De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 1 4 |               4-~ ~Gnaeus Iulius Agricola, vetere et inlustri Foroiuliensium
 2 5 |      contubernio aestimaret. Nec Agricola licenter, more iuvenum qui
 3 7 |     sollemnia pietatis profectus Agricola, nuntio adfectati a Vespasiano
 4 8 | provincia dignum est. Temperavit Agricola vim suam ardoremque compescuit,
 5 8 |         ex eventu praefecit. Nec Agricola umquam in suam famam gestis
 6 9 |  calliditatem fori non exerceat: Agricola naturali prudentia, quamvis
 7 18|         iam aestate transgressus Agricola invenit, cum et milites
 8 18|      legati animum opperiri, cum Agricola, quamquam transvecta aestas,
 9 18|          clarus ac magnus haberi Agricola, quippe cui ingredienti
10 18|        periculum placuisset. Nec Agricola prosperitate rerum in vanitatem
11 22|    sapientius legisse. Nullum ab Agricola positum castellum aut vi
12 22|     hieme iuxta pellebantur. Nec Agricola umquam per alios gesta avidus
13 24|         et negotiatores cogniti. Agricola expulsum seditione domestica
14 25|       classe exploravit; quae ab Agricola primum adsumpta in partem
15 26|          castris pugnabatur, cum Agricola iter hostium ab exploratoribus
16 29|            29-~ ~Initio aestatis Agricola domestico vulnere ictus,
17 33|          instruebatur acies, cum Agricola quamquam laetum et vix munimentis
18 35|        35-~ ~Et adloquente adhuc Agricola militum ardor eminebat,
19 35|          discursu complebat. Tum Agricola superante hostium multitudine
20 36|      telorum superfundere, donec Agricola quattuor Batavorum cohortis
21 37|   coeperant, ni id ipsum veritus Agricola quattuor equitum alas, ad
22 37|          Quod ni frequens ubique Agricola validas et expeditas cohortis
23 39|      languesceret: nam etiam tum Agricola Britanniam obtinebat. ~
24 40|          est. Tradiderat interim Agricola successori suo provinciam
25 40|         mos est, viso aspectoque Agricola quaererent famam, pauci
26 41|         poscebatur ore vulgi dux Agricola, comparantibus cunctis vigorem,
27 41|      principem extimulabant. Sic Agricola simul suis virtutibus, simul
28 44|                 44-~ ~Natus erat Agricola Gaio Caesare tertium consule
29 45|                  45-~ ~Non vidit Agricola obsessam curiam et clausum
30 45|         muniebat. Tu vero felix, Agricola, non vitae tantum claritate,
31 46|      moribus possis. Quidquid ex Agricola amavimus, quidquid mirati
32 46|        ignobilis oblivio obruit: Agricola posteritati narratus et