Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 1 |        Romani memorabantur pari eloquentia ac libertate: postquam bellatum
 2   4, 43|     orsus, qui perinde dives et eloquentia clarus nulli umquam sub


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 3 10     |         priores nondum comperta eloquentia percoluere, rerum fide tradentur.


Annales
   Lib. Cap.
 4   3, 12| patronos dedit, quantum quisque eloquentia et cura valet, iuvate periclitantem:
 5   3, 13|       consimili studio et multa eloquentia Vitellius obiecere odio
 6   6, 48|  laetantibus, quia Balbus truci eloquentia habebatur, promptus adversum
 7  13, 3 |       quaeque deceret principem eloquentia fuit. Tiberius artem quoque
 8  14, 19|       summis honoribus et multa eloquentia viguerant, ille orando causas,
 9  15, 63|     quoque momento suppeditante eloquentia advocatis scriptoribus pleraque
10  15, 71|        Verginius studia iuvenum eloquentia, Musonius praeceptis sapientiae
11  16, 22| adicitque Marcellum Eprium acri eloquentia. ~


Dialogus de oratoribus
   Cap.
12 5      |        quam reo et periclitanti eloquentia, praesidium simul ac telum,
13 8      |   beneficio venisse, [sed] ipsa eloquentia; cuius numen et caelestis
14 10     |        quamcumque aliam speciem eloquentia habeat, anteponendam ceteris
15 11     |   melius innocentia tuetur quam eloquentia, nec vereor ne mihi umquam
16 21     |     occupationes rerum minus in eloquentia effecerit, quam divinum
17 23     |         Virgilio legunt, quibus eloquentia Aufidii Bassi aut Servilii
18 24     |         causas cur in tantum ab eloquentia eorum recesserimus, cum
19 26     | gradibus fracta sit et deminuta eloquentia.» ~
20 27     |     magis degeneravimus quam ab eloquentia.» ~
21 30     |       exuberat illa admirabilis eloquentia; neque oratoris vis et facultas,
22 32     |      arbitror, cur in tantum ab eloquentia antiquorum oratorum recesserimus.
23 32     |      verbis refert, quidquid in eloquentia effecerit, id se non rhetorum [
24 34     |       vera statim et incorrupta eloquentia imbuebantur; et quamquam
25 36     |  abiectum eloqui poterat. Magna eloquentia, sicut flamma, materia alitur
26 36     |       persuaserant neminem sine eloquentia aut adsequi posse in civitate
27 36     |    censere, nisi qui ingenio et eloquentia sententiam suam tueretur,
28 37     |    magnam potentiam sine aliqua eloquentia consecutum. His accedebat
29 39     |        debilitatur ac frangitur eloquentia. Ipsam quin immo curam et
30 40     |         magna illa et notabilis eloquentia alumna licentiae, quam stulti
31 40     |         rei publicae Gracchorum eloquentia fuit, ut pateretur et leges,
32 41     |    summa illa laus et gloria in eloquentia neque illis modus et temperamentum