Historiae
   Lib. Cap.
 1   4, 4 |     designatum ventum, prompsit sententiam ut honorificam in bonum
 2   4, 8 |         8-~ ~Marcellus non suam sententiam impugnari, sed consulem
 3   4, 9 |      adiuvaret Vespasianus. eam sententiam modestissimus quisque silentio,
 4   4, 41|         magistratus, ceteri, ut sententiam rogabantur, deos testis


Annales
   Lib. Cap.
 5   1, 8 |     Tiberio num se mandante eam sententiam prompsisset, sponte dixisse
 6   1, 74|      quoque in ea causa laturum sententiam palam et iuratum, quo ceteris
 7   1, 79|       superstitio valuit, ut in sententiam Pisonis concederetur, qui
 8   2, 36| nominaret. haud dubium erat eam sententiam altius penetrare et arcana
 9   2, 78|      Piso promptus ferocibos in sententiam trahitur missisque ad Tiberium
10   3, 17|       invidia augebatur. primus sententiam rogatus Aurelius Cotta consul (
11   3, 23|        sunt flagitia itumque in sententiam Rubelli Blandi a quo aqua
12   3, 51|   consularibus adsensit: ceteri sententiam Agrippae secuti, ductusque
13   3, 59|        est ut pontificis maximi sententiam opperirentur. Tiberius dilata
14   3, 68|  recitari iubet. tum L. Pisonem sententiam rogat. ille multum de clementia
15   3, 69|     virginem, expetere. in hanc sententiam facta discessio. ~
16   4, 30|   privavisset. ibaturque in eam sententiam ni durius contraque morem
17   4, 56|  legionibus misisse. ita rogati sententiam patres Zmyrnaeos praetulere.
18   6, 12|      vetus incerto auctore ante sententiam collegii, non, ut adsolet,
19   6, 20| postremo Graecis verbis in hanc sententiam adlocutus <EST>«et tu, Galba,
20  11, 4 |      consiliis iuvaret. rogatus sententiam et Scipio, «cum idem» inquit «
21  12, 1 |      consilium vocat ac promere sententiam et adicere rationes iubet. ~
22  12, 9 |   ingentibus promissis inducunt sententiam expromere, qua oraretur
23  12, 48|   gloria adeptus foret. in hanc sententiam itum. ne tamen adnuisse
24  12, 59|         vitae suae attulit ante sententiam senatus. Tarquitius tamen
25  12, 69|         imperator consalutatur. sententiam militum secuta patrum consulta,
26  13, 23|      quamvis reus inter iudices sententiam dixit. exiliumque accusatori
27  13, 26|      cum patronis iure agerent [sententiam eorum] consultarent ac verberibus
28  14, 49|   consul permiserat, pedibus in sententiam eius iere, paucis, exceptis,
29  16, 11|   cognitionem senatus et trucem sententiam. nec defuere qui monerent


Dialogus de oratoribus
   Cap.
30 36     |       qui ingenio et eloquentia sententiam suam tueretur, cum in aliquam