De origine et situ Germanorum
Cap. 1 18 | uxor accipitur, atque in vicem ipsa armorum aliquid viro
2 21 | concedere moris; et poscendi in vicem eadem facilitas. Gaudent
3 22 | et de reconciliandis in vicem inimicis et iungendis adfinitatibus
4 37 | longi aevi spatio multa in vicem damna. Non Samnis, non Poeni,
Historiae
Lib. Cap. 5 1, 29| senatus et ipsius imperii vicem doleo, si nobis aut perire
6 1, 65| bellum accenderat. multae in vicem clades, crebrius infestiusque
7 1, 74| rixantes stupra ac flagitia in vicem obiectavere, neuter falso.
8 1, 75| novitate vultus, omnibus in vicem gnaris, prodebantur. Vitellius
9 2, 47| pulchrior mors erit. experti in vicem sumus ego ac fortuna. nec
10 3, 25| advenisse Mucianum, exercitus in vicem salutasse. gradum inferunt
11 3, 46| Italiam bello, cuncta in vicem hostilia accepere, expugnatis
12 3, 70| prima Sabinus, antequam in vicem hostilia coeptarent, Cornelium
13 3, 75| restitit, placatus ac velut vicem reddens, quod interrogantibus
14 4, 3 | iniuriae quam beneficio vicem exolvere, quia gratia oneri,
15 4, 37| Treviri struxere, magnisque in vicem cladibus cum Germanis certabant,
De vita Iulii Agricolae
Cap. 16 6 | per mutuam caritatem et in vicem se anteponendo, nisi quod
17 16 | His atque talibus in vicem instincti, Boudicca generis
18 24 | imperii partem magnis in vicem usibus miscuerit. Spatium
19 37 | respectantes: rari e vitabundi in vicem longinqua atque avia petiere.
20 38 | statim relinquere; miscere in vicem consilia aliqua, dein separare;
Annales
Lib. Cap. 21 4, 8 | regite, vestram meamque vicem explete. hi vobis, Nero
22 13, 2 | comitate honesta, iuvantes in vicem, quo facilius lubricam principis
23 13, 20| Agrippinae gratia provectum et vicem reddentem. Fabius Rusticus
24 13, 38| dehinc, qui commeantibus in vicem nuntiis nihil in summam
25 14, 17| quippe oppidana lascivia in vicem incessentes probra, dein
26 15, 14| Parthos memorat. et multum in vicem disceptato, Monobazus Adiabenus
27 15, 16| exprobraret: maesti manipuli ac vicem commilitonum miserantes
28 15, 66| redderet tam bono principi vicem. non vox adversum ea Faenio,
Dialogus de oratoribus
Cap. 29 20 | memoria volunt; traduntque in vicem ac saepe in colonias ac
30 31 | ut plerumque haec ipsa in vicem misceantur: de quibus copiose
|