             Clara ea victoria in praesens, in posterum usui; armaque
12   4, 31 |       Montanus, fortunam partium praesens fatebatur. diversi hinc
13   4, 58 |          adeo nos, si fortuna in praesens virtusque deseruit, etiam
14   4, 65 |         palam aspernari condicio praesens sinebat, in hunc modum respondent: «
15   5, 26 |    epistulis, Hordeonius Flaccus praesens monebat: arma in Germania


Annales
   Lib. Cap.
16   1, 4  |    principis aspectare, nulla in praesens formidine, dum Augustus
17   1, 32 |        stationes, et si qua alia praesens usus indixerat, ipsi partiebantur.
18   1, 76 |      onera deprecantis levari in praesens proconsulari imperio tradique
19   2, 26 | consulatum offerendo cuius munia praesens obiret. simul adnectebat,
20   3, 28 |  plerique legis nexus modicum in praesens levamentum fuere. ~
21   4, 21 |       excire ausus erat. quae in praesens Tiberius civiliter habuit:
22   4, 31 |          quod aspere acceptum ad praesens mox in laudem vertit regresso
23   4, 40 |        te mihi parem, omittam ad praesens referre: id tantum aperiam,
24  11, 15 |    valescant. et laeta quidem in praesens omnia, sed benignitati deum
25  12, 37 |     foedere [in] pacem accipere. praesens sors mea ut mihi informis,
26  13, 22 |          adficeretur. Plautus ad praesens silentio transmissus est. ~
27  14, 6  |         curam differret; sibi ad praesens quiete opus. atque interim
28  14, 55 |        in armis agenti; sed quod praesens condicio poscebat, ratione
29  14, 62 |    adulterium. occulta quidem ad praesens, sed magna ei praemia et
30  15, 36 |         Nec multo post omissa in praesens Achaia (causae in incerto
31  15, 44 |    adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio
32  15, 74 |          Iovi Vindici, [quod] in praesens haud animadversum post arma
33  16, 5  |        inlustris dissimulatum ad praesens et mox redditum odium. ferebantque