Historiae
Lib. Cap. 1 1, 13| Nerone translatae si apud Othonem relinqueretur. namque Otho
2 1, 21| 21-~ ~Interea Othonem, cui compositis rebus nulla
3 1, 21| exilio efferatum: occidi Othonem posse. proinde agendum audendumque,
4 1, 24| convivii, quotiens Galba apud Othonem epularetur, cohorti excubias
5 1, 26| iduum die redeuntem a cena Othonem rapturi fuerint, ni incerta
6 1, 29| incertum quem senatorem, mox Othonem esse qui raperetur, simul
7 1, 33| paucorum: trepidaturum etiam Othonem, qui furtim digressus, ad
8 1, 34| Pisone occisum in castris Othonem vagus primum et incertus
9 1, 35| ostentans, occisum a se Othonem exclamavit; et Galba «commilito»,
10 1, 36| fuerat, medium inter signa Othonem vexillis circumdarent. nec
11 1, 41| adflixit: eo signo manifesta in Othonem omnium militum studia, desertum
12 1, 64| cunctatio exempta est: in Othonem ac Vitellium odium par,
13 1, 73| matrimonio subnixa et apud Galbam Othonem Vitellium inlaesa, mox potens
14 1, 74| traditum Vitellio imperium ad Othonem vertissent. ~
15 1, 76| armorum mari dirimitur penes Othonem manebat, non partium studio,
16 1, 82| inrumperent, ostendi sibi Othonem expostulantes, vulnerato
17 1, 90| Galeri Trachali ingenio Othonem ut credebatur; et erant
18 2, 6 | fides erga Galbam. mox, ut Othonem ac Vitellium scelestis armis
19 2, 7 | nec referre Vitellium an Othonem superstitem fortuna faceret.
20 2, 11| Neronem fides et erecta in Othonem studia. sed quo plus virium
21 2, 11| posse speraverat. ipsum Othonem comitabantur speculatorum
22 2, 16| hostium ipsi interfectores ad Othonem tulere; neque eos aut Otho
23 2, 18| tribunisque: quin prodi Othonem et accitum Caecinam clamitabant.
24 2, 21| externum increpabant. simul Othonem ac Vitellium celebrantes
25 2, 23| vocibus, modo occultis ad Othonem litteris; qui humillimo
26 2, 26| Gratus, tamquam fratri apud Othonem militanti proditionem ageret,
27 2, 47| penes me exemplum erit; hinc Othonem posteritas aestimet. fruetur
28 2, 48| vitam, neu patruum sibi Othonem fuisse aut oblivisceretur
29 2, 55| spectabantur. ut cessisse Othonem et a Flavio Sabino praefecto
30 2, 58| bello manus. caeso Galba in Othonem pronus nec Africa contentus
31 2, 76| Galbae odio provectus. ne Othonem quidem ducis arte aut exercitus
32 2, 95| misera civitas, eodem anno Othonem Vitellium passa, inter Vinios
|