De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 11     |     placuit, considunt armati. Silentium per sacerdotes, quibus tum


Historiae
   Lib. Cap.
 2   1, 18|       per ceteros maestitia ac silentium, tamquam usurpatam etiam
 3   1, 40|     magni metus et magnae irae silentium est. Othoni tamen armari
 4   1, 85|      omnium modus, ne contumax silentium, ne suspecta libertas; et
 5   2, 74|   Vitellio omnia precantem per silentium audierint; Muciani animus
 6   3, 13| effigies aspexit, vastum primo silentium, mox cuncta simul erumpunt.
 7   3, 20|     ubi aspectu et auctoritate silentium fecerat, non se decus neque
 8   3, 54|      mirum apud ipsum de bello silentium; prohibiti per civitatem


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 9 3      |   exactae aetatis terminos per silentium venimus? Non tamen pigebit
10 6      |        Idem praeturae tenor et silentium; nec enim iurisdictio obvenerat.
11 22     |   nihil supererat secretum, ut silentium eius non timeres: honestius
12 38     |  latius aperuit: vastum ubique silentium, secreti colles, fumantia
13 39     |       civilium artium decus in silentium acta, si militarem gloriam


Annales
   Lib. Cap.
14   1, 25|   circumveniunt. stabat Drusus silentium manu poscens. illi quoties
15   1, 75|   faceret acerbus. unde ceteri silentium et paupertatem confessioni
16   2, 38|    laudare mos est, plures per silentium aut occultum murmur excepere.
17   3, 4 |  Augusti inferebantur modo per silentium vastus, modo ploratibus
18   4, 50|       turbido, modo per vastum silentium, incertos obsessores effecerat,
19   4, 53|    Caesar, profusis diu ac per silentium lacrimis, mox invidiam et
20   6, 13|      segnius consules edixere. silentium ipsius non civile, ut crediderat,
21   6, 50|     nescium fingere; Caesar in silentium fixus a summa spe novissima
22  11, 35|         35-~ ~Mirum inter haec silentium Claudi, Vitellius ignaro
23  11, 37|       adstititque tribunus per silentium, at libertus increpans multis
24  13, 16|      didicerat. ita post breve silentium repetita convivii laetitia. ~
25  14, 7 |        igitur longum utriusque silentium, ne inriti dissuaderent,
26  14, 10|        reliquo noctis modo per silentium defixus, saepius pavore
27  15, 1 |    quoque, regni profugus, per silentium aut modice querendo gravior
28  15, 59|       ardua videantur. frustra silentium et fidem in tot consciorum
29  15, 66|        adversum ea Faenio, non silentium, sed verba sua praepediens
30  16, 25|  honesti exitus ab ignavia per silentium pereuntium. ~
31  16, 28|  singula increpantem quam nunc silentium perferrent omnia damnantis.


Dialogus de oratoribus
   Cap.
32 39     |      probationibus et testibus silentium + patronus + indicit. unus